Απενοχοποίηση τώρα: Εγώ να πάω να πλύνω πιάτα; να πας εσύ. Ρε!

Προς απογοήτευση λοιπόν όλων εκείνων που θεωρούν τη γυναίκα, ένα μεγάλο κορίτσι, ένα ευαίσθητο μπιμπελό, μια λεπτεπίλεπτη μπιμπιμπό που της αρκούν απλά τα χάδια και εκείνη το μόνο που κάνει είναι να χαμογελά, να ομορφαίνει τον χώρο και να μυρίζει τριαντάφυλλο, δυστυχώς μιλάμε και άσχημα. Ακόμα κι αν δείχνουμε γλάστρες!

Ανήκουμε σε αυτόν τον κόσμο, ζούμε την ίδια καθημερινότητα με τους άντρες, απλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και ηλίθιο φλερτ στο δρόμο, ρατσισμό στη δουλειά και στην οδήγηση, κόμπλεξ με το σώμα μας, ζήλειες από τον γκόμενο, τσακωμούς και κατινιές με τις φίλες, ΠΕΡΙΟΔΟ και καταραμένα ορμονικά και λοιπά γυναικεία ζητήματα που χαρίζουν στη θηλυκή ύπαρξη μια πινελιά ενδιαφέροντος, ένα ψήγμα ρεαλισμού και αδρεναλίνης.

Αντε να χαθείς, παλιοχαρακτήρα!

Όλα τα παραπάνω είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή δικαιολογία που μας δίνει το ελεύθερο να βρίζουμε. Πρόκειται για πραγματικές, υπαρκτές αιτίες οι οποίες – ω του παραδόξου θαύματος, ω μυστηρίου φρικτού – μας βγάζουν από τα ρούχα μας και δυστυχώς το “βρε παλιοχαρακτήρα” δε μας εκφράζει επαρκώς.

Προς εξαγνισμό και άφεση της εν λόγω αμαρτίας μας, θα ήθελα να επιχειρήσω και μια πολυσύνθετη γλωσσολογική ανάλυση (δίχως ίχνος σοβαρής υπόστασης) του ρήματος “εκνευρίζω”, καθώς αποτελεί την καθιερωμένη απάντηση στο “Γιατί βρίζεις τώρα;” “Μα γιατί με εκνευρίζεις”. Εκ – νευρίζω, δηλαδή εξωτερικεύω τα νεύρα μου, συνεπώς είμαστε και γλωσσο-λογικά καλυμμένες.

Όσες από εσάς εκεί έξω δε βρίζετε, δε σας καταλαβαίνω. Ή μάλλον όχι, απλά θαρρώ πως ξεσπάτε με άλλον τρόπο και δεν ξέρω ποιος μπορεί να είναι αυτός. Από την άλλη, για να μη μας χρυσώνω και το χάπι συνεχώς κι επί μονίμου βάσεως, πρέπει να παραδεχτούμε πως όταν αντί για μπινελίκια σε συχνότητες υψίφωνου, μιλάμε λογικά, ήρεμα, με σταθερή φωνή και επιχειρήματα, ο λόγος μας έχει μεγαλύτερη βάση. opinion  Εντάξει όμως παραδέξου το πως όταν τα νεύρα σου παίρνουν τη μορφή “ανεπίτρεπτης”, για την εμφάνιση και το φύλο σου, λέξης νιώθεις λίγο περισσότερο Ηρακλής απ’ ότι πριν. Είναι ένας μικρός άθλος, μια μικρή γροθιά στην ηλίθια πραγματικότητα που σου τη σπάει και χίλιες φορές να χρειαστεί να μπει ένα “μπιπ” στα αυτιά των περαστικών, παρά μια μέρα να εκραγείς από συσσώρευση νεύρων.

Μαθήματα σωστού βρισίματος

Φυσικά υπάρχουν οι γυναίκες που βρίζουν λάθος κι εκείνες που το κάνουν σωστά. Εννοείται πως τα πάντα σ’ αυτή τη ζωή θέλουν τον τρόπο τους, πόσο μάλλον το πως θα χειριστείς τη γλώσσα όταν τη χρησιμοποιείς για να επιτεθείς. Θέλει δεξιοτεχνία, ταλέντο, σπουδές κινησιολογίας και πτυχίο δραματικής σχολής.

Λάθος ξεσπούν οι γυναίκες εκείνες με τη φωνή του νταλικέρη και τις λέξεις – βρισιές που θα ντρεπόταν να πει ακόμα κι ένας τύπος των διαστάσεων του Khal Drogo. Όρθιες με ανοιχτά τα πόδια, μανίκια σηκωμένα, το χέρι στην τσέπη ή την μέση, με το άλλο κρατούν απαραίτητα τσιγάρο και έχουν παράλληλα και προτεταμένα δύο δάχτυλα, τον δείκτη, το τσιγάρο και τον μέσο, ώστε να κρατούν το tempo. Αυτό το οπτικοακουστικό υπερθέαμα προσβάλλει κι εμάς τις υπόλοιπες που προσπαθούμε να βρίσουμε θέτοντας παράλληλα τα θεμέλια της σχολής του commeilfautισμού.

Η συμπεριφορά λοιπόν που τελειοποιεί τη γυναικεία ύβρη είναι η εξής: Σε θέση σταυροπόδι, αν είσαι όρθια, ακούμπησε σε έναν τοίχο και σταύρωσε το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, βγάλε το μαλλί από τα αυτιά και ρίξ’ το μοιραία μπροστά. Χαλάρωσε, μέτρα από μέσα σου ως το δέκα και σκέψου πως έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου. Σε καμία περίπτωση μην υστεριάζεις και μην αφήσεις τα νεύρα σου να παραμορφώσουν τη φωνή σου στο ελάχιστο. Πάρε ύφος δολοφονικό, σα να λες “τη γ***σες”, αλλά με τα μάτια. Γλείψε λίγο τα χείλη να ενυδατωθούν, μην κολλήσουν κιόλας εκεί που μιλάς και γίνεις ρεζίλι – άσε που εκείνος θα το βρει και σέξι. Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια εννοείται πως έχεις σκεφτεί επακριβώς τα ακράδαντα επιχειρήματά σου και το λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιήσεις. kanonas Ανάλογα το παράπτωμά του, θα σου προτείνω μερικές .

Σαχλέ/ -ή

Το λες χαριτωμένα είτε σε φίλη που μόλις σε κορόιδεψε ναζιάρικα για κάτι που δε σε ενδιαφέρει και πολύ, είτε σε άντρα που σου έκανε κοπλιμέντο και δε θες να πεις ένα απλό “ευχαριστώ”. Συνηθέστερα συνοδεύεται στη δεύτερη περίπτωση από το “Άντε βρε”.

Μπούρδα

Το προτιμάμε σε περιπτώσεις που ο συνομιλητής έχει μόλις πει ένα αστείο ψιλοαποτυχημένο και συνήθως φροντίζουμε να προηγηθεί ένα γελάκι. Αν βέβαια ανεβάσεις λίγο την ένταση της φωνής σου και πάρεις σοβαρό ύφος, ειδικά αν προσθέσεις και ένα -αρα, “Τι λες ρε μπούδρα;”, αμέσως ανεβαίνει το κύρος και μπορεί και να θιχτεί.

Τελευταίε/-α

Υπέρτατη ατάκα να τελειώσεις έναν τσακωμό και να φύγεις κυρία. Απλά την ξεστομίζεις με οίκτο στο βλέμμα σαν να λυπάσαι τον συνομιλητή σου, και αφήνεις τον άλλον άναυδο να μαζεύει τα κομμάτια του από το πάτωμα, ΑΝ έχει αξιοπρέπεια, αλλιώς μη χαλάς σάλιο.

“Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ει”

Κλισέ, αλλά πιάνει πάντα. Φρόντισε να την πεις ολόκληρη γιατί το “Γελά ο μωρός” δεν έχει καμία αξία χωρίς τη συνέχεια του. Εκεί είναι που κάνεις την εντύπωση, άσε που απ’ ότι έχει παρατηρηθεί οι περισσότεροι αγνοούν τη σημασία της φράσης (Γελά ο ανόητος ακόμα κι όταν δεν υπάρχει τίποτα το γελοίο.) Ναι ξέρω δεν είναι κάτι πολύ βαρύ, αλλά μέχρι να φάει και να καταπιεί τη σκόνη σου ο άλλος, εσύ έχεις φύγει. Όχι ότι αν έμενες θα έβρισκε κάτι καλύτερο να σου πει στα αρχαία ελληνικά.

Γελοίε

Να ειπωθεί με το ύφος του “τελευταίε” και η επιτυχία είναι αδιαμφισβήτητη. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι κανείς στην πραγματικότητα δε θέλει να είναι όντως γελοίος. Απέχει πολύ από το αστείος.

Ανόητε/-η

Είναι μια λέξη τόσο παιδιάστικη, αλλά έρχονται ορισμένες φορές που την εννοείς τόσο πολύ. Αποτελεί τον πιο πετυχημένο και εκλεπτυσμένο τρόπο να πεις στον άλλον ότι πιστεύεις πως πραγματικά δεν έχει μυαλό στο κεφάλι του. Αν τονίσεις ιδιαίτερα και το “ό” και βάλεις με τον τόνο της φωνής σου μια τελεία μετά το τέλος της λέξης, δεν αφήνεις κανένα περιθώριο να σου αντιμιλήσουν.

Α και Α γωνία

“Αγ****ου και απάρτου γωνία”. Μια βοηθητική ατάκα για bitch fight. Κανείς δε θα καταλάβει τι είπες, αλλά εσύ θα το έχεις πει και θα φύγεις με το κεφάλι ψηλά.

Ο οχετός που κρύβεις μέσα σου πρέπει να βρει τον κατάλληλο τρόπο να εξωτερικευθεί κάποια στιγμή. Μη συμβιβάζεσαι με τις κοινωνικές νόρμες και γίνε η γυναίκα που είσαι. Βρίζουμε, αλλά έχουμε κι εμείς ευγενική, ευαίσθητη και ρομαντική ψυχή. Από πότε η διαμόρφωση των γεννητικών μας οργάνων επιτρέπει να λογοκρινόμαστε; Όχι αγαπητή, αν έχεις ανάγκη, πες το χωρίς να φοβάσαι μήπως… σου βάλουν πιπέρι. Μόνο να θυμάσαι “μέτρον άριστον” και η θηλυκότητά σου πάντα παρούσα!