PUBLI

Τρέξε προς τον καλύτερο εαυτό σου

Ο καλύτερος κόσμος που συχνά επιζητούμε, είμαστε απλά εμείς. Όλοι μαζί αλλά και ο καθένας ξεχωριστά, έχουμε την ευθύνη. Να τον κάνουμε καλύτερο. Ακούγεται ίσως κάπως σύνθετο αλλά είναι απλό: Ξεκινάς από τον ίδιο σου τον εαυτό, πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Επαναπροσδιορίζεις τις καθημερινές σου επιλογές.

Βάζεις προτεραιότητες. Αλλάζεις σιγά – σιγά ότι δεν σου αρέσει. Γιατί αν εσύ νοιώθεις πραγματικά καλά, είσαι πομπός θετικής ενέργειας και μόνο τότε μπορείς να επηρεάσεις θετικά το περιβάλλον σου, την οικογένεια, τη γειτονιά, την παρέα, τους συναδέλφους στη δουλειά.

Πρέπει να βρεις τι είναι αυτό που σου αρέσει. Που σε κάνει πραγματικά χαρούμενη, που σε γεμίζει αληθινά, σε πωρώνει, σου δίνει κίνητρο το πρωί όταν ξυπνάς, σε προκαλεί, σε κάνει να βάζεις στόχους, στόχους που τους πιάνεις. Πρέπει να βρεις κάτι για σένα, που σε κάνει να χαμογελάς.

 

Η Χριστίνα βρήκε τo τρέξιμο. Τη ρωτήσαμε γιατί τελευταία βλέπουμε όλο και περισσότερο κόσμο να τρέχει:

«Ο καθένας τρέχει για τους δικούς του, προσωπικούς λόγους. Μπορεί να είναι γιατί θέλει να αποφύγει το γυμναστήριο, να ξεσκάσει, ή θέλει να κάνει παρέες ή να αδυνατίσει, για λόγους υγείας ή απλά επειδή είναι μόδα. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι. Πραγματικά. Το καλό είναι ότι στην τελική, αυτό που έχει σημασία είναι ότι κάνει καλό στην υγεία του, τη σωματική και την ψυχική.

Αυτό που μου αρέσει είναι ότι όλοι γίνονται ένα. Κάτι που σε άλλες δραστηριότητες, δύσκολα συμβαίνει. Στο τρέξιμο δεν υπάρχουν διακρίσεις, δεν διαχωρίζεσαι σύμφωνα με την κοινωνική, οικονομική σου κατάσταση, την ηλικία ή τη θέση που έχεις στην εταιρία. Στο τρέξιμο συμμετέχουν όλοι εξίσου, είναι όλοι ένα, μοιράζονται σχεδόν ίδιες εμπειρίες και συναισθήματα. Και όλα αυτά είναι που ενώνουν. Και είναι ό,τι πιο ανθρώπινο στις σχέσεις των ανθρώπων.

Αυτό που δεν μου αρέσει…. είναι ότι κάποιοι το παρατάνε γρήγορα. Το βαριούνται μετά από 1,2 μήνες, συνήθως μόλις περάσει ο αγώνας – στόχος.

Στο εξωτερικό το τρέξιμο είναι περισσότερο μέσα στην κουλτούρα των ανθρώπων.

Και αυτό φαίνεται γιατί τρέχουν και ας μην έχουν σχεδιάσει να πάνε ποτέ σε αγώνα! Τρέχουν ακόμα και στο lunch break στη δουλειά!

Στην Αμερική το 1970 ο κόσμος έκανε τζόκινγκ στο πάρκο. Αν αυτό το έβλεπες να συμβαίνει σε εμάς, ακόμα και το 2000, ήταν γραφικό! Τώρα κατεβαίνεις παραλιακή, πας Εθνικό Κήπο, Υμηττό, κτήμα Συγγρού ή δεν ξέρω και εγώ που αλλού και δεν χωράς να τρέξεις. Είναι γεγονός ότι σε εμάς το τρέξιμο προέκυψε περισσότερο σαν διέξοδο από τα θέματα της καθημερινότητας. Ευτυχώς όμως τελικά, για πολλούς, έγινε τρόπος ζωής. Και αυτοί, είμαστε όλοι όσοι επιλέγουμε να είμαστε καλά. Πρώτα για τους ίδιους τους εαυτούς μας και ύστερα για τους άλλους!»

Η Χριστίνα Κοραή είναι στέλεχος του Τμήματος Εταιρικών Σχέσεων της WIND Ελλάς. Ξεκίνησε το τρέξιμο το 2010 όπου και έλαβε για πρώτη φορά μέρος σε αγώνα, στα 10χλμ του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. Το 2011 συμμετείχε καταλυτικά στην ομάδα που γέννησε την ιδέα της WIND Running Team και ενέπνευσε το δρομικό φαινόμενο στην Ελλάδα. Μιας ομάδας που σήμερα αριθμεί χιλιάδες μέλη. Εργαζόμενους, φίλους, συνεργάτες, δρομείς κάθε ηλικίας.

Η ιδέα αγκαλιάστηκε αμέσως και από τότε η WIND στηρίζει αγώνες από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα και επαγγελματίες αθλητές και αθλήτριες με διακρίσεις. Παράλληλα η εταιρία συνδέει το τρέξιμο με την κοινωνική προσφορά. Σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφονται στον πρόσφατο Απολογισμό Εταιρικής Υπευθυνότητας, μόνο κατά τη διάρκεια του 2016, εκ μέρους των δρομέων που έλαβαν μέρος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, στον Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος» στη Θεσσαλονίκη και στους έξι αγώνες Run Greece σε όλη την Ελλάδα, η WIND προσέφερε 75.000 Ευρώ σε 10 κοινωνικούς φορείς για παιδιά.

Η WIND έχοντας υιοθετήσει τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, υλοποιεί με συνέπεια τη 15ετη στρατηγική της για Εταιρική Υπευθυνότητα προκειμένου να συμβάλλει ενεργά στην Κοινωνία, στην Οικονομία & στην προστασία του Περιβάλλοντος.