Ashton Kutcher – Mila Kunis: Τα γράμματα υπέρ του βιαστή, η υποκριτική συγγνώμη και η δίκαιη κατακραυγή
- 12 ΣΕΠ 2023
Ashton Kutcher και Mila Kunis τι στο καλό σκεφτόσασταν; Αυτή η ερώτηση μού γεννάται αυτόματα στο μυαλό αυτές τις μέρες διαβάζοντας για το «φιάσκο» το οποίο έχουν υποστεί οι δύο ηθοποιοί του Hollywood, καθώς αποφάσισαν να μιλήσουν για τον «αδαμάντινο χαρακτήρα» τον Danny Masterson με επιστολές τους προς το δικαστήριο που τον καταδίκασε σε 30 χρόνια ως ισόβια κάθειρξη για 2 βιασμούς.
Ο Ashton Kutcher και η Mila Kunis έγραψαν επιστολές που απηύθυναν προς τον δικαστή που εξέτασε την υπόθεση των βιασμών που καταγγέλθηκαν και θα αποφάσιζε την ποινή που θα επέβαλλε στον Danny Masterson. Σε αυτές, ο Ashton Kutcher τον αποκαλεί επαναλαμβανόμενα “role model” και σημειώνει ότι λειτουργούσε σαν μεγάλος αδελφός για εκείνον, ενώ η Mila Kunis μιλά για την «εσωτερική καλοσύνη και αυθεντική φύση» του ηθοποιού με τον οποίο συνεργάστηκε, όπως και με τον σύζυγό της, στη σειρά That 70s Show. Η φράση «πρότυπο συζύγου και πατέρα» εμφανίζεται και στη δική της επιστολή. Κι αυτές οι επιστολές γράφτηκαν αφού ήταν γνωστό ότι το δικαστήριο είχε αποφασίσει την ενοχή του Danny Masterson για δύο βιασμούς.
O Ashton Kutcher και ο Danny Masterson. / @2023 Wade Payne/Invision/AP, File/AP Images
Στις επιστολές τους, οι Ashton Kutcher και Mila Kunis μιλούν εκτεταμένα για τον χαρακτήρα του καταδικασμένου βιαστή, με τα πιο θετικά λόγια. Δεν δίστασαν μάλιστα να μιλήσουν για την βεβαιότητά τους ότι έμενε μακριά από τα ναρκωτικά. Και μιλούν για τον Danny Masterson που καταδικάστηκε για το γεγονός ότι νάρκωνε και βίαζε γυναίκες. Οι επιστολές αυτές, ονομάζονται επιστολές χαρακτήρα. Αλλά ποιος χαρακτήρας μπορεί να εγγυηθεί γι’ αυτόν του Masterson; Αυτός του Ashton Kutcher που κάποτε στο Punk’d έλεγε ότι η τότε 15χρονη καλεσμένη του, Hillary Duff, ήταν «ένα από τα κορίτσια που όλοι περιμένουμε να γίνει 18»; Οk, λοιπόν, αυτός ο χαρακτήρας.
Ένα μάθημα που νομίζαμε όλοι ότι έχει παρθεί από την εποχή του #MeToo ήταν ότι η δική μας εμπειρία με έναν άνθρωπο, όσο καλή κι αν μπορεί να είναι, δεν σημαίνει ότι ο ίδιος άνθρωπος δεν μπορεί να έχει προβεί σε άθλιες πράξεις εναντίον κάποιου άλλου. Ότι οι άνθρωποι κουβαλούν το καλό και το κακό μέσα τους και επιλέγουν πού και σε ποιον θα φανερώσουν τι. Ότι η καλή εικόνα τους, δεν σημαίνει τίποτα για τη συμπεριφορά τους στις ιδιωτικές τους στιγμές. Ότι η δική μας εντύπωση δεν έχει τελικά καμία σημασία όταν τελούνται εγκληματικές πράξεις. Κι ότι η προσοχή μας θα έπρεπε να στραφεί σε αυτές και στην προστασία των θυμάτων από τον επανατραυματισμό τους.
Δεν αμφιβάλλω ότι το να αγαπάς κάποιον που έχει καταδικαστεί για τέτοια εγκλήματα, όπως προφανώς συμβαίνει στον Ashton Kutcher και τη Mila Kunis, πρέπει να είναι τρομερά επώδυνο. Πρέπει να είναι σαν να σου ξεριζώνουν όλες τις βεβαιότητες της δικής σου εμπειρίας από την καρδιά, όταν μαθαίνεις ότι αυτός που αγάπησες είναι ικανός κι έχει κάνει τρομερά πράγματα σε έναν άλλο άνθρωπο με σκληρότητα και με βιαιότητα. Αλλά δεν μπορώ να νιώσω συμπόνια για τον Ashton Kutcher και τη Mila Kunis. Θα την ένιωθα αν σιωπούσαν μάλλον, αν έδειχναν να βιώνουν όντως αυτόν τον πόνο στο πλευρό των θυμάτων. Και μάλλον δεν μπορεί να νιώσει συμπόνια ούτε το Hollywood.
Υποψιάζομαι γιατί συμβαίνει αυτό. Στις επιστολές τους ο Ashton Kutcher και η Mila Kunis αποκαλύπτουν τελικά περισσότερα για τον εαυτό τους παρά για τον Danny Masterson. Αποκαλύπτουν την υποκρισία τους.
Όταν ο Ashton Kutcher γράφει ότι «Ξέρω ότι έχει κριθεί ένοχος για δύο εξαναγκαστικούς βιασμούς και ότι τα θύματα επιθυμούν βαθιά τη δικαοσύνη, ελπίζω ότι η κατάθεσή μου για τον χαρακτήρα του θα ληφθεί υπόψη στην ποινή που θα του επιβληθεί. Δεν πιστεύω ότι είναι επικίνδυνος για την κοινωνία και το να μεγαλώσει η κόρη του χωρίς πατέρα θα είναι αδικία από μόνη της». Όταν η Mila Kunis γράφει: «Εγγυώμαι με όλη μου την καρδιά για τον εξαιρετικό χαρακτήρα του Danny Masterson και την τρομερά θετική επίδραση που είχε σε μένα και σε όλους τους ανθρώπους γύρω του», δείχνουν ότι στην πραγματικότητα δεν τους νοιάζουν τα θύματα.
Δεν μπορεί να λες ότι ένας κατά συρροή βιαστής δεν είναι επικίνδυνος για την κοινωνία. Δεν μπορείς να λες ότι η δική τους ανάγκη για δικαιοσύνη θα είναι αδικία για το δικό του παιδί, κι όχι οι πράξεις του που τον έφεραν σε αυτή τη θέση. Δεν μπορείς να μιλάς για θετική επίδραση σε όλους τους ανθρώπους γύρω από έναν βιαστή. Γιατί για τις γυναίκες που βίασε, σίγουρα η επίδραση δεν ήταν θετική.
Η υποκρισία γίνεται ακόμα πιο φανερή στο video που ανάρτησαν ως απολογία για τις επιστολές τους οι δύο ηθοποιοί του Hollywood. «Υποστηρίζουμε τα θύματα. Το έχουμε κάνει ιστορικά μέσω της δουλειάς μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε στο μέλλον», λέει σε αυτό η Mila Kunis που υπήρξε στην πρώτη γραμμή των A- listers του κινήματος Time’s Up. Αλλά τελικά το να υποστηρίζεις ένα κίνημα στα λόγια, δεν εγγυάται ότι όταν χρειαστεί να πάρεις θέση δεν θα βρεθείς στη λάθος πλευρά της ιστορίας.
Οι επιστολές, όπως είπαν απολογούμενοι, «είχαν πρόθεση να διαβαστούν από τον δικαστή και όχι να υποσκάψουν τις καταθέσεις των θυμάτων ή να τα επανατραυματίσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν θα θέλαμε να το κάνουμε αυτό ποτέ και λυπούμαστε αν συνέβη». Το να επιμένεις ότι κάποιος έμενε μακριά από τα ναρκωτικά όμως είναι σαν να «υποσκάπτεις» την καταγγελία των θυμάτων ότι ναρκώθηκαν με χάπι του βιασμού, έτσι δεν είναι; Σημείωσαν ότι δεν ήθελαν να υπονομεύσουν την απόφαση του δικαστηρίου, αλλά τότε γιατί προσπάθησαν να επηρεάσουν την ποινή που θα του επέβαλε το δικαστήριο;
Ο Ashton Kutcher και η Mila Kunis θα μπορούσαν να επιλέξουν να μην είναι ανάμεσα στους 50 ανθρώπους που έγραψαν εγγυητικές επιστολές για τον Danny Masterson, έναν 47χρονο καταδικασμένο βιαστή. Θα μπορούσαν να το κάνουν, αν ήταν αληθινά πάντα και ιστορικά μαζί με τα θύματα. Δεν θα διάλεγαν με ποια θύματα θα είναι. Το δικό τους πρόβλημα ξεκίνησε στην πραγματικότητα όταν ο ανεξάρτητος δημοσιογράφος, Tony Ortega, δημοσίευσε τις επιστολές. Αλλιώς δεν θα είχαν νιώσει καν την ανάγκη να απολογηθούν. Θα είχαν πει αυτά που πίστευαν εν κρυπτώ χωρίς να πληγεί η δημόσια εικόνα τους. Έλα όμως, που δεν συνέβη έτσι.
Πλέον έχουν γίνει εκτός από αντικείμενο οργής και περίγελος του Hollywood. Η Amy Schumer τούς ειρωνεύτηκε σε μία δική της δημόσια απολογία για ένα κωμικό σχόλιο που έκανε για τη Nicole Kidman και αντιμετώπισε τη δική της μικρή κατακραυγή. «Θέλω να απολογηθώ στους ανθρώπους που πλήγωσα δημοσιεύοντας μία φωτογραφία της Nicole Kidman και υπονοώντας ότι είναι εξωγήινη. Θα ζητήσω από το cast του That ’70s show να γράψουν επιστολές για τη συγχώρεσή μου», είπε η Amy Shcumer σε ένα διεγραμμένο πλέον post της για το ζήτημα.
Επιπλέον η Sharon Osbourne μιλώντας στο E! News ήρθε σε αυτή τη συγκυρία να αποκαλύψει ότι ο Ashton Kutcher είναι ο πιο αγενής διάσημος που έχει γνωρίσει ποτέ. «Ω, αγενές, αγενές, αγενές μικρό αγόρι» είπε για «έναν ηθοποιό που έχει παντρευτεί μία ηθοποιό και ήταν στο That ’70s show”». Τα σχόλια αυτά δεν φτιάχνουν το κλίμα.
Η ουσία όμως είναι σε αυτά που έγραψε η Christina Ricci σχολιάζοντας τις επιστολές των Kunis – Kutcher σε ένα story στο Instagram της που ήρθε μετά την απολογία τους.
«Λοιπόν, μερικές φορές, άνθρωποι που αγαπήσαμε και εκτιμήσαμε κάνουν απαίσια πράγματα. Μπορεί να μην τα κάνουν σε εμάς και μπορεί μόνο να ξέρουμε ποιοι ήταν απέναντί μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έκαναν αυτά τα απαίσια πράγματα και το να αμφισβητείς και να απαξιώνεις τον κακοποιημένο, είναι έγκλημα. Οι άνθρωποι που ξέρουμε ως “φανταστικοί τύποι” μπορεί να είναι κακοποιητές. Είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε, αλλά πρέπει. Αν λέμε ότι υποστηρίζουμε τα θύματα- γυναίκες, παιδιά, άντρες, αγόρια- τότε πρέπει να μπορούμε να πάρουμε αυτή τη θέση», είπε. Και σε αυτή τη δύσκολη παραδοχή θα έκλεινε οποιαδήποτε συζήτηση. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν την κάνουν όλοι.
