ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ο Αρκάς σχολίασε τη γυναικοκτονία με μια πολύ λάθος λέξη

iStock

Το 2024 ξεκίνησε πριν 10 ημέρες και ήδη μας επεφύλασσε την πρώτη γυναικοκτονία. Η 41χρονη έγκυος, Γεωργία Μουράτη, είχε εξαφανιστεί από την Πρωτοχρονιά και το πτώμα της βρέθηκε σε ένα μπαούλο. Ο φίλος του συντρόφου της παραδέχτηκε ότι εκείνος και ο σύντροφός της τη σκότωσαν. Στις 10 Ιανουαρίου, ο Αρκάς, μέσα από ένα σκίτσο του, σχολίασε την πρώτη για το 2024, πολλοστή για όσες αδελφές μας έχουμε βαλθεί να μετράμε γιατί λείπουν από το πλάι μας, γυναικοκτονία.

«Πόσο λίγο ανδρισμό έχει μία κοινωνία για να ανέχεται τόσους φόνους γυναικών» αναρωτήθηκε μετά την καλημέρα του ο Αρκάς, σε ένα σκίτσο με τις φιγούρες ενός άντρα και μίας γυναίκας που πάει να του ξεφύγει και αποχρώσεις του γκρι παντού.

Οι προθέσεις καλές, δεν το αμφισβητώ. Αλλά στην εφαρμογή, η φράση προβληματίζει. Δεν είναι που ξεκάθαρα δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τον όρο «γυναικτονία», όπως κάθε όρο που ταυτίζεται με τις προοδευτικές ιδέες εκείνων που υπερασπίζονται την ανγκαιότητα ύπαρξης της πολιτικής ορθότητας απέναντι στην οποία ο Αρκάς παθαίνει αλλεργία. Είναι η λάθος λέξη με την οποία θέλησε να περιγράψει το ήθος της κοινωνίας.

Μία κοινωνία ηθική που δεν θα ανεχόταν τις γυναικοκτονίες θα ήταν μία κοινωνία με πολύ ανδρισμό σύμφωνα με το σκίτσο που δημοσίευσε ο Αρκάς στη σελίδα του στο Facebook. Η δική μας που τις ανέχεται έχει λίγο. Βλέπεις το πρόβλημα στο να μετράμε τον ανδρισμό μας μιλώντας για τη βία κατά των γυναικών ή όχι ακόμα;

Ο ανδρισμός από το portal του κέντρου για την ελληνική γλώσσα ορίζεται ως: 1.το σύνολο των φυσικών και σεξουαλικών χαρακτηριστικών του άντρα, επεκτ. η σεξουαλική ικανότητα του άντρα. 2. γενναία και αξιοπρεπής συμπεριφορά.

Η αξιοπρέπεια και η ηθική έρχονται σε ταύτιση με τον άντρα δηλαδή, άρα είναι ανώτερος από τη γυναίκα που δεν ταυτίζεται ποτέ με τη γενναιότητα, τη δύναμη και την αξιοπρέπεια. Επόμενο, αφού μιλάμε με έννοιες που σχηματίστηκαν έχοντας δεδομένη την παγκόσμια κυριαρχία των αντρών και τις γυναίκες να παίζουν τον ρόλο του «αδύναμου φύλου». Κάπως έτσι ο ανδρισμός όμως είναι που μας φτάνει και πάλι στην αρχή. Όταν θες να μιλήσεις για τη βία κατά των γυναικών δηλαδή και το κάνεις με πατριαρχικούς όρους, κάπου ένας φαύλος κύκλος σχηματίζεται.

Θες να μιλήσουμε για τη βία κατά των γυναικών; Ας μιλήσουμε για το πώς οι λέξεις όπως «ανδρισμός», «παντελονάτα», «αντρίκια» τελικά ενισχύουν τα στερεότυπα. Ο ανδρισμός είναι το ήθος, η ισχύς, το πρότυπο. Κι όσο συνεχίζει ο ανδρισμός να ταυτίζεται με το πρότυπο τόσο οι «γυναικούλες» θα εξισώνονται με ποταπές συμπεριφορές και οι γυναίκες θα συνεχίζουν να δέχονται χτυπήματα, να κρύβουν μώλωπες, να τρέμουν όταν η πόρτα του σπιτιού τους κλειδώνει.

Δεν θέλει ανδρισμό η κοινωνία μας για να πάψει να ανέχεται φόνους γυναικών (άντε για να μιλήσω στη γλώσσα του Αρκά). Δεν θέλει, ισχύ και ηθικά πρότυπα, που εκπροσωπεί αυτή η λέξη. Ανθρωπιά θέλει. Πόσο εύστοχο θα ήταν το σχόλιο του Αρκά τότε, αν είχε κάνει μία μικρή αντικατάσταση; Αν αντί για ανδρισμός έγραφε ανθρωπιά.

Ανθρώπινα θέλουμε να αντιμετωπιζόμαστε, ως ίσοι προς ίσους άνθρωποι. Τότε ίσως έχουμε μια ελπίδα.