ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η παραμυθένια Νέλλα Ιωάνου

Ήταν Κυριακή βράδυ και δεν είχα ξαναπάει σε τέτοιου είδους show. Ξέρεις αυτά με τα εντυπωσιακά και εκκεντρικά ρούχα που παρουσιάζουν σχεδιαστές μόδας, τα γνωστά fashion shows. Τα έβλεπα μόνο στην τηλεόραση και πάντα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να τα δω από κοντά. Και έγινε.

Πήρα την πρόσκληση για το Athens Xclusive Designers Week, ντύθηκα όπως απαιτούσε η νύχτα αυτή, κάθισα στην καρέκλα μου και μετά από λίγο έκλεισαν τα φώτα (εκεί ήθελα να βγω στην πασαρέλα και να πω το σουξέ μου, το Δώδεκα αλλά συγκρατήθηκα). Βγήκαν τέσσερις διαφορετικοί (και ταλαντούχοι) σχεδιαστές μόδας για να μας παρουσιάσουν την συλλογή τους αλλά η συλλογή που πραγματικά με άφησε άφωνη, ήταν εκείνη της σχεδιάστριας Νέλλας Ιωάννου.

Ρούχα βγαλμένα από παραμύθι, γεμάτα με ζωντάνια, κίνηση και περιτριγυρισμένα από δαντέλα. Τα μοντέλα εκτός από τις υπέροχες δημιουργίες που φορούσαν, είχαν στο κεφάλι τους εντυπωσιακά καπέλα. Η κοπέλα που κρυβόταν πίσω από όλο αυτό τον ονειρεμένο κόσμο, η Νέλλα Ιωάννου, εμφανίστηκε στο τέλος της πασαρέλας με ένα μαύρο κορμάκι και μια εντυπωσιακή φούστα. Το πρόσωπο της έλαμπε από χαρά. Από εκείνη την στιγμή είχαμε πει με την φίλη μου την Μικαέλλα που είχε έρθει μαζι μου στο show, πως πρέπει οπωσδήποτε να την γνωρίσουμε. Και το κάναμε.

Ήταν τόσο γλυκιά όσο την φανταζόμουν. Ένας άνθρωπος που σου φέρνει ηρεμία. Την φαντάζομαι στο ατελιέ της που είναι 100 τετραγωνικά μέτρα και βρίσκεται στην Πάτρα, να κάθετε στο γραφείο της, να ακούει μουσική από ένα παλιό vintage ραδιόφωνο και να σχεδιάζει. Από πίσω να ξεπροβάλλουν οι πίνακες ζωγραφικής που έχει φτιάξει η ίδια και δίπλα της να στολίζουν το χώρο όλες οι δημιουργίες της. Αυτή είναι η εικόνα που μου έχει μείνει μετά από μια ώρα συζήτησής μαζί της.

 

Από τις πολιτικές επιστήμες στο παραμυθένιο κόσμο της μόδας

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Καποδιστριακό και είχε σχέδια για μεταπτυχιακές σπουδές. Ένα όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και αυτό την απογοήτευσε και την θύμωσε.

Αποφάσισε πως θα κάνει κάτι από μόνη της, η αισθητική υπήρχε, ε δεν ήθελε και πολύ. Μέσα σε μια εβδομάδα αποφάσισε πως αυτό θέλει να κάνει στη ζωή της, να σχεδιάζει ρούχα. Πήρε λοιπόν την απόφαση, σπούδασε δύο χρόνια στη σχολή Βελουδάκη, έμαθε σχέδιο (που δεν ήξερε) και το όνειρο της ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά.

Εδώ και πέντε χρόνια εργάζεται σαν σχεδιάστρια μόδας και τα τελευταία χρόνια έχει ξεχωρίσει στο χώρο της μόδας. Είναι πολύ σημαντικό για την ίδια, να βλέπει κάποιος ένα ρούχο της και να καταλαβαίνει πως είναι δικό της.

 

Έμπνευση μου όταν σχεδιάζω είναι τα υλικά, τα χρώματα και τα υφάσματα. Δεν ακολουθώ την μόδα γιατί μπορεί να είναι κάτι στη μόδα και να μην ταιριάζει σε όλες τις γυναίκες. Εμπνέομαι από το πρόσωπο της κάθε κοπέλας και από αυτό που θα μου βγάλει.

Έχει την βοήθεια της μητέρας της στο κομμάτι της ραφής και η ίδια κάνει όλα τα υπόλοιπα. Τα φορέματα της είναι γεμάτα λεπτομέρειες που τις φτιάχνει μόνη της. Θέλει το αποτέλεσμα να ευχαριστεί τους πελάτες της.

”Δεν βλέπω την δουλειά αυτή σαν δουλειά αλλά σαν χόμπι εφόσον με γεμίζει πάρα πολύ. Είναι δύσκολο, θέλει υπομονή, χρόνο και αφοσίωση. Όμως όταν βλέπω το αποτέλεσμα είναι σαν να με ξεκουράζει.”

Ασχολείται κυρίως με νυφικά και θέλει κάθε κοπέλα να νιώθει ξεχωριστή με την επιλογή της, αυτή την ημέρα.

 

Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Πριν φτάσει να σχεδιάζει τα δικά της ρούχα και να έχει το δικό της ατελιέ στην Πάτρα, εργάστηκε ως ενδυματολόγος στο Κόκκινο Δωμάτιο, εργαζόταν στην εταιρεία MCM όπου δειγμάτιζε τα ρούχα της εταιρείας MISSONI και είχε σχεδιάσει την δική της γαλλική σειρά ρούχων, ”deux et AA”.

Έπειτα, πέρασε από το ατελιέ της Λουκίας και έκατσε εκεί για τρία ολόκληρα χρόνια. Έχει υιοθετήσει και μάθει πολλά από την ίδια και τα καλύτερα της χρόνια τα πέρασε εκεί. Και όχι μόνο επειδή λάτρευε τη δουλειά της αλλά επειδή περνούσαν πολύ όμορφα μαζί και ταξίδευαν σε άλλες εποχές.

Από μια άλλη εποχή, είναι και τα ρούχα που σχεδιάζει πια η ίδια. Σα να αναδύονται από σελίδες παραμυθιού όσα είδαμε στο Athens Xclusive Designers Week μέσα από την συλλογή ”Once Upon a Time”. Μια συλλογή γεμάτη κίνηση, χρώμα, ζωντάνια και δημιουργικότητα. Η παρουσίαση της συλλογή της ήταν ιδιαίτερη εφόσον είχε βάλει και μια κοκκινοσκουφίτσα να τριγυρνάει γύρω από τα μοντέλα. Πως να μην κλέψει τις εντυπώσεις του κοινού και της κριτικής επιτροπής; Πως να ξεγλιστρούσε από τα χέρια της  το βραβείο ”Best Catwalk”;

Μέσα σε 20 μέρες, σκέφτηκα το concept της παρουσίασης, σχεδίασα τα ρούχα με προσοχή, διάλεξα τα μοντέλα και είδατε αυτό το αποτέλεσμα στο AXDW.

 

Η Νέλλα Ιωάννου θαυμάζει την σχεδιάστρια μόδας Μαίρη Κατράντζου αν και το στυλ στα ρούχα τους είναι αρκετά διαφορετικό. Στην ερώτηση ποια επώνυμη θα ήθελε να φορέσει ρούχα της απάντησε πως μακάρι να ζούσε η Μαρία Κάλλας και να φορούσε στις όπερες τα κομμάτια της.

Της αρκεί όμως που η Αθηνά Οικονομάκου έχει φορέσει πολλά κομμάτια της και που έχει φωτογραφηθεί με κάποια. ”Η Αθηνά είναι πολύ καλός άνθρωπος και προωθεί πράγματα τα οποία πιστεύει.”

Οι προσδοκίες

 

” Ό,τι είναι να κάνω, θέλω να γίνει με μικρά σταθερά βήματα. Δεν θέλω να γίνει ένα μπαμ και μετά να ξεφουσκώσει όλο αυτό’, αναφέρει.’

Αν ρωτάς γιατί δεν δραστηριοποιείται στην Αθήνα όπως ρώτησα και εγώ είναι γιατί θέλει να είναι σίγουρη για τα βήματα που κάνει. Φυσικά και όνειρο της είναι να έχει ένα ατελιέ στην Αθήνα (παραμυθένιο, κλασικό γεμάτο γήινα χρώματα- έτσι το φαντάζομαι εγώ), να επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό . Έχει βλέψεις για να φτιάξει το δικό της blog και θα ήθελε φέτος να βγάλει μια καλοκαιρινή σειρά ρούχων – είναι κάτι που της το ζητάνε. Ο γάμος δεν είναι στα σχέδια της εφόσον δουλεύει με τέτοιους ρυθμούς που δεν μπορεί να έχει το χρόνο για κάτι τέτοιο. Αν όμως στο μέλλον έχει μια σχέση που πηγαίνει προς εκεί θα μπορούσε να ισορροπήσει δουλειά και γάμο.

Φιλική, ήρεμη και συνειδητοποιημένη. Αυτές οι τρεις λέξεις περιγράφουν την παραμυθένια Νέλλα Ιωάννου. Αν θες να ζήσεις και εσύ για λίγο ”Σταχτοπούτα” δεν ;έχεις παρά να την επισκεφτείς. Χρειάζεται μόνο να κάνεις ένα τηλέφωνο και δυο ώρες δρόμο για να ζήσεις λίγο από το παραμύθι της.

Φωτογραφίες: Χρήστος Κατσαούνης