Tο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία

Με την παράσταση Beytna του Λιβανέζου Omar Rajeh [Ομάρ Ράζεχ], μια πρωτότυπη καλλιτεχνική συνάντηση χορού, μουσικής και μαγειρικής, ολοκληρώθηκε το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Τέσσερις χορογράφοι και τέσσερις μουσικοί από τον Λίβανο, την Κορέα, την Παλαιστίνη, το Βέλγιο και το Τόγκο, βρέθηκαν επί σκηνής με ζωντανή μουσική και χορό και δημιούργησαν μια παραδοσιακή οικογενειακή συνάντηση στην οποία προσκάλεσαν και το κοινό για να μοιραστεί μαζί τους επί σκηνής το γεύμα που ετοιμαζόταν κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Το φετινό Φεστιβάλ διοργανώθηκε υπό τη νέα καλλιτεχνική Διεύθυνση της Τζένης Αργυρίου και διήρκεσε από τις 18 Ιουλίου έως τις 27 Ιουλίου φιλοξενώντας συνολικά 19 παραγωγές. Ειδικότερα, στην Καλαμάτα συγκεντρώθηκαν φέτος 228 καλλιτέχνες, 17 ομάδες χορού, 20 εθελοντές, 117 σπουδαστές χορού στα επαγγελματικά σεμινάρια, 53 παιδιά στο εργαστήρι χορού για παιδιά και εφήβους, 52 άτομα άνω των 40 ετών στο αντίστοιχο εργαστήρι, 23 παιδιά στο εικαστικό εργαστήρι και 18 ΑμεΑ στο εργαστήρι για ΑμεΑ, καθώς και 16 ΑμεΑ στο αντίστοιχο εργαστήρι στα Φιλιατρά και 9 νήπια με τους γονείς τους στο εργαστήρι στην Costa Navarino.

Στις 19 Ιουλίου στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, εγκαινιάστηκε η νέα ενότητα Συναντήσεις εκτός Σκηνής, με ομιλίες, συζητήσεις και αφορμές συνύπαρξης της ευρύτερης κοινότητας του χορού με το κοινό. Το Φεστιβάλ προσκάλεσε την Madeline Ritter σε μια συζήτηση με θέμα Αντικρίζοντας το μέλλον: μια συζήτηση για την τέχνη της γήρανσης. Την ίδια μέρα, στην Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού, έκανε την πρώτη του παρουσίαση στην Ελλάδα ο Andrea Salustri. 

Tην Κυριακή 20 Ιουλίου στο πλαίσιο της ενότητας ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ, στο Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν το Fantasie Minor του γνωστού Πορτογάλου χορογράφου Marco da Silva Ferreira, πάνω στη «Φαντασία σε Φα ελάσσονα, έργο 103» του Franz Schubert, με τους Chloé Robidoux και Anka Postic, δύο καλλιτέχνες του χορού που χορεύουν μαζί από τα παιδικά τους χρόνια.

Η Δευτέρα 21 Ιουλίου αφιερώθηκε στη σχέση του χορού με το θέατρο. Στην Εναλλακτική Σκηνή η Κατερίνα Φώτη, χορεύτρια και χορογράφος της νεότερης γενιάς, χορογράφησε καθημερινές κινήσεις μέσα από μια θεατρική διαδικασία. Στο The kitchen dance: A house trance vocabulary, εμπνευσμένη από τις ζωές γιαγιάδων, μητέρων και εργαζόμενων γυναικών.

Την Τρίτη 22 Ιουλίου, στο Αμφιθέατρο του Κάστρου Καλαμάτας, έναν χώρο βαθιά συνδεδεμένο με την ιστορία και την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης και του Φεστιβάλ, παρουσιάστηκε η παράσταση Φωνές που δημιουργήθηκε φέτος στο πλαίσιο των επετειακών δράσεων του Φεστιβάλ και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της χορογράφου Παναγιώτας Καλλιμάνη με γυναίκες και άνδρες χορωδούς 50 ετών και άνω από τις Λέσχες Φιλίας του Δήμου Καλαμάτας.

Την Τετάρτη 23 Ιουλίου στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού παρουσιάστηκε για πρώτη φορά μετά την πρεμιέρα του στη Νορβηγία τον Ιούνιο του 2025, το νέο έργο Thrice του Γαλλο-βελγικής καταγωγής χορογράφου Damien Jalet [Νταμιέν Ζαλέ], που αυτή τη στιγμή θεωρείται ένας από τους πιο περιζήτητους χορογράφους στον κόσμο και πιθανά ο πιο ενεργά εμπλεκόμενος με τον κόσμο του κινηματογράφου.

Στις 24 Ιουλίου παρουσιάστηκαν δύο έργα που έρχονται σε διάλογο με τις εικαστικές τέχνες και την perfomance και συνδέουν το σώμα με τη φύση και το περιβάλλον μέσα από ένα τελετουργικό ταξίδι. Στην Εναλλακτική Σκηνή παρουσιάστηκε το έργο Γρίφος του Δάσους, μία performance με στοιχεία από το φυσικό τοπίο της Καλαμάτας, που συνυπογράφουν η χορογράφος και περφόρμερ Νάνσυ Σταματοπούλου και ο φωτογράφος Τάσος Βρεττός.

Την Παρασκευή 25 Ιουλίου, η έννοια της μετάβασης και η σύνδεσή μας με το μέσα μας κορυφώθηκε με δυο σημαντικές χορογραφικές προτάσεις. Η Ξένια Κογχυλάκη παρουσίασε στην Εναλλακτική Σκηνή το έργο Slamming, ένα τελετουργικό χορό με αφετηρία το “slamming”. Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα στο πλαίσιο του Onassis Dance Days το 2024. Υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Οι δύο τελευταίες μέρες του Φεστιβάλ ήταν αφιερωμένες στην επανασύνδεσή μας με τους άλλους και την κοινότητα. Στο πλαίσιο αυτό παρουσιάστηκε στις 26 και 27 Ιουλίου στην Κεντρική Σκηνή η παράσταση Beytna του Omar Rajeh ενώ στις 26 Ιουλίου παρουσιάστηκε στην Εναλλακτική Σκηνή το νέο έργο της χορογράφου performer Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου με τίτλο Τη μέρα που ανέβηκα το βουνό μέχρι πάνω, το οποίο ερμήνευσε η ίδια μαζί με την Βιτόρια Κωτσάλου.