Αναστασία Παντούση: «Θα προτιμούσα όταν νιώσω έτοιμη να υιοθετήσω ένα παιδί»
- 21 ΝΟΕ 2025
Η Αναστασία Παντούση βρέθηκε καλεσμένη στο podcast Νέα γυναίκα μόνη ΔΕΝ ψάχνει, όπου μίλησε για τον έρωτα στη ζωή της, αλλά και τη μητρότητα που όπως είπε παρόλο που είναι κάτι που τη γοητεύει ταυτόχρονα την τρομάζει.
«Πάντα είχα σαν όνειρο την ταινία αυτή, την αμερικάνικη, που είναι παιδιά, σκύλοι, κήπος μεγάλος, μία πολύ ωραία οικογένεια. Δεν είμαι σίγουρη ότι ακόμα είναι αυτός ο στόχος μου, αν έρθει καλός να έρθει, αλλά όχι δεν το σκέφτομαι πια έτσι, μια ονειρική οικογένεια, που θα τρώμε όλοι μαζί την Κυριακή», είπε η Αναστασία Παντούση που φέτος πρωταγωνιστεί στη σειρά του Alpha, Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι, στη δημοσιογράφο Ναταλία Αργυράκη.
Η Αναστασία Παντούση αναφέρθηκε και στο όνειρο του μεγάλου έρωτα που τελικά ήρθε όπως ήθελε να τον ζήσει. «Ο μεγάλος έρωτας ήταν όνειρό μου. Είχα ερωτευτεί- έτσι έλεγα τουλάχιστον-, είχα αγαπήσει κι ακόμα αγαπάω, αλλά αυτό που λέμε έρωτας που τα χάνεις όλα, που δεν μπορείς να συνεννοηθείς, που είναι επικίνδυνος, που είναι ευάλωτος, που τα έχει όλα, περίμενα να τον ζήσω και τον έζησα», σημείωσε η ηθοποιός.
Η πρωταγωνίστρια της σειράς του Alpha, μίλησε επίσης για το θέμα της μητρότητας, των ερωτήσεων που συχνά δέχονται οι γυναίκες σε σχέση με το πότε θα επιλέξουν να γίνουν μητέρες αλλά και για το αν η ίδια έχει στόχο το κεφάλαιο «οικογένεια».
«Οι γονείς μου δεν έχουν θίξει ποτέ το τι θα κάνω στο μέλλον κι αν θα κάνω οικογένεια. Ο θείος μου μόνο το έχει θίξει, αν το βλέπει αυτό», είπε γελώντας η Αναστασία Παντούση. «Μου αρέσουν πάρα πολύ τα παιδιά, μπορεί να φέρεις ένα παιδί εδώ, να σε ξεχάσω και να ασχολούμαι μόνο μαζί του, τρελαίνομαι. Αυτό το κεφάλαιο δεν το έχω ούτε κλειστό ούτε ανοιχτό. Το θέμα του παιδιού το φοβάμαι. Ενώ θέλω τόσο πολύ, ταυτόχρονα είναι πολύ δύσκολο», σημείωσε στη συνέχεια η ηθοποιός.
«Δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω στο κεφάλι μου πώς εγώ θα προστατεύσω το παιδί μου, θα του δώσω όσα καλά μπορώ να του δώσω, και ξαφνικά θα βγει στον έξω κόσμο και θα μου πει μια μέρα “μα εσύ με έμαθες έτσι, τι είναι όλα αυτά που συμβαίνουν;”. Και φοβάμαι το πώς θα ανταπεξέλθει ένα παιδί και πώς εγώ θα ανταπεξέλθω για το παιδί.
Δεν είναι όλοι για να γίνουν γονείς, το έχουμε δει. Θα προτιμούσα όταν νιώσω εγώ έτοιμη και αν μπορώ να το κάνω, να υιοθετήσω ένα παιδί. Αλλά να νιώθω εγώ σίγουρη για εμένα πρώτα απ’ όλα», επεσήμανε στη συνέχεια η Αναστασία Παντούση. Μπορείς να δεις όλη τη συζήτηση εδώ.
Η Αναστασία Παντούση τα τελευταία χρόνια είναι ζευγάρι με τον Ιωάννη Παπαζήση, με τον οποίο προσπαθούν να διατηρούν την ιδιωτικότητά τους. Το ζευγάρι πραγματοποιεί κατά καιρούς αναρτήσεις στα social media στα οποία εκφράζει την αγάπη του, ενώ στις δημόσιες τοποθετήσεις τους προτιμούν να μην μιλούν πολύ ο ένας για τον άλλο.
Σε συνέντευξή της στο LadyLike η Αναστασία Παντούση είχε μιλήσει για την επιλογή τους να προστατεύουν όσο μπορούν την προσωπική τους ζωή. «Προσπάθησα να το προστατεύσω και να το προστατεύσουμε και προσπαθούμε ακόμη. Δεν θέλω να μιλάω γι’ αυτό. Θέλω εγώ όταν είμαι καλά και νιώθω ότι έχω κάτι να μοιραστώ να το κάνω. Από εκεί και πέρα οι ανθρώπινες σχέσεις και η προσωπική ζωή είναι για τον καθένα. Δηλαδή, θα το πω στη φίλη μου, στη μητέρα μου. Καταλαβαίνω ότι και επειδή είναι του χώρου και είμαι του χώρου, κάπως θα σχολιαστεί αυτό, αλλά δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν είναι προστατευμένη η σχέση μου, ίσως να ήθελα να την προστατεύσω κι άλλο, αλλά από την άλλη να κάνω τι; Να κρύβομαι; Είναι καταπιεστικό. Θέλω να κάνω αυτό που θέλω, γιατί να καταπιεστώ;», σημείωνε η ηθοποιός.
Στην ίδια συνέντευξη αναφερόταν και στην αγάπη της για τα παιδιά, που την οδήγησε να ξεκινήσει σπουδές ως νηπιαγωγός πριν τελικά στραφεί οριστικά στην υποκριτική.
«Ήθελα από μικρή να γίνω ηθοποιός και επειδή εκείνο το χρονικό διάστημα μιλούσα και με τους γονείς μου και υπήρχε μια ανασφάλεια, τελικά πήγα να σπουδάσω νηπιαγωγός.
Ήταν για να δώσω χρόνο και στους γονείς μου αλλά και σε μένα τελικά. Μου είπα: “Κάτσε ρε παιδί μου δες κι αυτό που έχεις μία μεγάλη λατρεία με τα παιδιά να δεις πώς θα πάει”, αλλά δεν έφυγε τελικά από μέσα μου ποτέ», έλεγε παραδεχόμενη ότι ούτε η λατρεία για τα παιδιά έφυγε ποτέ από μέσα της.
