“Μπορώ να τσεκάρω το κινητό του, αν έχω την υποψία ότι με κερατώνει;”

Του Γιώργου Μυλωνά

Αν, λοιπόν, δεν βρεις κανένα ενοχοποιητικό εις βάρος του στοιχείο και σιγουρευτείς ότι δεν σε κερατώνει, σου εύχομαι μετά από ένα χρόνο που θα χετε χωρίσει να ανακαλύψεις ότι σε είχε κερατώσει με μια ντουζίνα κορίτσια με τα οποία, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, επικοινωνούσε με σήματα καπνού και ταχυδρομικά περιστέρια.

Γκρρρρρ! Έχω τόσα νεύρα με την ερώτηση που πραγματικά δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω; Φαντάζομαι είμαστε σύμφωνοι πως υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψάξουμε το κινητό ενός ανθρώπου. Ε, τι διάολο αλλάζει όταν σου μπούν υποψίες; Είναι δηλαδή αυτός λόγος για να ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε; Κινητό κανενός ανθρώπου δεν κοιτάμε για κανένα λόγο είτε είναι η σχέση μας, είτε ο κολλητός μας είτε ο πατέρας μας. Μοναδική εξαίρεση αν βρούμε ένα κινητό κάπου και δεν θέλουμε να το κρατήσουμε για πάρτη μας. Τότε μόνο ψάχνουμε τις επαφές του ή οτιδήποτε άλλο χρειαστεί, ώστε να το επιστρέψουμε στον κάτοχό του. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.-

Αφού φαντάζομαι έγινα σαφής, με το αρχικό ερώτημα του θέματος, ας περάσουμε στα επιμέρους ζητήματα. Αν υποπτεύεσαι ότι σε κερατώνει μπορείς να τον ρωτήσεις. Αν η απάντησή του δεν σε ικανοποιήσει, είτε είναι θετική είτε αρνητική, μπορείς να τον χωρίσεις. Ναι, έχεις πάντα αυτή τη δυνατότητα, προτού προχωρήσεις σε μεθόδους ψαξίματος του κινητού, πρόσληψης ντετέκτιβ για να τον παρακολουθεί ή κάνοντας του βουντού ώστε να μην μπορεί να είναι σεξουαλικά ενεργός με κάποια άλλη πέρα από εσένα.

”Μα είμαι ερωτευμένη μαζί του, γιατί να τον χωρίσω”; Μα αφού δεν του έχεις εμπιστοσύνη. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το ψάξιμο του κινητού και πώς μπορείς να είσαι με κάποιον άνθρωπο που δεν του έχεις εμπιστοσύνη; Δηλαδή είσαι από εκείνες που δεν τον αφήνουν να βγει χωρίς εσένα μόνο και μόνο για να μην σε κερατώσει  κι  αν τυχόν τον αφήσουν να βγει τον παίρνουν κάθε 20 λεπτά στο τηλέφωνο, γιατί μόνο έτσι μπορούν να μειώσουν έστω λίγο τις πιθανότητες για κέρατο; Όχι. Άσε με να φαντάζομαι πως είσαι πιο έξυπνη και πιο αξιοπρεπής.

Γιατί προφανώς και είναι θέμα αξιοπρέπειας. Και αυτός είναι ένας εξίσου σημαντικός λόγος με την έλλειψη εμπιστοσύνης για να χωρίσεις. Άνθρωπος που σε βάζει να χάνεις την αξιοπρέπεια σου, γιατί την χάνεις όταν ψάχνεις το κινητό κάποιου ακόμα και αν δεν σε καταλάβει εκείνος, δεν αξίζει να είναι μαζί σου. Ή για να το πω ακόμα καλύτερα, δεν αξίζεις εσύ να είσαι μαζί του. Μην το κοιτάξεις το κινητό για πάρτη σου. Για να μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να μην ντρέπεσαι. Αν ένα τέτοιο γεγονός δεν σε κάνει να ντρέπεσαι τι να πω; Θα χρειαστώ να γράψω ένα κείμενο περί αξιοπρέπειας μια άλλη μέρα.

Και για να κλείνω το κείμενο, γιατί τόση ώρα που το γράφω έχω γίνει σαν παντζάρι από τα νεύρα μου και με το ζόρι κρατιέμαι να είμαι κόσμιος, η ζήλια δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για καμία πράξη μας σε αυτή τη ζωή. Ό,τι και να μας έχουν πει οι ταινίες, τα μυθιστορήματα της Χρυσηίδας Δημουλίδου και η κολλητή μας για την ”μαγεία” της ζήλιας στις ανθρώπινες  σχέσεις είναι ψέματα. Η ζήλια είναι το ποταπότερο των ανθρώπινων συναισθημάτων και δεν έχει χώρο στη ζωή μας. Και επειδή υποπτεύομαι πως σου πέρασε από το μυαλό να μου πεις πως «λίγη ζήλεια είναι το αλατοπιπέρο σε μια σχέση», σε προλαβαίνω, δεν ισχύει. Αν ψάχνεις για αλατοπίπερο, μόνο στο μπαχάρ. Αυτά.

ΥΓ1: Τα κορίτσια του ladylike έχουν βαλθεί να με δουν να βγάζω καπνούς από τα αυτιά. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα θέματα που με βάζουν να τοποθετηθώ.

ΥΓ2: Προφανώς έχω την ίδια άποψη και για την ερώτηση: “Μπορώ να τσεκάρω το κινητό της, αν έχω την υποψία ότι με κερατώνει;”

Για λιγότερο ψάξιμο κινητού θα με βρείτε στο @gemil84