Η Βανέσα Βενέτη- Κοττίκα ξέρει καλά ότι η φυλομετάβαση δεν είναι αισθητική επέμβαση
- 17 ΜΑΙ 2025

Η Βανέσα Βενέτη- Κοττίκα είναι μια τρανς γυναίκα. Μια τρανς γυναίκα που φέτος θα γίνει 50 ετών και επιτέλους θα κατοικεί στο σώμα που ονειρεύεται μια ζωή. Τη συνάντησα στον Εθνικό Κήπο λίγες μέρες πριν κάνει την επέμβαση επιβεβαίωσης φύλου και μου είπε ότι θέλει η φετινή της τούρτα να έχει σχήμα αιδοίου. Πέρασε πάρα πολλά στη ζωή της για να μπορεί να κάνει αυτά τα αστεία. Ξύλο, κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας, διαζύγιο, δικαστήρια για το δικαίωμα να βλέπει το παιδί της, σεξεργασία, κακοποίηση. Και όμως, γελάει. Γιατί κατάφερε να γίνει η γυναίκα των ονείρων της.
«Όλα όσα γράφετε στα site σας τα διαβάζω. Και τα αθλητικά στο Sport24» μου λέει χαιδεύοντας την Τζούντυ, το σκυλάκι που δεν αποχωρίζεται εδώ και λίγους μήνες. «Θα στα πω όλα όσα έχω κάνει και έχω περάσει. Και να ξέρεις, ό,τι έχω κάνει, το έκανα αποκλειστικά για μένα. Έχω ζήσει πάνω από μία ζωή. Μεγάλωσα σε ένα αυστηρό περιβάλλον, φουλ πατριαρχικό. Ο μπαμπάς μου ήταν αυτό που λέμε “ανατολίτης”. Πέθανε αλλά τον είχα πενθήσει πριν το θάνατό του. Ήμουν πολύ ωραίο παιδί. Αθλητής. Είχα πολλές επιτυχίες με τα κορίτσια. Που να ήξεραν ότι εγώ ένιωθα κορίτσι!
Ήθελα να έχω καλλυντικά και να φοράω γυναικεία ρούχα. Μεγαλώνοντας προσπάθησα να το καταπνίξω. Έγινα πρόεδρος του 15μελούς. Έπαιζα σε ομάδα μπάσκετ. Είχα μακρύ μαλλί. Και έβγαινα με γυναίκες. Κουβαλούσα ένα τεράστιο μυστικό, τη δυσφορία μου και την αφόρητη μοναξιά μου. Μια φορά, στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, έλειπαν οι γονείς μου. Ντύθηκα τότε πρώτη φορά γυναίκα και βγήκα βράδυ στα Γιάννενα. Έτρεμα μη με αναγνωρίσει κανείς. Δεν ήμουν cross-dresser».
«Να σου πω κάτι, ένα τρανς άτομο γεννιέται τρανς. Εγώ γεννήθηκα τρανς γυναίκα».
Και γιατί δεν το είπε; «Από φόβο. Ξαναγύρισα στην κανονικότητα μετά από εκείνο το βράδυ. Έχω κλάψει. Έχω πονέσει. Με μαλώναν οι γονείς μου. Είχε πέσει και ξύλο. Έλεγα στον πατέρα μου όταν ήμουν παιδί να πάω σε ψυχολόγο. Μου έλεγε ότι αυτά είναι ασθένειες πολυτελείας. Εσύ μπορεί να λες ότι είχαν παλιά μυαλά. Εγώ ξέρω ότι δεν είχαν καθόλου μυαλά. Έχω και 3 αδελφές. Όσο ήμουν ο προστάτης της οικογένειας, ο γκομενιάρης, όλα καλά. Όταν έμαθαν ότι είμαι η αδελφή τους, εξαφανίστηκαν. Αυτό έγινε. Θυμάμαι όταν ήμουν παντρεμένος άνδρας, το είχα πει στην αδερφή μου και μου πε να μην το ξαναπώ αυτό σε κανένα. Η πόρτα μου τώρα είναι κλειστή για την οικογένεια μου. Μου έκαναν πολλά που δεν μπορώ να συγχωρήσω. Δεν ήθελα να είμαι η Βανέσα. Το πάλεψα να μην είμαι. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει ανδρικό προνόμιο. Τώρα ρώτα με αν φοβάμαι να κυκλοφορώ μόνη μου στο κέντρο της Αθήνας το βράδυ».
Η πρώην ζωή μιας τρανς γυναίκας
«Είχα μια στρωμένη ζωή. Ωραία ζωή, με το αυτοκίνητο μου το ακριβό, τα ρούχα μου, τις μηχανές μου, τη γυναίκα μου, το παιδί μου. Ήμασταν καλά οικονομικά ως οικογένεια. Με είχαν στείλει και στην Ιταλία να σπουδάσω Νομική και τα παράτησα. Γράψτο έτσι: ήμουν ζεν πρεμιέ».
«Γιατί παντρεύτηκα; Γιατί το πίστευα ότι μπορώ να καταπιέζω τον εαυτό μου».
«Δεν την κορόιδεψα την πρώην σύζυγό μου. Την ερωτεύτηκα παράφορα με την πρώτη ματιά. Ήταν μια καλλονή και ήταν κεραυνοβόλος έρωτας για μένα. Και 10 χρόνια στάθηκα στο πλευρό της. Με τα καλά και τα κακά μιας σχέσης. 2 χρόνια πριν χωρίσουμε της έκανα coming out. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό να πάω με άνδρα. Το ανδρικό βλέμμα άρχισε να με αγγίζει όταν ξεκίνησα τη φυλομετάβαση και τις ορμόνες».
«Δεν μπορούσα να βρω ικανοποίηση»
«Δεν έχεις ιδέα πόσο πολύ προσπάθησαν να πνίξω την τρανς κατάσταση μου. Είχα εσωτερικευμένη τρανσφοβία γιατί μου την είχαν επιβάλλει. Είχα τη ζωή που κάθε άντρας ονειρεύεται. Κι ένιωθα θλίψη. Κοίτα, η πρώην σύζυγός μου σοκαρίστηκε. Στεναχωρήθηκα τόσο που την έβλεπα να κλαίει. Μετά το παιδί ήταν ο πιο αγαπημένος μου άνθρωπος. Δεν ήθελα να χωρίσω. Της είπα ότι αν είναι πρόθυμη να γνωρίσει τη Βανέσα θα προχωρήσουμε μαζί. Είχε μεγάλο θυμό. Και είχε δίκιο. Δεν ήθελα να της καταστρέψω τη ζωή. Χωρίσαμε γιατί έπρεπε να ξεκινήσω τη φυλομετάβαση. Έφυγα από τα Γιάννενα ως άντρας και μέχρι να έρθω στην Αθήνα, έγινα η Βανέσα. Από τότε δεν ξαναφόρεσα ποτέ ανδρικά ρούχα».
Η ζωή μιας τρανς γυναίκας
«Στην Αθήνα με κλέψανε μόλις ήρθα. Έψαχνα δουλειά και δεν μπορούσα να βρω. Και η φυλομετάβαση δεν είναι μια εύκολη κατάσταση. Είναι σοκαριστική και επίπονη. Έφαγα πολύ χλεύη, εκμετάλλευση και μεγάλη κακοποίηση. Από παντού. Και διαδικτυακό bullying. Έχω κάνει 2 απόπειρες αυτοκτονίας. Ήξερα ότι θα περάσω δύσκολα αλλάζοντας τη ζωή που έζησα 40 χρόνια.
Κατέβηκα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2015. Και γύρισα τον Σεπτέμβριο γιατί έκλαιγε το παιδί μου και με ζητούσε. Εκεί λύγισα και πήγα να βάλω τέλος. 2 φορές προσπάθησα και δεν ήταν γραφτό μου να πεθάνω. Είπα στον εαυτό μου: “ΖΗΣΕ”.
Ε μετά, βούτηξα στο σκοτάδι για 2 χρόνια, από το 2017 ως το 2019. Δούλευα στην οδό Φυλής, σεξεργάτρια. Με έδειραν, με έκλεψαν, με βίασαν. Έτρωγα απανωτές σφαλιάρες χωρίς να μπορώ να αντιδράσω. Απορώ και σήμερα όποτε τα θυμάμαι πώς τα κατάφερα. Είχα και χρόνια να δω το παιδί μου. Περασμένα; Ναι. Ξεχασμένα; Όχι. Η ζωή με έχει κάνει σκληρή».
Η αλλαγή στη ζωή μίας τρανς γυναίκας όταν βρίσκει την κοινότητά της
«Έκανα υπομονή. Με βοήθησαν οι άνθρωποι στην κοινότητα. Με βοήθησαν και οι δημοσιογράφοι με τις συνεντεύξεις και την ορατότητα και στον νομικό αγώνα μου να δω το παιδί μου. Το πάλεψα με όποια όπλα είχα. Και σήμερα το παλεύω. Η μάχη για την επιβίωση είναι πλέον η συνθήκη της ζωής μου. Θα στο πω όπως το σκέφτομαι: Είναι ωραία η Βανέσα για να δίνει συνεντεύξεις αλλά σκεφτόμαστε ποτέ πώς ζει; Και ποιος μπορεί να μου κουνήσει εμένα το δάχτυλο και γιατί; Επειδή κάνω sexworking και έτσι στέλνω χρήματα στο παιδί μου; Και το κόστος του transition ποιος θα το καλύψει; Δεν ξέρει το κράτος ότι η διαδικασία της φυλομετάβασης δεν είναι αισθητική επέμβαση».
Η ζωή μετά την επέμβαση επιβεβαίωσης φύλου
«Παραμυθένια τη φαντάζομαι. Το παιδικό μου όνειρο θα γίνει πραγματικότητα. Έχω κάνει πολλά πλάνα. Θέλω να σπουδάσω πάλι Νομική. Να κάνω σεμινάρια και να προσφέρω συμβουλευτική υποστήριξη. Ονειρεύομαι μια ζωή ανθρώπινη. Με τον άνδρα μου, το παιδί μου, το σκυλί μου, μια ζωή απλή. Έχω σχέση και επιτέλους έμαθα πώς είναι να σε αγαπάνε. Μέχρι τώρα, αγαπούσα εγώ.
Την ηρεμία ονειρεύομαι. Τον Σεπτέμβριο γίνομαι 50. Και από εδώ και πέρα θα γιορτάζω 2 γενέθλια. Μια φορά τα βιολογικά μου και μια την αναγέννησή μου».
Τη ζωή της θέλει να την κάνει βιβλίο. «Αξίζει για σενάριο ταινίας» μου λέει και γελά. Και πραγματικά ο λόγος της είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να διαβάσεις μια ημέρα που είναι Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας και απαιτεί την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις διακρίσεις που βιώνουν τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Info: H Βανέσα έχει κάνει ένα fundraising ώστε να καταφέρει να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνται για το συγκεκριμένο χειρουργείο.