Είναι σωστό να ζητάμε από τους επισκέπτες να βγάζουν τα παπούτσια τους;
- 29 ΣΕΠ 2020
Το αιώνιο θέμα με τα παπούτσια. Με το που μπεις σε ένα διαμέρισμα -γιατί αυτό το θέμα αφορά κυρίως τα σπίτια της πόλης- βλέπεις τακτοποιημένα παπούτσια στην είσοδο και εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνεις ότι για το υπόλοιπο της βραδιάς, θα πρέπει να μείνεις με τις κάλτσες. Και σε πιάνει ένας μίνι πανικός, γιατί δεν θυμάσαι αν οι κάλτσες που φόρεσες έχουν καμιά ξέμπαρκη τρύπα και γίνεις ρεζίλι, αλλά ακόμα κι αν είσαι «στην τρίχα», φοβάσαι ότι σε κάποια φάση -αναπόφευκτα- τα πόδια σου θα υποφέρουν στο κρύο πλακάκι. Ή μπορεί να είσαι από εκείνους που εφαρμόζουν αυτή την τακτική στο σπίτι τους και δεν το σκέφτεσαι καν: με το που μπεις, μαζί με τις χαιρετούρες βγάζεις παπούτσια και συνεχίζεις ακάθεκτος.
Στο δικό μου σπίτι μπαίνουμε χωρίς παπούτσια. Δηλαδή μπαίνουμε, τα βγάζουμε στην είσοδο και συνεχίζουμε τη μέρα μας αμέριμνοι. Βλέπεις, έχω διάφορους λόγους που με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ζωής. Πρώτα απ’ όλα, έχοντας ζήσει κάποιο διάστημα στο εξωτερικό, πήρα παράδειγμα από τους κατοίκους μικρών (πολύ μικρών) διαμερισμάτων που, έπειτα από μια μέρα περπατήματος στην ευρωπαϊκή μητρόπολη, δεν δέχονταν να «κουβαλήσουν» ό,τι πάτησαν στο δρόμο, μέσα στο σπίτι τους. Μένω στο κέντρο της Αθήνας και οι δρόμοι δεν είναι οι πιο καθαροί που έχω δει.
Έπειτα, ομολογώ ότι μου αρέσει να περπατώ ξυπόλητη σε ένα καθαρό πάτωμα ή με χοντρές κάλτσες τον χειμώνα. Όμως δεν είμαι παρανοϊκή. Θέλω όποιος μπαίνει σπίτι μου, να νιώθει άνετα. Αν θέλει να βγάλει τα παπούτσια του, θα τα βγάλει. Αν με ρωτήσει εκείνος, θα παραδεχθώ ότι σε αυτό το σπίτι βγάζουμε παπούτσια, όμως δεν θα το ζητήσω ευθέως. Και φυσικά, αν μιλάμε για μάζωξη με περισσότερα άτομα, ε δεν θα χαλάσω την ατμόσφαιρα θέτοντας κανόνες με το καλησπέρα σας. Θα πρέπει απλώς να αποδεχθώ -σιωπηλά- ότι θα βρωμίσει λίγο το πάτωμα (κι αύριο μέρα είναι, θα το καθαρίσω κάποια στιγμή).
Είναι λοιπόν σωστό να ζητάμε από τους επισκέπτες να βγάζουν τα παπούτσια τους;
Η απάντηση μου είναι ναι, αλλά υπό όρους. Φυσικά και είναι σωστό να ζητάς -ευγενικά πάντα- από τους κοντινούς σου φίλους ή οποιουσδήποτε επισκέπτες να σεβαστούν κάποιον σημαντικό για σένα κανόνα, εφόσον αυτό θα σε κάνει να απολαύσεις περισσότερο τη συνάντηση και να είσαι καλύτερος οικοδεσπότης. Όμως θα πρέπει να είσαι έτοιμος για ενδείξεις ελαφράς δυσανασχέτησης. Μπορείς όμως να λάβεις υπόψη σου κάποια πράγματα και να φροντίσεις να είσαι σε ετοιμότητα για τους επισκέπτες σου, ώστε να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι και πρωτίστως εσύ. Ποιά είναι αυτά;
Για κάποιους επισκέπτες, θα βάλεις νερό στο κρασί σου για τα παπούτσια
Αν έρθει στο σπίτι η γιαγιά σου ή γενικά άνθρωποι μεγαλύτερων ηλικιών, μπορείς για μια μέρα να παραβλέψεις το status quo του σπιτιού. Μην ζητάς από ηλικιωμένους συγγενείς να βγάζουν παπούτσια γιατί 1. θα τους κάνεις να αισθάνονται περίεργα και 2. το να βάζουν και να βγάζουν παπούτσια μπορεί να μην είναι τόσο εύκολη διαδικασία για εκείνους.
Αν κάνεις πάρτυ ή πιο επίσημο δείπνο για κάμποσα άτομα, μην το ζητήσεις
Οι εορταστικές βραδιές δεν είναι κατάλληλες για τέτοιες παραμέτρους. Όλοι είναι πιο επίσημα ντυμένοι και έχουν συνδυάσει τα ρούχα τους με το ανάλογο παπούτσι. Ειδικά οι γυναίκες που φορούν καλσόν, πιστεψέ με, δεν θέλουν να περπατάνε ξυπόλητες.
Για τους λίγους και καλούς φίλους, να παρέχεις καθαρές παντόφλες ή καλτσάκια
Η καλύτερη λύση για να μείνουν ευχαριστημένοι όλοι. Να τους δώσεις καθαρά παντοφλάκια ή κάλτσες, ώστε να νιώσουν κι εκείνοι σαν το σπίτι τους. Πίστεψέ με, όταν βρεθώ σε σπίτι με τέτοιες παροχές, θα προτιμήσω να φορέσω παντόφλες, παρά να κυκλοφορώ με δετά παπούτσια. Πως μπορείς να πεις όχι σε κάτι τέτοιο;
