Ας (μην) περιμένουν οι γυναίκες: Η 1η ταινία του Tarantino είναι ένα αληθινό ρομάντζο

Διάβασε ακόμα: Ο Quentin Tarantino παντρεύτηκε. Ποια είναι η σύζυγός του;

Είμαστε στο 1985, ο Tarantino είναι 22 ετών και εργάζεται στο ταμείο ενός video club στο Los Angeles. Με την βοήθεια του κολλητού του, Roger Avary, γράφει το πρώτο του σενάριο, μια ιστορία 500 σελίδων με τίτλο ‘The Open Road’, γεμάτη από αναφορές ποπ κουλτούρας, μια φαντασίωση για το απόλυτο ρομάντζο, με πρωταγωνιστή τον εαυτό του.

Ο Clarence, όπως χρόνια αργότερα παραδέχτηκε ο σεναριογράφος, είναι μια υπερτονισμένη εκδοχή του εαυτού του και η Alabama, η κεντρική ηρωίδα της ιστορίας, το ιδανικό κορίτσι, μια φαντασίωση του απόλυτου θηλυκού. Το ‘The Open Road’ (‘Τrue Romance’, από το 1987) διηγείται την ιστορία του Clarence ενός μοναχικού άνδρα, που οι μόνες του χαρές είναι όταν βλέπει ‘3 ταινίες κουνγκ-φου στην τιμή της μιας’ και όταν συλλέγει κομιξ. Ένα βράδυ, σε άδειο σινεμά, ο Clarence συναντά την Alabama, μια νεαρή πόρνη, που ‘κατά λάθος’ ρίχνει το ποπ κορν της επάνω του. Ο έρωτας τους συμβαίνει μοιραία. Ο Clarence θα διεκδικήσει τη φυγή της Alabama από τον νταβατζή της και ως ‘επαθλο’ θα πάρει μια βαλίτσα που δεν περιέχει τα ρούχα της, αλλά μια μυθική ποσότητα κοκαΐνης. Οι δυο τους θα φύγουν με προορισμό το Hollywood, με το όνειρο μιας πιο λαμπερής ζωής, με την μαφία να τους κυνηγάει μανιασμένα για να πάρει πίσω αυτό που της ανήκει.

Το 1988, ο Quentin Tarantino έχοντας γράψει 150.000 διαφορετικές εκδοχές του Open Road και μιας άλλης ενδιαφέρουσας ιστορίας με τίτλο ‘Reservoir Dogs’, ως υπάλληλος πια μιας εταιρείας προώθησης κινηματογραφικών ταινιών, θα βρεθεί στο πάρτι του σκηνοθέτη – γνωστού από το ‘Top Gun’ –  Tony Scott. O Scott θα αγοράσει τα δικαιώματα του ‘True Romance’ έναντι 50.000 δολαρίων, χρήματα που έκτοτε θα γίνουν η πηγή της χρηματοδότησης του ‘Reservoir Dogs’.

Το επικό καστ

O Christian Slater γίνεται αμέσως ο κεντρικός ήρωας, ο μοναχικός geek που σώζει το κορίτσι και βάζει μπρος για μια νέα ζωή στο Hollywood. Η Joan Cusack, η Drew Barrymore διαβάζουν τον ρόλο της Alabama, η Patricia Arquette τελικά, γίνεται η μεταμοντέρνα Marilyn Monroe της ιστορίας. Το καστ πλαισιώνεται με επικές υπογραφές: Ο Dennis Hopper γίνεται ο πατέρας του Clarence, o Christopher Walker είναι ο μαφιόζος που θα τους κυνηγήσει ανελέητα, ο James Gandolfini είναι ο παρανοϊκός βασανιστής που τους θέλει μόνο νεκρούς, αργά και βασανιστικά, ο Gary Oldman είναι ο νταβατζής της Alabama, μια rastafarian καρικατούρα που μιλάει με επιτηδευμένη αφροαμερικάνικη προφορά. Ο Val Kilmer υποδύεται το πνεύμα του Elvis Presley, που συνομιλεί με τον Clarence στα όνειρα του, ενώ ο Brad Pitt ειναι ενας ανυπόφορος άεργος μαστούρης, που δεν είναι σίγουρος αν ζει αυτή όλη αυτή την ιστορία ή την φαντάζεται.

Ο σκληρός ρεαλισμός

«Δεν ήμουν συγκεντρωμένη, το μυαλό μου ήταν αλλού» έλεγε η Patricia Arquette σε ντοκιμαντέρ για τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία της ταινίας, για την σοκαριστική σκηνή του βασανισμού της από τον James Gandolfini. Η ‘βοήθεια’ που έπαιρνε από τον Tony Scott ώστε να συγκεντρωθεί στην ένταση της σκηνής, ήταν μια γροθιά στο πρόσωπο, ώστε – με πραγματικό αίμα- να αντικρίσει το παρανοϊκό βλέμμα του Gandolfini. Μνημειώδης ειναι και η σκηνή όπου ο μαφιόζος Vincenzo Coccoti βασανίζει τον Clifford, πατέρα του Clarence, με τον δεύτερο να κερδίζει χρόνο αφηγούμενος μια άκρως ρατσιστική ιστορία για τους Σικελούς και το μαυριτάνικο αίμα τους. Μια σκηνή που χτίστηκε αυτοσχεδιαστικά, από τους δυο πρωταγωνιστές και τον Quentin.

O χαρακτήρας του νταβατζή που νομίζει πως είναι Τζαμαϊκανός χτίστηκε από τον Gary Oldman κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, με την 70χρονη μητέρα του να παρακολουθεί τα γυρίσματα και να επικροτεί ακόμα και το φρικιαστικό – μα συνάμα λυτρωτικό- τέλος του.

Το φινάλε

Ο Clarence και η Alabama μέσα από μια καταιγίδα πυροβολισμών μοιάζουν να φεύγουν, μέχρι που μια σφαίρα βρίσκει εκείνον στο αριστερό μάτι. Ο σκληρός θάνατος του ζευγαριού στο original σενάριο, θα νικηθεί από μια ανατρεπτική εκδοχή του Tony Scott. Ο έρωτας θα ξεπεράσει μαφιόζους, νταβατζήδες και κάθε λογής κακοποιά στοιχεία και θα υψωθεί στην στρατόσφαιρα των κινηματογραφικών ονείρων

Ο διχασμός

Η ταινία πάτωσε στο αμερικανικό box office, χαρακτηρίστηκε ‘μέτρια και χαζοχαρούμενη’ από κριτικούς, ενώ ο γερουσιαστής Bob Doole θα αναφερθεί σε αυτή ως «μια από τις ταινίες τυφλής βίας και άγριου σεξ που επηρεάζουν τη σύγχρονη νεολαία.» Στην πραγματικότητα, το ‘True Romance’ είναι η επιτομή της αγνής, ρομαντικής Ταραντινικής ταινίας, ένα αμάλγαμα από pop αναφορές, διάλογους ποτισμένοι από ρεαλισμό και τις χαρακτηριστικές πια, μακροσκελείς αφηγήσεις, ένας ύμνος στον ερωτισμό, μια ωμή, σινεφίλ απεικόνιση της βίας, ένα μοντέρνο παραμύθι με σκληρή επιφάνεια που κρύβει μια ρομαντική καρδιά.