Είδα τον νέο Superman και κατάλαβα ότι αγαπά τα σκυλιά και την Παλαιστίνη
- 13 ΙΟΥΛ 2025
Είναι ο Superman μια πολιτική ταινία με φιλοπαλαιστινιακά υπονοούμενα; Αν με ρωτάς, σίγουρα ναι. Και το έψαξα. Συμφωνεί μαζί μου και το Reddit. Γιατί μιλά ξεκάθαρα για ένα κράτος που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ (η Boravia, μια φανταστική τυραννική χώρα της Μέσης Ανατολής/Ανατολικής Ευρώπης) και διαπράττει εγκλήματα πολέμου στη Μέση Ανατολή σε ένα ανυπεράσπιστο κράτος (η Jarhanpur). O Superman παίρνει δημόσια θέση ενάντια σε ένα έθνος που επιτίθεται στον γείτονά του. Ο James Gunn έχει σκεφτεί πολύ για τι θα πολεμούσε ο Superman το 2025. Οι χώρες μπορεί να είναι φανταστικές, αλλά ξέρουμε ότι μιλάει για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.
Ο Superman ήταν πάντα υπέρμαχος των καταπιεσμένων και παραμένει στο reboot
Αυτές οι 2 φανταστικές χώρες διαφοροποιούνται καθώς από τη μία πλευρά δείχνουν κακούς, πάρα πολύ πλούσιους ανθρώπους και από την άλλη, αβοήθητους (ξεκάθαρα) μη λευκούς ανθρώπους και παιδάκια με αξίνες και σφεντόνες. Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι μιλά για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η εικόνα που είδα εγώ στην οθόνη IMAX ήταν σίγουρα στη Μέση Ανατολή και θύμιζε τη Γάζα. Στην ταινία μιλάνε και για την αμερικανική ευθύνη απέναντι στον ιμπεριαλισμό και για αγοραπωλησίες όπλων. Και δεν υπάρχει πιο mainstream ταινία από τον Superman. Ό,τι κατάλαβες, κατάλαβες.
O σεναριογράφος-σκηνοθέτης James Gunn (πίσω και από τους Guardians of the Galaxy της Marvel και συν-διευθύνων σύμβουλος των DC Studios) έκανε σίγουρα μια διασκεδαστική ταινία Superman, μια ταινία με μεγάλο προϋπολογισμό που αποτίει φόρο τιμής στο παρελθόν του καλοπροαίρετου υπερήρωα. Και το μήνυμα της ταινίας του είναι ότι η καλοσύνη είναι η υπερδύναμη που όλοι πρέπει να χρησιμοποιούμε. Είναι ένας άνθρωπος (ένας εξωγήινος πρόσφυγας, ο Kal-El από το Κρύπτον που δημιούργησε ο Jerry Siegel και ο Joel Shuster το 1938) που κάνει καλό σε μια εποχή που κανείς δεν κάνει πια καλό.
Η πρώτη ταινία στο νέο κινηματογραφικό σύμπαν της DC με πρωταγωνιστή τον 31χρονο David Corenswet (σίγουρα τον θυμάσαι αν είδες το Pearl) σηματοδοτεί την έναρξη ενός εντελώς νέου κινηματογραφικού σύμπαντος. Αυτό που ο ρομαντικά ιδεαλιστής Superman κάνει δουλίτσα παρέα με τους ήρωες της μετανθρώπινης Justice Gang, δηλαδή τον αλαζόνα Green Lantern (Nathan Fillion) με τα χειρότερα μαλλιά στην ιστορία του κινηματογράφου, τον geek Mr. Terrific (Edi Gathegi) και την Gen-Z Hawkgirl (Isabela Merced). Η ιστορία, ξεκινά με τον Superman να έχει ήδη περάσει 3 χρόνια στη Γη.
Η Rachel Brosnahan (The Marvelous Mrs. Maisel, House of Cards) παίζει το κορίτσι του, την έξυπνη δημοσιογράφο της Daily Planet, Lois Lane, και ο υπέροχος Nicholas Hoult (Nosferatu) τον δισεκατομμυριούχο κακό Lex Luthor- που δυστυχώς παρουσιάζεται απλώς ως ένας κακοποιητικός κοινωνιοπαθής tech bro που είναι ο πλουσιότερος και ισχυρότερος άνθρωπος στον πλανήτη και πληρώνει δις για να γεμίσει fake news και τοξικά tweets το διαδίκτυο και να να στρέψει τον κόσμο εναντίον του υπερήρωα. Οι πληροφορίες μπορούν να διανεμηθούν/διακινηθούν με τους γνωστούς μηχανισμούς για να μετατρέψουν κάθε δημόσιο πρόσωπο σε παρία/ανεπιθύμητο, αυτό είναι από τη ζωή μας βγαλμένο.
Στα καλά νέα, ο Superman έχει σκύλο και είναι τέλειος ο Krypto γιατί είναι ο πιο ολοκληρωμένος χαρακτήρας της ταινίας, πραγματικά ενσαρκώνει τα αξιαγάπητα και τα πάρα πολύ ενοχλητικά χαρακτηριστικά ενός πραγματικού σκύλου, το ξέρω βιωματικά. Στα πιο καλά νέα, η ταινία του δεν είναι οδυνηρά βαρετή όπως οι προηγούμενες του Zack Snyder (με το ζοφερό Batman vs. Superman: Dawn of Justice και το άχαρο Justice League). Μου άρεσε η έναρξη στην Ανταρκτική, και όχι από τον Κρύπτον ή το Κάνσας. Στα κακά νέα, η ταινία είναι υπερβολικά φορτωμένη και πηδάει από το ένα πράγμα (ή σύμπαν) στο άλλο και η πλοκή είναι κάπως καρτουνίστικη. Κάτι που σίγουρα, δεν με χάλασε.