Τα λάθη υπάρχουν για να γίνονται, κι εσύ για να μην τα ξανακάνεις

”Όλοι λενε “ανέβασε ψηλά τον πήχη” ή “μην συμβιβάζεσαι με μετριότητες” και ξερετε τι; Εγώ συμφωνώ με όλα αυτά, και παρά το νεαρό της ηλικίας (22 ετών) τα εφαρμόζω. Ξαφνικά όμως αντιλαμβάνομαι πως ούτε οι φίλοι μου με κάνουν πια να χαμογελάω τόσο συχνά, ούτε οι έξοδοι μας με διασκεδάζουν, ούτε οι συζητήσεις μας με γεμίζουν. Και καπου εκεί αντιλαμβάνομαι πως η προσωπική μου ζωή μετράει μονο λάθος άτομα και πονεμένες καταστάσεις (τις οποίες παντα έληγα έχοντας στο νού μου αυτά περί μη συμβιβασμού) και πως είμαι 22 και σχέση δεν έχω.

Και κάπου εκεί “πέφτω”. Όσο αναρωτιέμαι τι να φταίει και πώς να καταπολεμήσω αυτή την όλο και πιο συχνή μκρο-θλίψη, οι περισσότεροι γύρω μου θεωρούν πως είμαι απλά περίεργη, πως δεν ικανοποιούμαι με τίποτα. Παίζει να έχουν δίκιο; Μήπως να συνεχίσω την ζωή μου χωρίς να αναρωτιέμαι “γιατι δεν περνάω καλά;” Μήπως να κάνω επιτέλους μια σχέση της προκοπής ακόμη και με κάποιον που δεν θέλω και πολύ; Μήπως όντως κυνηγάω το ανέφικτο και ζω εκτός τόπου και χρόνου;

Περιμένω την απάντηση με αγωνία! Ευχαριστώ! Μάρα”

Αγαπητή Μάρα, δύσκολα τα 22 έτσι; Ποτέ δεν έβρισκα σωστό να θεωρούμε ήσσονος σημασίας ένα πρόβλημα, απλά και μόνο επειδή βασανίζει έναν μικρότερο και θεωρητικά πιο άπειρο ή λιγότερο ”βασανισμένο από τη ζωή” άνθρωπο. Αυτό το καταναγκαστικό κυνήγι ευτυχίας επίσης, ποτέ δεν το κατάλαβα. Και το έχουν σαν χόμπι άνθρωποι όλων των ηλικιών. Όχι απλά δε σε οδηγεί εκεί που θες να πας, αλλά μπορεί να σε κάνει και πιο δυστυχισμένη, όπως και στην δική σου περίπτωση.

Το να εξαρτάσαι από τους άλλους για μια δόση χαράς, είναι τεράστιο λάθος. Ειδικά αν όταν δεν στέκονται αντάξιοι των προσδοκιών σου, τους απορρίπτεις, τους απομυθοποιείς και τους ρίχνεις τις ευθύνες. Άρα δε φταίνε οι φίλοι σου που δε χαμογελάς πια, ούτε και το ότι δεν σε ενθουσιάζει κανένα αγόρι.

Τα λάθη υπάρχουν για να γίνονται, κι εσύ για να προσπαθείς κάθε μέρα να μην ξανακάνεις τα ίδια.

Μην ψάχνεις να βρεις την αιτία για τα πάντα. Εμείς οι γυναίκες το έχουμε αυτό. Η αλήθεια είναι πως οι απανωτές λανθασμένες επιλογές – ατυχείς συγκυρίες στον ερωτικό τομέα, μπορούν να σε αποθαρρύνουν σε βαθμό που να σου φταίνε τα πάντα. Είσαι βέβαια πολύ μικρή και μιλάς σαν να έχεις τριάντα χρόνια αναζήτησης του άλλου σου μισού πίσω σου. Δε χρειάζεται να έχεις σχέση για να περνάς καλά. Δες το αλλιώς, γίνε κατ’ επιλογή single και μην μεμψιμοιρείς τις στιγμές μοναξιάς που πάνε χαμένες ενώ θα μπορούσες να κάνεις αγκαλίτσες και χαδάκια.

Βρες ένα χόμπι, κάνε κάτι δημιουργικό, κάτι που να σε γεμίζει και πέρνα καλά με τους φίλους σου. Άδειασε το κεφάλι σου από τις αρνητικές σκέψεις και φυσικά μη συμβιβάζεσαι και μην κάνεις εκπτώσεις στα όσα θες από τους ανθρώπους γύρω σου. Δεν είναι ανέφικτο να ερωτευτείς και συνήθως συμβαίνει την πιο απρόσμενη στιγμή, αλλά σχεδόν ποτέ όταν το κυνηγάς. Άσε που αν ο φτερωτός θεός με τα βελάκια σε πετύχει τόσο κακοδιάθετη, θα στρίψει και θα πάει αλλού.

Γι’ αυτό σου λεω, ξύπνα αύριο με καινούρια διάθεση και κάνε πράγματα για τον εαυτό σου. Και την επόμενη φορά που θα κάνεις σχέση, φρόντισε να είναι με κάποιον που θα θέλεις πραγματικά πολύ. Και τότε ακόμα και το να πονέσεις, δικαιολογείται και το αξίζει.

M. Καβασάκη

*Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου στο [email protected] και την επόμενη εβδομάδα θα ασχοληθούμε με το δικό σου ζήτημα.