Εδώ θα φας τις καλύτερες πίτες της Αθήνας

Αγίου Αλεξάνδρου 30. Ανεβαίνεις τα σκαλάκια, πιάνεις τραπεζάκι και σε λίγα μόλις λεπτά εχεις βρεθεί στον έβδομο ουρανό. Για την ακρίβεια σε στέλνουν εκεί τα χεράκια της Ματίνας.

Όπως καταλαβαίνεις, μετά από αυτή την αποκάλυψη που μου έγινε, οι Πίτες της Σοφίας έγιναν το μέρος μου. Είναι Κυριακή και βαριέμαι να μαγειρέψω; Πετάγομαι στις Πίτες της Σοφίας.

Έχουμε ξυπνήσει με το αγόρι και αναρωτιόμαστε τι πρωινό να φάμε; Πεταγόμαστε στις Πίτες της Σοφίας. Θέλω να κάνω ένα γρήγορο κάτσαπ με τη φίλη μου; Γιατί όχι να μην το κάνουμε με τη συνοδεία μιας από τις 18 και βάλε Πίτες της Σοφίας.

Οι Πίτες της Σοφίας είναι το μέρος. Είναι το μέρος αυτό που θα φας μαμαδίσια χειροποίητη πίτα, χωρίς να σου κολλάνε τα δάχτυλα από το πολύ το λάδι, αλλά σίγουρα θα σου τρέχουν τα σάλια μόλις τη δεις να “ποζάρει” μέσα από τη βιτρίνα του μαγαζιού. Τι θες να φας; Πρασόπιτα με φέτα; Χορτόπιτα; Μανιταρόπιτα; Κολοκυθόπιτα; Κιμαδόπιτα;

Πιπερόπιτα; Στριφτάρι ντομάτας; Τάρτα με λιαστή ντομάτα και φέτα; Ή μήπως θέλεις κάτι σε πιο γλυκό, όπως γαλατόπιτα με κρέμα που λιώνει στο στόμα, αμυγδαλόπιτα που κολάζει μέχρι και τη 40η Άγια Παρθένα, στριφτάρι πραλίνας για να ξεχάσεις κάθε ερωτική απογοήτευση (δοκιμασμένο!), σέξι τάρτα φράουλας και τάρτα μπανάνας με καραμέλα που θα σε κάνει να παραμιλάς.

Για όλους έχει ο μπαξές.

Και αυτός ο μπαξές να ξέρεις έχει και ένα πολύ εξυπηρετικό, φιλικό και χαμογελαστό προσωπικό (να τα λέμε και αυτά), που θα προσπαθήσει να σε βοηθήσει να αποφασίσεις τι να φας όταν το μάτι θα σου έχει γυρίσει 180 μοίρες από τη λιγούρα. Και οι πίτες φτιάχνονται μπροστά στα μάτια σου ε.

Το βλέπεις το φύλλο να απλώνεται. Μυρίζεις την πίτα όταν ψήνεται (μία μικρή παύση γιατί κλείνουμε τα μάτια και φανταζόμαστε ζεστά ταψάκια).

Δεν θέλεις όμως να μάθεις και την ιστορία αυτού του μαγαζιού; Θέλεις.

Οι Πίτες της Σοφίας άνοιξαν στις 15 Δεκεμβρίου το 2013. Η ιδέα ήταν της Ματίνας και του αδερφού της, Δημήτρη. “Συναισθηματικοί ήταν οι λόγοι που ανοίξαμε αυτό το μαγαζί, για να κρατήσουμε τη μνήμη της μητέρας μας, Σοφίας, ζωντανή. Εκείνη ήταν αυτή που άνοιγε αυτό το υπέροχο φύλλο και δημιουργούσε αυτές τις μοναδικές μυρωδιές στο σπίτι.

Για εμάς οι πίτες αυτές είναι το καλωσόρισμα της μητέρας μας”, μου λέει η Ματίνα, η οποία είναι αυτή που κάθε πρωί φοράει τη λευκή στολή της και μπαίνει πίσω από τον αλευρομένο πάγκο του μαγαζιού.

“Θυμάμαι τη γιαγιά Σταματία, πάνω στα Κρανιά Γρεβενών, να φτιάχνει χορτόπιτα στο πολύ μεγάλο ταψί και να τρέχουν όλα τα εγγόνια από πίσω. Εκείνη να ανεβαίνει τα σκαλιά και εμείς να μην την αφήνουμε να προχωρήσει. Μπλεκόμασταν στα πόδια της. Της ζητούσαμε να μας δώσει ένα κομμάτι και τσακωνόμασταν για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο”.

Οι αναμνήσεις όμως δεν τελειώνουν εδώ για τη Ματίνα, η οποία δεν είχε καποια ιδιαίτερη σχέση με τη μαγειρική και ό,τι έμαθε το έμαθε μέσα από τις εικόνες που είχε από την οικογένειά της.

Πολύ έντονη χαρακτηριστική σκηνή που έχω με τη μητέρα μου, είναι κάποια απογεύματα, που ενώ κοιμόμουν, ξυπνούσα και την άκουγα να σιγοτραγουδάει. Πήγαινα κοντά της και την έβλεπα με κέφι να τραγουδά και να χορεύει τσαχπίνικα ενώ έφτιαχνε πίτα.

Και ενώ η Ματίνα βάζει όλο της το ταλέντο στις πίτες, ο Δημήτρης βάζει όλο του το επικοινωνιακό ταπεραμέντο. Είναι αυτός που πολλές φορές θα πετύχεις να σε καλωσορίζει και να σου χαμογελά. Είναι αυτός που κρύβεται πίσω από τις φωτογραφίες και τις λεζάντες τους που ανεβαίνουν στη σελίδα του μαγαζιού στο facebook.

Είναι όμως και αυτός που φτιάχνει τη γαλατόπιτα. Τη μόνη πίτα, που δεν αφήνει κανέναν άλλον να φτιάχνει στο μαγαζί (ούτε καν τη Ματίνα) και της οποία τη συνταγή μας τη δίνει απλόχερα για να τη φτιάξεις και εσύ:

Η Συνταγή της Γαλατόπιτας

Σε κατσαρόλα όλα μαζί σε χαμηλή φωτιά:

1 lt γάλα

150 gr βούτυρο

150 gr ζάχαρη

Ανακάτεμα καλά και όταν αρχίζει να λιώνει το βούτυρο ρίχνουμε σιγά σιγά το αλεύρι να μη σβολιάσει και σιγά σιγά δυναμώνουμε τη φωτιά

120 gr αλεύρι (ή σιμιγδάλι ή και τα 2 από μισό)

2 αυγά σιγά σιγά (πριν ζεσταθεί το μείγμα πολύ)

Ξύσμα από λεμόνι ή πορτοκάλι

Ανακάτεμα καλά. Όταν αρχίζει να βράζει:

2 βανίλιες (στο τέλος)

Βουτυρώνουμε το ταψί, απλώνουμε το φύλλο μας και από πάνω ρίχνουμε το μείγμα. (Αν το φύλλο το έχουμε ανοίξει εμείς, μέσα στη ζύμη βάζουμε και λίγη ζάχαρη με κανέλα)

Για πιο όμορφο αποτέλεσμα αλείφουμε την επιφάνεια με τον κρόκο ενός αυγού.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 1 ώρα.

Όταν είναι έτοιμη η γαλατόπιτα πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα.

Και επειδή ξέρω ότι σαν γευτείς αυτές τις πίτες δεν θα μπορείς να τις ξεχάσεις, θυμήσου πως στο ψυγείο του μαγαζιού μπορείς να βρεις και έτοιμες πίτες προς πώληση, ενώ για τις δύσκολες αυτές ώρες της πείνας, κάνουν και delivery!

Καλή μας όρεξη.

Φωτογραφίες: Gary Gertrude Milk