OPINIONS

«90% ανάπηρος άρα ζωντανός- νεκρός»: Ο μισαναπηρισμός ξαναχτυπά στην ελληνική τηλεόραση. Τι πιο σύνηθες;

ΣΚΑΪ


Λίγες ημέρες ζωής μετρά η νέα τηλεοπτική σεζόν και το πρώτο μισαναπηρικό σχόλιο σε πανελλήνια μετάδοση μόλις εκτοξεύτηκε. Στην εκπομπή Power Talk της Τατιάνας Στεφανίδου στον ΣΚΑΪ, ακούστηκε δια στόματος Άριας Καλύβα η φράση «Ζωντανός νεκρός» κατά τη διάρκεια συζήτησης, όπου καλεσμένος στην εκπομπή αναφέρθηκε στο τροχαίο ατύχημα του αδερφού του που του κόστισε σε ποσοστό 90% αναπηρίας.

Μόλις το 90% αναπηρία ακούστηκε η παρουσιάστρια της εκπομπής δεν έκρυψε το σοκ της, ενώ η Άρια Καλύβα ακούστηκε να λέει «ζωντανός νεκρός». Ναι, το κατανοώ ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο σε αυτόν τον κόσμο, αλλά θεωρώ αυτονόητη υποχρεώση των ανθρώπων που επί χρόνια δουλεύουν στην τηλεόραση να γνωρίζουν ότι το να δημοσιολογούν πρέπει να συνοδεύεται από έξτρα προσοχή με πυξίδα την ενσυναίσθηση.

Η έλλειψη κατανόησης του κόσμου των αρτιμελών για τα ανάπηρα άτομα δεν θα έπρεπε να χωράει στον δημόσιο λόγο. Ό,τι δεν καταλαβαίνουμε είναι αφορμή για να εκπαιδευόμαστε, άλλωστε. Δεδομένου δε ότι πριν από λίγους μήνες υπήρχε ακριβώς ή ίδια συζήτηση στη δημόσια σφαίρα με αφορμή ένα σχόλιο περί αξίας της ζωής και αναπηρίας, το σχόλιο αυτό μοιάζει να φανερώνει επιπλέον της έλλειψης κατανόησης και πόση λίγη σημασία δίνουμε στο να ακούμε τα ανάπηρα άτομα όταν διαμαρτύρονται για τον μισαναπηρισμό.

Οι Cool Crips, η ΑΜΚΕ που ίδρυσαν οι Σπύρος Νταντανίδης και Γρηγόρης Χρυσικός. είχαν σχολιάσει και την έντονα μισαναπηρική δήλωση του Δημήτρη Οικονόμου που τον Μάρτιο του 2025, σχολιάζοντας και πάλι ένα τροχαίο ατύχημα είχε πει ότι αν σκεφτείς τον εαυτό σου σε καροτσάκι «ίσως είναι καλύτερη περίπτωση να είσαι νεκρός». Επανήλθαν, δυστυχώς για την έλλειψη προόδου που αυτή η δεύτερη ανάρτηση φανερώνει, για να σχολιάσουν και το «Ζωντανός νεκρός» της Άριας Καλύβα. Γιατί οι αρτιμελείς και δη εκείνοι που εμφανίζονται στη δημόσια τηλεόραση μοιάζουν ανεπίδεκτοι μαθήσεως.

«Ποσοστό 90% (ΟΛΟΓΡΑΦΩΣ ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟ), έχουμε και οι δύο διαχειριστές αυτής της σελίδας, δηλαδή σύνολο 180 στα 200. Ένα υψηλό ποσοστό στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας δεν είναι τίποτα το τραγικό. Τραγικό είναι να θεωρείς ότι ένας άνθρωπος που είναι ανάπηρος θα ήταν καλύτερα νεκρός.

Ψύχραιμα θα το πω, ΤΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ ΡΕ;! Είναι δυνατόν να τα λέει αυτά άνθρωπος δημόσια και να μην έχει κυρώσεις;», αναρωτήθηκαν οι Cool Crips.

Μισαναπηρισμός είναι η διάκριση και η κοινωνική προκατάληψη απέναντι σε άτομα με αναπηρία, που βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι «τυπικές» ικανότητες είναι ανώτερες. Στηρίζεται στην υπόθεση ότι τα ανάπηρα άτομα χρειάζονται «διόρθωση» και τελικά όπως ο ρατσισμός ή ό σεξισμός κατατάσσει ολόκληρες ομάδες ανθρώπων ως «κατώτερες».

Όπως ανέφεραν και οι Cool Crips στην ανάρτησή τους οι αντιλήψεις που αναφέρονται σε ζωές ανθρώπων ως «λιγότερο άξιες» είναι επικίνδυνες. Οτιδήποτε χωρίζει τους ανθρώπους σε κατώτερους και ανώτερους, σε αληθινά ζωντανούς και σχεδόν ζωντανούς ή νεκρούς που πιστεύουν ότι είναι ζωντανοί, θα έπρεπε να χτυπάει άπειρα καμπανάκια μέσα μας. Θυμίζουν και οι Cool Crips τη ρητορική της ευγονικής και τις πρακτικές αποκλεισμού που ευαγγελίζονται οι οπαδοί της.

«Οι ανάπηροι άνθρωποι μπορούμε και θέλουμε να απολαμβάνουμε τις ζωές μας. Αρκεί να μην παίζει Στεφανίδου το απόγευμα στην τηλεόρασή μας», αναφέρουν κλείνοντας με χιούμορ οι Cool Crips.

Τα ανάπηρα άτομα δεν ζητούν να τα κατανοήσουμε, λες και θα τους κάνουμε κάποια τεράστια χάρη από συμπόνια. Ζητούν να αναγνωρίσουμε την αυτονόητη (θα έπρεπε να είναι πια, στο 2025 ζούμε) ισότητά μας.

Αυτή που επιβάλει την προσβασιμότητα, την ένταξη στην εργασία και την κοινωνία, την αντιμετώπιση οποιουδήποτε αποκλεισμού συντηρείται μαζί με τον συστημικό μισαναπηρισμό σε κάτι που μοιάζει με το ερώτημα αν έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα.

Οι ανάπηροι άνθρωποι δεν ζητούν να καταλήξουμε σε κανένα φιλοσοφικό ερώτημα, δεν ζητούν να τους αντιμετωπίζουμε κάπως διαφορετικά, δεν ζητούν τίποτα επιπλέον από τη δυνατότητα να απολαμβάνουν την πλήρη εμπειρία της ανθρώπινης ζωής στο ίδιο κράτος με εμάς. Στο κράτος που τους αναγνωρίζει ίσες υποχρεώσεις αλλά άλλα δικαιώματα. Κι ίσως να βοηθούσε αν η ελληνική τηλεόραση μπορούσε απλά να συμβαδίσει με το απλό αυτό, πυρηνικό αίτημά τους. Ας μην αποκτήσει ενσυναίσθηση, δεν πειράζει, ας διαβάσει έστω τον ορισμό του μισαναπηρισμού μπας και στο επόμενο τροχαίο ατύχημα τον αποφύγει.

Exit mobile version