Τα δάκρυα του Ντάνου. “Λύγισε” και εξομολογήθηκε πως ένιωσε ανεπιθύμητος
- 3 ΙΟΥΛ 2017
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος δεν μπόρεσε να κρατήσει τα δάκρυά του μιλώντας για το πόσο ανεπιθύμητος ένιωθε στην καλύβα του Survivor, τουλάχιστον στην αρχή του παιχνιδιού. Μετά την αποχώρηση της Ευρυδίκης Βαλαβάνη έμεινε μόνος στην καλύβα και αρνήθηκε επανειλημμένως να κοιμηθεί με τους Μαχητές.
”Δεν έχω κάτι με τα παιδιά, αλλά ζούμε σε δύο διαφορετικά σπίτια. Τα παιδιά μου είπαν πολλές φορές να πάω να κοιμηθούμε παρέα, θεωρώ όμως πως ως ο μόνος που έχει μείνει σε αυτό το σπίτι από την ομάδα μου δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να το αφήσω άδειο εντελώς. Θα το αφήσω μόνο όταν αποχωρήσω για την Ελλάδα. Οπότε νομίζω καταλαβαίνουν όλοι γιατί το έκανα. Είναι πολλά τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις και θα ήθελα το χρόνο μου με το σπίτι, κοιτάζοντας κάθε γωνιά μου θυμίζει τους συμπαίκτες μου και τις στιγμές που έχουμε ζήσει, καλές και κακές μαζί. Σίγουρα το πρώτο βράδυ που πήγα ήμουν πολύ αμήχανος, πολύ περισσότερο το πρωινό που σηκώθηκα και δεν ήταν κανένας. Πολλά συγχαρητήρια στην Ευρυδίκη που έφτασε μέχρι εδώ. Η μοίρα ήταν έτσι γραμμένη ώστε θα έπρεπε να συνεχίσω μόνος σε αυτό το σπίτι. Όσο ήταν τα παιδιά δίπλα κάναμε παρά αλλά το βράδυ επέλεξα να είμαι μόνος μου γιατί ήθελα το χρόνο μου με το σπίτι αυτό. Περάσαμε πέντε μήνες τόσα πολλά εκεί μέσα.”
Διακρίνω μία συγκίνηση;
”Δεν είναι και λίγο ρε Σάκη. Και τα καλά και τα κακά είναι πάρα πολλά. Θεωρώ περισσότερα τα καλά. Όλοι μας θέλουμε το χρόνο μας για κάποια πράγματα. Βγαίνει και μία πίεση. Αισθάνομαι γεμάτος και περήφανος για όλο αυτό. Ένα που μου μένει είναι πως αισθάνθηκα πολλές φορές ανεπιθύμητος σε αυτό το σπίτι. Κι όταν γυρίζεις σπίτι μόνος σου είναι λίγο… Εντάξει. Είναι ένα παιχνίδι όμως. Ένα παιχνίδι που το έπαιξα και χαίρομαι πραγματικά που είμαι ακόμα εδώ και φεύγω από τους τελευταίους. Χαίρομαι τουλάχιστον γιατί κάποιοι από αυτούς που έφυγαν τελευταίοι και είχαν την τάση να μη με θέλουν για παρέα με έζησαν λίγο περισσότερο και κατάλαβαν περίπου τι άνθρωπος είμαι. Και αισθάνομαι πιο καλά για αυτό.”
Εκτός από συγκίνηση νιώθεις και κάποια δικαίωση;
”Εγώ έτυχε να κοντραριστώ με κάποιους συμπαίκτες μου γιατί υπερασπίστηκα τις αξίες του σπιτιού μου και τα πράγματα που κατάλαβα στη ζωή μου από τα βιώματά μου. Το ότι είμαι ακόμα εδώ με κάνει να χαίρομαι για αυτό το πράγμα και καλά έκανα. Δεν ήταν εύκολο αλλά για κανένα παιχνίδι δε θα πούλαγα το σπίτι μου και ό,τι με έχει κάνει να μάθω αυτή η ζωή.”
