OPINIONS

Πόσες άβολες στιγμές χωράει η ελληνική τηλεόραση;

Είναι μόνο η αρχή της τηλεοπτικής σεζόν και μπορούμε με μεγάλη ευκολία να θυμηθούμε ήδη αρκετές κουλές στιγμές της. Εντάξει, η κορυφή σίγουρα ήταν η έναρξη του Πρω1νού Σκορδά - Λιάγκα, η οποία ήταν κάτι μεταξύ αβολου αστείου  και προσβλητικού.

Μετά είδαμε κι άλλα και φυσικά δε μπορούμε κάθε μέρα να τα αναλύουμε. Μάλλον κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε μερικές φορές, μπας και χαθούν μια για πάντα στη λήθη. Όμως, σήμερα, αυτό που έγινε στην εκπομπή “Καλημερούδια” με καλεσμένη την Ελένη Καστάνη, ήταν κάτι που δε γινόταν να μη σχολιαστεί.

Πρόκειται για ένα πεντάλεπτο, όπου η γνωστή ηθοποιός καλείται για μια ακόμα φορά, να σχολιάσει δημοσίως τον θάνατο της αδερφής της και δακρύζει. Η Ντορέττα Παπαδημητρίου – παρουσιάστρια της εκπομπής – φωνάζει αμέσως για χαρτομάντηλο. Η κουβέντα όμως δε σταματάει. Συνεχίζει στο θέμα “θάνατος αγαπημένων προσώπων”.

Η κ. Καστάνη εμφανώς σε δύσκολη θέση, μετακινεί το μαξιλάρι της, σκουπίζει τα μάτια της και κάποια στιγμή πραγματικά δεν αντέχει. Ξεσπάει. Τότε η Ντορέττα Παπαδημητρίου πάει κοντά της, της κάνει αέρα και εμείς συνεχίζουμε να βλέπουμε τη σκηνή. Μόνο όταν η καλεσμένη δείχνει ότι θέλει διάλειμμα, πάμε σε διάλειμμα.  5 λεπτά. 5 ολόκληρα λεπτά άβολης και προσβλητικής για τη νοημοσύνη μας τηλεόρασης.

Στο μεταξύ, η έντονη “ευχάριστη” μουσική στην αρχή της συζήτησης αντικαθίσταται μετά από περίπου 2μιση λεπτά (ακριβώς στο πρώτο δάκρυ) με ένα ήρεμο μουσικό χαλί.

Το απόσπασμα:

Ξέρουμε ότι το “Καλημερούδια” βρίσκεται πάρα πολύ πίσω στην τηλεθέαση συγκριτικά με τους ανταγωνιστές του. Αλλά, πραγματικά, η λύση για να ανέβουν τα νούμερα αναζητείται σε πρακτικές που μας κάνουν να θέλουμε να πατήσουμε το “off” στην τηλεόραση;

Γιατί είναι τόσο δύσκολο, εν έτει 2015, να δούμε κάτι πραγματικά όμορφο και ποιοτικό; Γιατί πρέπει να ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου;

Δε θα ανέβουν τα νούμερα. Δεν είμαι καμιά τηλεκριτικός, ούτε μπορώ να προβλέψω το μέλλον. Είμαι ένας απλός τηλεθεατής,  που στα 28 μου θεωρώ ότι αυτό το περιεχόμενο δεν προσφέρει τίποτα.

Αυτό που λείπει είναι πραγματικά αληθινές εκπομπές. Φυσικά να θίγουμε το θέμα των θανάτων. Είναι γύρω μας, είναι στο σπίτι μας το ίδιο. Αλλά δε μπορούμε να το κάνουμε, να το κάνουν, με τρόπο τέτοιο που στην τελική απλά ο πόνος και το δάκρυ τίθενται προς πώληση.

Η Ελένη Καστάνη είναι μια κωμική ηθοποιός, η οποία μας έχει χαρίσει απίστευτες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές στιγμές. Δεν έχω προσωπικά καμία ιδέα τι άνθρωπος είναι, αλλά είμαι σίγουρη πως αυτό που έχει να δώσει είναι πολύ παραπάνω από ένα ανθρώπινο ξέσπασμα ενώπιον των τηλεθεατών.

“Με πονάει και δεν θέλω. Τώρα θα το πω δημόσια, δεν πρόκειται να πάω σε άλλη εκπομπή” δήλωσε στο Καλημερούδια. Θα της πρότεινα να το ξανασκεφτεί. Θέλουμε να τη βλέπουμε. Απλά την επόμενη φορά, πρέπει να θέσει εκείνη τους όρους και να μας δείξει αυτό που εκείνη θέλει.

Όσο για την Ντορέττα Παπαδημητρίου, είναι λυπηρό που αν και η ίδια είναι ηθοποιός,  καταφέρνει να γίνει ψυχρή επαγγελματίας παρουσιάστρια απέναντι σε μια συνάδελφο της. Εννοείται πως δεν είμαστε γαϊδούρια, εννοείται ότι θα μπορούσε εύκολα να συζητήσει το θέμα και να σταθεί στο πλευρό της κυρίας Καστάνη. Αλλά όχι στον αέρα. Ίσως, δεν έχει ακόμα καταλάβει το μέγεθος της έκθεσης της. Και προφανώς είναι πολύ νέα στον τομέα “παρουσίαση” για να την κρίνουμε αυστηρά. Παρ’ όλα αυτά δε γίνεται να μην πούμε τη γνώμη μας.