Αυτή η κοπέλα θα σου δείξει την αλήθεια πίσω από το κίνημα “αγάπα το σώμα σου”

Παρόλο που με θλίβει το ότι ακόμα πρέπει να εξηγούμε τι ακριβώς σημαίνει (και συμβαίνει), με όλες αυτές τις εικόνες με χοντρές γυναίκες που εξυμνούν «τα πάχη τους, τα κάλλη τους», κατανοώ τη δυσκολία του να αλλάξει μια βαθιά ριζωμένη ιδέα και να επικρατήσει η ιδέα ότι το πάχος μπορεί να είναι όμορφο (όταν δεν είναι επιβλαβές), ή ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι όμορφο ή άσχημο, είναι απλά ένα ακόμα σώμα, σαν το αδύνατο, το γυμνασμένο, το «ό,τι έχεις επιλέξει/γεννηθεί και είσαι».

Η Andriana, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως “fat body positive babe”, έκανε μια ανάρτηση στην οποία μιλάει αναλυτικά για το πώς είναι να μισείς και να μαθαίνεις τελικά να αγαπάς το σώμα σου. Και πάλι, όχι όλες τις μέρες και τις ώρες.

«Καμια φορά ξεχνώ πού έχω φτάσει. Καμια φορά ξεχνώ πόσα πολλά έχω μάθει. Καμια φορά ξεχνώ πόσοι άνθρωποι στον κόσμο περπατούν ακόμα με τρομερό μίσος για το σώμα τους. Νομίζω ότι το να στοχεύεις στην απόλυτη αγάπη για το κορμί σου 24/7 δεν είναι ρεαλιστικό, αλλά το μίσος για το σώμα σου, αυτό το μίσος που είναι βαθύ και σε κάνει να νιώθεις σα να περπατάς σε λάσπη κάθε μέρα, δεν είναι μόνο ότι σε πληγώνει, αλλά είναι ένα φυσικό, συναισθηματικό, νοητικό μαρτύριο. Για μένα, το να έχω το σώμα μου από τα 8 μέχρι τα 20 μου ήταν κόλαση. Ήταν μια συνεχής μάχη για να νιώσω ακόμα και στο ελάχιστο ότι αξίζω. Με έκανε να πάρω κακές αποφάσεις, με άφηνε να κάνω παρέα με ανθρώπους που δεν άξιζαν τον χρόνο μου, με απέτρεπε από το να κάνω πράγματα που θα ήταν διασκεδαστικά και περιπετειώδη. Θέλω να έχεις στο μυαλό σου ότι δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να νιώθεις για το σώμα σου. Επίσης το πώς νιώθεις γι’ αυτό, μπορεί να είναι εξαιτίας κάποιων εμπειριών, κοινωνικών συνθηκών και τόσων πολλών άλλων πραγμάτων. Αν νιώθεις καλά με το σώμα σου, τέλεια. Αν δεν νιώθεις καλά, κι αυτό δεκτό. Αν θες να νιώσεις καλύτερα, αυτό είναι φανταστικό. Αν δεν είσαι ακόμα έτοιμη να δουλέψεις για κάτι τέτοιο, τότε κι αυτό είναι εντάξει, αλλά το να συζητάμε με ειλικρίνεια πώς νιώθουμε για το σώμα μας μπορεί να γεννήσει στήριξη και κατανόηση και αγάπη[…]Αυτή τη στιγμή δεν είμαι ερωτευμένη με το σώμα μου, αλλά το σέβομαι. Το τιμώ όσο μπορώ. Προσπαθώ να βρω τρόπους να το ξεκουράσω και να το γεμίσω ενέργεια. Απολαμβάνω όμως την απαλότητά του».