ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Η Μιμή Ντενίση τοποθετήθηκε για τα «πειράματα» στην Επίδαυρο

Papadakis Press/Προκόπης Οικονομόπουλος

Τη δική της τοποθέτηση για τα σχόλια που έχουν προκαλέσει οι παραστάσεις που παρουσιάζονται στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου τις τελευταίες εβδομάδες, έκανε η Μιμή Ντενίση. Συγκεντρώνοντας στο πρόσωπο της τις ιδιότητες της ηθοποιού, της συγγραφέως, της μεταφράστριας, αλλά και της θιασάρχισσας, η Μιμή Ντενίση είχε πολλά να πει για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και τις αντιδράσεις σε παραστάσεις όπως οι Σφήκες της Λένας Κιτσοπούλου, αλλά και η Μήδεια του Frank Castorf.

Η Μιμή Ντενίση είναι υπέρ της ελευθερίας στο θέατρο, αλλά κατά των πειραματισμών στην Επίδαυρο. Σύμφωνα με όσα είπε στη μακροσκελή της ανάρτηση στο Facebook για τα θεάματα που φιλοξενούνται στο Αργολικό Θέατρο, οι παραστάσεις που αποτελούν πειραματικές προσεγγίσεις πάνω στην Αρχαία ελληνική γραμματεία, θα μπορούσαν να παρουσιάζονται σε άλλους χώρους, πιο κατάλληλους γι’ αυτές.

Αν κάτι ξεχώρισαν οι διαδικτυακοί της φίλοι στο facebook πάντως σχολιάζοντας την ανάρτησή της, είναι ο λόγος της. Σε μία περίοδο που τα σχόλια για το θέατρο έγιναν ακραία και οι αντιδράσεις επίσης, η Μιμή Ντενίση έβαλε σε τάξη τις σκέψεις της και τις παρουσίασε στο κοινό.

«Οι μέρες είναι βαριές και δύσκολες. Ο θάνατος των δυο παιδιών που πέθαναν για να σώσουν ανθρώπους, ο κόσμος που χάνει σπίτια, κόπους και ελπίδες, ο τουρισμός που φεύγει και τόσα αλλά μαύρα. Κι όμως η μάχη γίνεται για την Επίδαυρο», επεσήμανε αρχικά η Μιμή Ντενίση. Η ίδια δήλωσε «εναντίον του κανιβαλισμού οποιουδήποτε ανθρώπου», αλλά και εναντίον «της μείωσης της ελευθερίας οποιουδήποτε καλλιτέχνη».

Στο «αλλά» της υπόθεσής όμως, όπως έγραψε η Μιμή Ντενίση, θα πρέπει να παρθεί μία απόφαση για το πώς θέλουμε να είναι η Επίδαυρος. Μια απόφαση που κατά την ίδια πρέπει να πάρουμε όλοι μαζί, ο καθένας από τη θέση στην οποία βρίσκεται στο θέατρο. «Το βασικό είναι να πάρουμε μία απόφαση κρατούντες, καλλιτέχνες και κοινό», επεσήμανε και ανέλυσε στη συνέχεια τη σκέψη της.

«Θέλουμε την Επίδαυρο να παραμείνει ένας ιερός χώρος που παρουσιάζει στη διεθνή κοινότητα την Αρχαία γραμματεία; Θέλουμε να διατηρήσουμε κάποιες παραδόσεις; Γιατί γενικά τις έχουμε καταργήσει; Δεν είμαι υπέρ των μουσειακών παραστάσεων. Αλλά “εκσυγχρονίζω τους μεγάλους τραγικούς” σημαίνει πως έχω το ταλέντο να πάρω τα σπουδαία αιώνια κείμενά τους, που στέκουν σε κάθε εποχή, να τα ανεβάσω με καινούργια αισθητική, μουσική, ερμηνευτικό τρόπο», έγραψε η Μιμή Ντενίση.

«Όχι να πάρω τα κείμενα για να τα πειράξω, αλλάξω, προσθέσω κείμενα άλλων και να πειραματιστώ. Οπότε;», αναρωτήθηκε ενώ παράλληλα έκανε μέσα σε μία πρόταση τη δική της «κριτική» πάνω στις προσεγγίσεις της Λένας Κιτσοπούλου και του Frank Castorf που εμπνεύστηκαν από αρχαία κείμενα για να συνθέσουν τις δικές τους τελικά, εντελώς διαφορετικές, δραματουργικές προτάσεις.

«Έχουμε άπειρους χώρους για πειράματα. Όσο ακραία και να είναι, για μένα κάτι προσφέρουν. Όχι όμως στην Επίδαυρο. Εκτός κι αν αποφασίσουμε πως θα είναι χώρος ακραίου πειραματισμού. Αλλά τότε δεν υπάρχει τέλος. Γιατί άλλοι θεωρούν κιτς τα ακραία μοντερνιστικά ανεβάσματα που γίνονται, άλλοι θεωρούν κιτς τα ακραία τηλεοπτικά επιθεωρησιακά. Άκρη δεν βγαίνει έτσι», τόνισε η Μιμή Ντενίση.

Χρησιμοποιώντας μία φωτογραφία από τη Μήδεια του Frank Castorf για την ανάρτησή της, αναφέρθηκε στη συνέχεια στον Γερμανό σκηνοθέτη. «Σπουδαία η δουλειά του για όσους τη γνωρίζουν. Δεν θεωρείται βέβαια mainstream ούτε στην χώρα του. Γιατί, αν δω ηθοποιούς μέσω οθόνης τώρα, γιατί όχι κι ένα ροκ συγκρότημα που διασκευάζει την Αντιγόνη;», δήλωσε.

«Άρα το ερώτημα είναι ένα. Τι θέλουμε να αντιπροσωπεύει η Επίδαυρος; Είμαστε στα μάτια της υφηλίου σημαντικοί για τους νεωτερισμούς μας ή μοναδικοί για τους αρχαίους ποιητές μας που τους δίνουν έμπνευση για να κάνουν εκείνοι νεωτερισμούς;», κατέληξε να αναρωτιέται η Μιμή Ντενίση.

Για εκείνη, όπως κατάλαβες η ερώτηση είναι μάλλον ρητορική, καθώς θεωρεί ότι τα αρχαία κείμενα είναι αιώνια και πρέπει να αναδεικνύονται με φρέσκια ματιά χωρίς να «προδίδονται». Αλλά όπως είπε, η απόφαση είναι όλων μας. Όπως ακριβώς είναι όλων μας και η Επίδαυρος.