Ο Γιώργος Χρυσοστόμου για τον εθισμό του στο μεταμεσονύχτιο φαγητό: «Πάλευα με έναν δαίμονα»
- 13 ΜΑΙ 2025
Ο Γιώργος Χρυσοστόμου παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην εκπομπή, Στούντιο 4 όπου αναφέρθηκε σε έναν μεγάλο εθισμό που είχε για περίπου 2 δεκαετίες. Ο γνωστός ηθοποιός ανέφερε πως προσπάθησε με πολλή επιμονή να ξεπεράσει τον εθισμό με το μεταμεσονύχτιο φαγητό.
Ο Γιώργος Χρυσοστόμου για αρκετά χρόνια αντιμετώπιζε τον εθισμό που είχε με το φαγητό καθώς ανέφερε πως έτρωγε μετά τα μεσάνυχτα ενώ ταυτόχρονα «πάλευε με τον δαίμονα». Ο ηθοποιός είπε πως ο εθισμός που είχε να τρώει τόσο αργά το βράδυ, του έκανε παλινδρομήσεις με αποτέλεσμα να γίνεται πιο επικίνδυνο για την υγεία του.
Ο ηθοποιός ανέφερε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο ότι: «Προσπάθησα να παλέψω έναν δαίμονα που λέγεται “μετά τη 1 το βράδυ”. Μετά την παράσταση, μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο, παθαίνω κάτι που έχει να κάνει με τη ψυχή ως επί το πλείστον, δεν έχει να κάνει με πείνα. Τρώω μετά την παράσταση και μετά ξεκινούσε μια επίθεση ανά 2 ώρες.
Άρχισα να τρώω ό,τι είχε μέσα το ψυγείο μου. Μετά άρχισα να έχω άδειο το ψυγείο και να τρώω ό,τι έχουν μέσα τα ντουλάπια. Θα με κοροϊδέψουν αλλά θα το πω, δεν με πειράζει. Κάποια στιγμή είχα ανοίξει ένα πελτέ ντομάτας, είχε γίνει μέσα στον ύπνο μου, το είχα αλείψει πάνω στο ψωμί. Πρέπει να το εκλογικεύσεις, δεν μπορείς να το πας γενικώς. Είχα όλα τα συμπτώματα του εθισμού».
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Χρυσοστόμου ανέφερε: «Κάποια στιγμή μου έκανε παλινδρομήσεις όλο αυτό, άρχισε να γίνεται επικίνδυνο και για την ηλικία μου. Προσπάθησα. Μου έκανε όμως και ο εαυτός μου ένα πολύ περίεργο κόλπο, μου έλεγε: “αν δεν φας, δεν θα κοιμηθείς”. Είπα: “ωραία, πάμε”. Κρατήθηκα, για να σταματήσει αυτή η συνήθεια 20ετίας.
Μια φορά έμεινα ξύπνιος μέχρι τις 7 το πρωί. Αυτό κράτησε 3 εβδομάδες. Με έπιανε ένα σβήνω – πεινάω. Έχει να κάνει με το ότι δουλεύεις νύχτα και το σώμα θυμάται. Είναι μια μνήμη που το σώμα κρατάει.
Δεν είχε να κάνει με τις γυμνές εμφανίσεις στο θέατρο. Έπρεπε να λυθεί όσο ήταν ακόμα το ανέβασμα του “Αρτούρο Ουί” γιατί με άφηνε νηστικό όλη την επόμενη ημέρα, γιατί δεν είχα όρεξη να φάω, δεν είχα ενέργεια να παίξω την παράσταση. Και με τη σωματικότητα που είχε αυτή η παράσταση, δεν είχα ούτε δύναμη και έπρεπε να κουβαλάω φορτίο για 2 ώρες περισσότερο. Οπότε το έβαλα στόχο και είπα θα γίνει».
