Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Η φωτογραφία με τη μαμά του που «πλημμυρίζει» από αγάπη
- 14 ΑΥΓ 2025
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης δεν θα ανεβάσει συχνά έως καθόλου, στιγμές από την προσωπική του ζωή στα social media γιατί επιλέγει να τα κρατά για εκείνον και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Όμως, τώρα είχε την επιθυμία να εκφράσει δημόσια την αγάπη που έχει στη μητέρα του.
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης την Τετάρτη 13 Αυγούστου έκανε μια ανάρτηση στο Instagram όπου μας έδειξε μια φωτογραφία μαζί με τη μητέρα του και είναι από τις σπάνιες φορές που μοιράζεται με τον κόσμο μια σημαντική στιγμή μεταξύ μαμάς και γιου. Όπως ανέφερε ο ηθοποιός μέσα από τη λεζάντα της ανάρτησής του, τους χωρίζει η απόσταση αλλά στην πραγματικότητα, δεν τους χωρίζει τίποτα γιατί η αγάπη που έχει ο ένας για τον άλλον μηδενίζει τα χιλιόμετρα.
Η μητέρα του Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη ζει στην Αγγλία. Ο ηθοποιός ζει και εργάζεται μακριά της κι αυτό σημαίνει πως δεν βλέπει συχνά. Ο ηθοποιός, με τη φωτογραφία που ανέβασε, θέλησε να δείξει πόσο σημαντική είναι αγάπη της οικογένειας όσο και αν υπάρχει απόσταση ανάμεσά τους.
«Καμία φορά θα ήθελες οι αποστάσεις να είναι πιο μικρές πιο κοντινές αλλά ακόμα και έτσι μπορείς να αγαπάς …μάνα…» έγραψε ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης στην ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης είχε αναφερθεί στον χωρισμό των γονιών του και πως ουσιαστικά, δεν μεγάλωσε μαζί με τη μητέρα του. «Το ότι δεν μεγάλωσα με τη μαμά μου ήταν μια πρώτη απόρριψη στη ζωή μου. Βέβαια, δεν βάζω αυτό το πρόσημο στη μητέρα μου. Αγαπάω πολύ το γυναικείο φύλο. Λατρεύω τις γυναίκες. Οι γυναίκες είναι τα πιο όμορφα πλάσματα στον πλανήτη».
Τον περασμένο χειμώνα, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης πρωταγωνιστούσε στη θεατρική παράσταση, Η Φάλαινα και ανέφερε σε συνέντευξή του στην εκπομπή, Πάμε Δανάη πως έκανε αυτόν τον ρόλο για τη σχέση που έχει με τον πατέρα του και την οικογένειά του. «Επέλεξα την παράσταση “Φάλαινα”, γιατί συμβολίζει τη σχέση μου με τον πατέρα μου και την οικογένειά μου. Με ενοχλούν οι ταμπέλες και το πώς προσπαθούμε να κατηγοριοποιήσουμε τους ανθρώπους γύρω μας για να νιώσουμε σωστά προσανατολισμένοι. Δεν γίνεται να πιέζεις τους ανθρώπους να γίνονται όπως θες εσύ, προτιμώ να βλέπω τους ανθρώπους ερωτευμένους».
