OPINIONS

Τα μοναδικά #10YearChallenge που έχουν σημασία και η αληθινή πρόκληση πίσω απ’ αυτά

Η αυλή του ίντερνετ έκανε το χρέος της για ακόμη μία φορά ακολουθώντας πιστά τις άγραφες οδηγίες. Πήρε το νέο του απόκτημα και το έκανε φίρμα- viral, στη μητρική του γλώσσα. Φωτογραφία σου από τα παλιά, όσο πιο ίδια με αυτή που έβγαλες το πρωί, τόσο πιο πετυχημένη η πρόκληση. Εξάπλωση σε χρόνο dt, τόσο ενορχηστρωμένα και άμεσα που λίγο να αφήσεις τον εαυτό σου, ξεχνάς ότι δεν έχει τον παραμικρό λόγο ύπαρξης. Ορδές χρηστών υπάκουσαν στο νέο σοσιαλμιντιακό meme με τίτλο #10YearChallenge, εισπράττοντας το γνωστό μερίδιο, likes, ανάλογα με την ήδη υπάρχουσα δυναμική του καθενός στη ψηφιακή του γειτονίτσα. Το upload πατήθηκε, αποστολή εξετελέσθη, ο κόσμος μας αγαπά, πάμε παρακάτω. Ice Bucket, Manequin, Kiki, Bird Box, #10Year και πόσα ακόμα. Ποιο challenge έχει σειρά, να γίνει νταβαντούρι;

Δεν είναι ένα ακόμα «ανάθεμα», καμία πρόθεση κραξίματος για το κράξιμο, για μιζέρια ούτε λόγος. Αλλά τι να κάνουμε τώρα, είναι αποκαρδιωτικό να βλέπεις τα αντανακλαστικά σου να τινάζονται τόσο μα τόσο άμεσα με μία εντελώς πρόσκαιρη αφορμή να σαρώνει έτσι για τον χαβαλέ και στα σημαντικά να κωλώνεις, να τα σκέφτεσαι διπλότριπλα και στο τέλος να μην κάνεις και τίποτα.

Έχουμε κατακτήσει πια το σημείο να κινητοποιούμαστε μέχρι εκεί που φτάνει ο δείκτης του δαχτύλου μας ή ως εκεί που δεν νερώνει η ζαχαρένια. Εξαντλούμε τις δυνάμεις μας σε αυστηρά ψηφιακή κλίμακα, δίνουμε όλο μας το «είναι». Κι όταν έρθει ώρα να σηκωθούμε από τον καναπέ, ξεπιανόμαστε και ξαναδιπλώνουμε στα δύο, πάντα με ένα κινητό στο χέρι.

Εντάξει, δεν είναι όλοι έτσι, ποτέ δεν ήταν ούτε «όλοι», ούτε «έτσι». Είναι καλό σημάδι πως υπάρχει διάθεση για κριτική. Εσύ πες τους αν θες καχύποπτους, αλλά εγώ ανοίγω τα αυτιά μου για να τους ακούσω. To Wired μόλις παρουσίασε μια διαφορετική προσέγγιση το «αθώου» #10ΥearChallenge, αναδημοσιεύοντας τη θέση της πολύ καλά ενημερωμένης δημοσιογράφου σε ψηφιακά θέματα Kate O’Neill, η οποία επισημαίνει το πόσο εύκολα πια μοιράζομαστε τα πάντα στο διαδίκτυο. Ποστάρουμε, ελαφρά τη καρδία, ενδεχομένως ήδη υπάρχουσες στο facebook data base μας φωτογραφίες, αλλά με πάσα λεπτομέρεια στην πληροφορία για το πού, πώς, πότε τραβήχτηκε η φωτογραφία, κάνοντας παράλληλα πιο εύκολη τη δουλειά στους αλγόριθμους αναγνώρισης προσώπου και ηλικίας και άρα στο φακέλωμα.

Σε κάθε περίπτωση, το τελευταίο αυτό σοσιαλμιντιακό trend απέκτησε και μία πλευρά ουσιαστική. Κάποιοι το πήγαν εκεί που πρέπει, έστω κι αν αποτέλεσαν εξαίρεση μέσα στον γενικό κανόνα αυτοπροβολής. Η πρώτη διαδικτυακή πρόκληση του 2019 κατάφερε ευτυχώς, χάρη σε μία μειοψηφία που είδε κάπως πιο μακριά από τον εαυτό της, να το κάνει αφορμή για να γίνουν viral οι αλλαγές που έχουν λίγη περισσότερη σημασία από το πόσο άλλαξε τον καθέναν μας προσωπικά αυτή η περίεργη δεκαετία. Το #10YearChallenge έγινε hashtag και για συνειδητοποιημένους χρήστες, κοινότητες και οργανισμούς που προβληματίζονται έντονα για το πού πάει αυτός ο πλανήτης. Και αυτά είναι τα μόνα δείγματα του #10YearChallenge με τα οποία πρέπει να ασχοληθούμε. Γιατί προσπαθούν να αφυπνίσουν δείχνοντας κυνικά το πριν και το μετά ενός κόσμου που αυτοκαταστρέφεται με πόλεμο και κλιματική αλλαγή. Αυτά κι αν είναι πρόκληση.

 

Γιατί να σπάμε τον πάγο στα social, όταν λιώνει από μόνος του;