#ΤΟΖΗΣΑΜΕ

Είδα τον Θάνο Λέκκα να γοητεύεται από τον bisexual πατροκτόνο Δημήτρη Καπουράνη σε «Μια άλλη Θήβα»

Πάτροκλος Σκαφίδας

Στο Μια άλλη Θήβα μου είχαν πει να πάω η κολλητή μου, ο γυμναστής και οι ιδρωμένοι «συναθλητές» μου, ο ίδιος ο Θάνος Λέκκας και η θεατρολόγος Μάρθα Κοσκινά που ξέρει από καλό θέατρο (και έχει μακρά πορεία ως υπεύθυνη επικοινωνίας σε φεστιβάλ και θέατρα). Και πήγα. Και κατάλαβα ότι είχαν δίκιο και γιατί η παράσταση συνεχίζει τη θριαμβευτική της πορεία και να γεμίζει τα θέατρα (έχει μεταφερθεί στο θέατρο Πόρτα).

Είναι understatement (κάτι σαν υποβάθμιση) να πω ότι ο Δημήτρης Καπουράνης και ο Θάνος Λέκκας είναι καταπληκτικοί ερμηνευτικά στο Μια άλλη Θήβα. Η παράσταση (στα όρια της παράστασης ντοκουμέντο) που είναι βασισμένη στο μύθο του Οιδίποδα και στο έργο του Γαλλο-ουρουγουανού θεατρικού συγγραφέα, Sergio Blanco, είναι μια διερευνητική ματιά στην ανδρική ταυτότητα. Είναι μια παράσταση για ένα 20χρονο πατροκτόνο που τον επισκέπτεται ένας συγγραφέας στη φυλακή για να γράψει ένα θεατρικό. Το Μια άλλη Θήβα είναι αστείο, συγκινητικό, πνευματώδες, ευαίσθητο, ευφυές, ψυχαναλυτικό και καθηλωτικό.

Το «Μια άλλη Θήβα» μιλά για τα πάντα γύρω μας

Ο Martin που έχει δολοφονήσει τον πατέρα του, καταδικάστηκε σε ισόβια. Κι ένας μάλλον αυτάρεσκος συγγραφέας θέλει να μεταφέρει την τραγωδία του στο θέατρο. Συναντιούνται σε ένα κλουβί. Το γήπεδο μπάσκετ της φυλακής. Κι εκεί βλέπουμε μια σύγχρονη σπουδή για τη βία και το έγκλημα, την τιμωρία και τις ταξικές και μη διακρίσεις.

Ο συγγραφέας καταφέρνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του πατροκτόνου (που υποφέρει από κρίσεις επιληψίας). Και όσο τον γνωρίζει τόσο αλλάζει τις αντιλήψεις του. Συναντά ένα θύμα ακραίας ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Και ξεχνά το αίσθημα της ανωτερότητας στην είσοδο του γηπέδου μπάσκετ, μετά από λίγο σταματά να φλεξάρει κλισέ από το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι, Αδελφοί Καραμάζοφ.

Αλλάζει η οπτική του γωνία. Γίνεται σχεδόν θήραμα του Martin που αποκτά συναισθηματική εξουσία πάνω στον συγγραφέα. Σταματά ο θεατής να νιώθει ότι ο Θάνος Λέκκας (στο ρόλο του συγγραφέα) εκμεταλλεύεται τον Δημήτρη Καπουράνη (στο ρόλο του Martin). Γενικά, αν το σκεφτείς, είναι λεπτή (και διφορούμενη) η γραμμή ανάμεσα στην ενσυναίσθηση και την εκμετάλλευση.

Και εκεί μπαίνει ο Fede. O ηθοποιός που θα παίξει το ρόλο του Martin στο θέατρο. Ενώ βλέπουμε εμείς θέατρο. Και ο Δημήτρης Καπουράνης είναι 2 διαφορετικά πρόσωπα την ίδια στιγμή. Δεν μπορώ να μεταφέρω με λέξεις πώς τα καταφέρνει. Αλλά, όταν το δεις με τα ίδια σου τα μάτια τότε θα καταλάβεις ότι η μοναδική επιλογή σου είναι να πηγαίνεις σε κάθε παράσταση που παίζει.

O Fede γοητεύεται από τον συγγραφέα που τον έχει κερδίσει η ιστορία του Martin. Είναι ένα περίεργο ιψενικό τρίγωνο χωρίς να είναι. Αιωρείται στην ατμόσφαιρα ένας queer ερωτισμός στο Μια άλλη Θήβα. Υπάρχει ορατή στον θεατή η επιθυμία. Το βλέπεις στην τελευταία τους αγκαλιά. Για κάποιους θεατές σημαίνει πολλά. Η σχέση των 2 ανδρών είναι πολυεπίπεδη.

Πώς μπορείς να σκοτώσεις τον πατέρα σου;

Στο Μια άλλη Θήβα θα το μάθεις. Και θα αντιληφθείς ότι η αφήγηση ενός γεγονότος μπορεί να σε κάνει να συμπαθήσεις ένα δολοφόνο. Είναι μια σύγχυση που δεν θα αποφύγεις ως θεατής. Και φεύγοντας από το θέατρο θα πειστείς ότι η ηθική στάση είναι πάντα ένα θέμα περίπλοκο. Και ότι πρέπει να εξοικειωθούμε με την έννοια της μεταλήθειας, του τέλους της αντικειμενικότητας.

Άλλωστε, το Μια άλλη Θήβα είναι ένα post-truth κείμενο. Για τη δυσλειτουργική  γονεϊκότητα. Κι αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο για αυτή τη σκηνοθεσία και στον Κώστα Πολίτη για το κλειστοφοβικό σκηνικό. Ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης είναι 2 καλοί λόγοι να κλείσεις εισιτήριο, αν είσαι τυχερή θα βρεις.

Info: Μια άλλη Θήβα του Σέρχιο Μπλάνκο, στο Θέατρο Πόρτα, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 19:00. Εισιτήρια εδώ