ΕΞΟΔΟΣ

Είδαμε τον “Ιππόλυτο” του Ευρυπίδη

 Ο "Ιππόλυτος" στην καλοκαιρινή του περιοδεία, μ' ένα σταθμό και στην Νέα Μάκρη, εκτίμησε τον θεσμό των Επιδαυρίων που συμπλήρωσε  τα εξήντα του χρόνια. Ο Ιππόλυτος Στεφανηφόρος - από το στεφάνι που προσφέρει ο ήρωας στην θεά Άρτεμη - είναι ένα έργο τολμηρό  για την εποχή  του, καθώς θίγει "θέματα καίρια στις συνειδήσεις" των πολιτών, που μαστίζονται από τα δεινά στην περίοδο του πολέμου.

Από την Χαρά Κιούση

Η αφοσίωση του νεαρού ήρωα στην θεά κι η απαξίωση του έρωτα από εκείνον, προκαλούν την οργή της Αφροδίτης, Για να τον καταστρέψει εμπνέει στην μητριά του Φαίδρα, έρωτα ανόσιο προς αυτόν. Εκείνη καθώς μαραζώνει, εμπιστεύεται στην τροφό της το βασανιστικό της μαρτύριο, που το αποκαλύπτει στον γιο της Ιππολύτης. Εκείνος νιώθει φρίκη και η Φαίδρα για να διαφυλάξει την τιμή της απαγχονίζεται, αφήνοντας ένα σημείωμα όπου τον διαβάλλει  στον άνδρα της Θησέα.

Αυτός καταριέται το παιδί του κι ο Ιππόλυτος δεσμευμένος με όρκο σιωπής για τα κίνητρα της αυτοκτονίας, φεύγοντας διωγμένος, σκοτώνεται όταν τα άλογά του αφηνιάζουν μπρος τα μεγάλα κύματα.

Η μεγάλη μας τραγωδός Λυδία Κονιόρδου που υποδύεται την Φαίδρα – αν και ηλικιακά μεγαλύτερη από την ηρωίδα – μας ξενίζει κατάξανθη μέσα στα πέπλα της, όπου χάνεται η τραγικότητα, ενδεικτική της αξίας της. Έχοντας η ίδια την σκηνοθετική ευθύνη προσπάθησε να διευρύνει την “πεπερασμένη οπτική γωνία” των προσώπων, με τις παράπλευρες απώλειες συνείδησης και την σχεικότητα της αλήθειας.

Η Μ. Φριντζήλα ως Αφροδίτη προλογίζει την παράσταση και μας εισάγει στον τόπο και στον χρόνο με φωνή επιβλητική μεν, αταίριαστη ως αντίστοιχη θεά δε.  Η Λ. Πρωτοψάλτη – τροφός – κέρδισε το θερμότερο χειροκρότημα  με την εξαιρετική ερμηνεία της. Ως Ιππόλυτος ο Ν. Κουρής αποπνέει το απόλυτα καθαρό, που τον αποσυνδέει από κάθε υλικό μέσο διαπράττοντας έτσι την ύβρι προς την θεά. Όμορφος, συνετός, αδιάφορος για τις ερωτικές χαρές, πιστικός στον πολυσύνθετο ρόλο του καθώς αναζητά την υπέρβαση και την λύτρωση από την φθαρτή του ύλη, “με μια σκωπτική κι ειρωνική” θεώρηση.

Ο Θ. Πάνου – Θησέας ( με κόκκινη λιβρέα και μαύρες μπότες ) με την αμήχανη ερμηνεία του δεν στήριξε τις απαιτήσεις του ρόλου του. Άρτεμης η Φ. Αποστολίδου, ευκίνητη  κι ανάλαφρη “σε μια επίδειξη γυμναστικών ικανοτήτων”. Ο Μ. Σαράντης εντυπωσίασε ως αγγελιοφόρος με την δυνατή του ερμηνεία. Παράλληλα είναι ένας από τους οκτώ γυμνασμένους νέους που αποτελούν τον χορό των κυνηγών και ζωντανεύουν με τραγούδια και παγανιστική διάθεση τα δρώμενα. Ο χορός των δεκατριών γυναικών από την Τροιζήνα με κομμώσεις του μεσοπολέμου, κρινολίνα με νέον λευκό φως και κοστούμια που σε παραπέμπουν αισθητικά σε καμπαρέ, αποτελούν ένα δίδυμο αντιθετικό με τον χορό των ανδρών. Όπως και των δυο Θεαινών που διαφεντεύουν την ισορροπία του σύμπαντος. “Παράλληλη διαδρομή” της παράστασης είναι η εύστοχη κι η εκπληκτική μουσική του Τάκη Φαραζή με τους μουσικούς επί σκηνής, με λαούτα, κρουστά, ιδόφωνα, σάζι και όργανα με ήχο ηλεκτρονικά επεξεργασμένο.

Μια επικλινής πλατφόρμα σε σχήμα οστράκου και πίσω της μεταλλικές σκαλωσιές απ’ όπου εποπτεύουν οι δυο θεές την θεατρική πράξη, αποτελούν τα σκηνικά. Στο δάπεδο λευκά κι ολόγυρα γαλάζια πανιά επισημαίνουν την γαλάζια θάλασσα και την δύναμη της ποντοπόρου Αθήνας.

Οι σκηνοθετικοί νεωτερισμοί της Λ. Κονιόρδου – ανοίκεια προς το αρχαιοελληνικό της στίγμα – μάλλον περιόρισαν την ανάδειξη της τραγικότητας των προσώπων. Στα μείον της παράστασης, είναι το στραβοπάτημα με τα άσχετα κοστούμια. Ωστόσο το πολυπληθές κοινό, γενικά ικανοποιημένο χειροκρότησε θερμά τους καλλιτέχνες.

Ταυτότητα της παράστασης

Μετάφραση: Νικολέτα Φριντζήλα

Σκηνοθεσία: Λυδία Κονιόρδου

Μουσική: Τάκης Φαραζής

Σκηνικά: Βασίλης Μαντζούκης

Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου

Κίνηση: Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Φωτισμοί:Αλέκος Αναστασίου

Σχεδιασμός μακιγιάζ: Εύη Ζαφειροπούλου

Σχεδιασμός κομμώσεων: Χρόνης Τζίμος

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Βαγγέλης Παπαδάκης

Βοηθός σκηνογράφου: Βαγγέλης Μαλκάκης

Βοηθός ενδυματολόγου: Μαργαρίτα Χατζηιωάννου

 

Διανομή (αλφαβητικά)

Άρτεμις: Αποστολίδου Φανή `

Θεράπων: Καστρής Φαίδων

Φαίδρα: Κονιόρδου Λυδία

Ιππόλυτος: Κουρής Νίκος

Θησέας:Πάνου Θέμης

Τροφός: Πρωτοψάλτη Λήδα

Άγγελος: Σαράντης Μιχάλης

Αφροδίτη: Φριτζήλα Μάρθα

 

Κορυφαίες:

Αποστόλου Ευγενία, Κούστα Ελένη, Λαρεντζάκη Δήμητρα, Τσαγκαράκη Γεωργία

Γυναικείος Χορός:

Αντωνίου Σοφία, Δαυίδ Δάφνη, Ζκέρη Ευγενία, Καρακατσάνη Ευαγελία, Λάττα Κατερίνα, Μεγγρέλη Έλενα, Μητροπούλου Δομνίκη, Πατσιάνη Κατερίνα, Σάττι Μαρίνα

Αντρικός Χορός:

Γκοτσόπουλος Δημήτρης, Λέκκας Θάνος, Λιάτσος Έκτορας, Μαγκλάρας Κωνσταντίνος, Μπιμπής Κωνσταντίνος, Παπαγεωργίου Βασίλης, Πιτσιλός Βαγγέλης, Σαράντης Μιχάλης

Μουσικοί επί σκηνής: Τζιχάν Τούρκογλου, Στέφανος Τορτόπογλου , Σολίς Μπαρκής

Φωτογράφος παράστασης: Μαριλένα Σταφυλίδου