TRAVEL

Θες να ταξιδέψεις μόνη σου; Όσα πρέπει να ξέρεις πριν το δοκιμάσεις

Ως γυναίκα που ταξιδεύει μόνη της, δέχομαι συνεχώς βλέμματα… συμπόνιας, απορίας ή θαυμασμού και παρόλο που έχω ήδη αναφερθεί σε κείμενά μου στην επιλογή μου αυτή να ταξιδεύω μόνη, ο κόσμος συνεχίζει να με ρωτάει πώς είναι δυνατόν να επιλέγω να ταξιδεύω solo και πώς γίνεται να μη φοβάμαι. Αποφάσισα λοιπόν να συγκεντρώσω παρακάτω 10 χαρακτηριστικές ερωτήσεις σχετικά με το female solo travel και με την επιλογή μου αυτή να ταξιδεύω κυρίως μόνη μου και φυσικά τις απάντησα μία μία ώστε να λυθεί οποιαδήποτε απορία ή προβληματισμός.

Από τη Μαρία Κόφου

Ξεκινάμε:

#1 Δεν είναι επικίνδυνο να ταξιδεύει μια γυναίκα μόνη της;

Είναι μία από τις ερωτήσεις που με κάνουν να θυμώνω πολύ και αυτό συμβαίνει επειδή δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει το να ταξιδεύει μια γυναίκα μόνη της να είναι πιο δύσκολο ή επικίνδυνο από το να ταξιδεύει ένας άντρας μόνος του. Αυτή την ερώτηση μάλιστα τη βρίσκω τόσο αστεία όσο την ερώτηση «δε φοβάσαι να πας σούπερ μάρκετ μόνη σου;». Σου φαίνεται άστοχη η ερώτηση αυτή, σωστά; Ε και εμένα μου φαίνεται εξίσου άστοχη η πρώτη.

Γιατί πολύ απλά ΔΕΝ είναι επικίνδυνο να ταξιδεύει μια γυναίκα μόνη. Αρκεί να είναι προσεκτική.

Δεν θα αποκλείσω ότι σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν μέρη που είναι επικίνδυνα. Δε θα αποκλείσω πως σε κάποιες χώρες η γυναίκα είναι καλό να συνοδεύεται, αλλά θα αποκλείσω το γεγονός ότι επειδή είσαι γυναίκα πρέπει να φοβάσαι να ταξιδεύεις μόνη σου. Είναι άδικη η εικόνα που έχει δημιουργηθεί από τα media και κάνει τη γυναίκα να φαίνεται πιο ευάλωτη από τον άντρα.  Ναι, σίγουρα μια γυναίκα ταξιδεύει… διαφορετικά από έναν άντρα και σε κάποιες περιπτώσεις θα προτιμήσει να ταξιδέψει σε διαφορετικά μέρη από αυτά που ίσως θα επέλεγε ένας άντρας αλλά όποια γυναίκα και να ρωτήσεις (που ταξιδεύει μόνη) θα σου απαντήσει πως δεν είναι επικίνδυνο να ταξιδεύεις solo αρκεί να ξέρεις πώς να κινηθείς και πώς να προσέχεις τον εαυτό σου.

Μην κάνεις δηλαδή όσα δεν κάνεις και όταν είσαι σπίτι σου. Δε χρειάζεται ας πούμε να βγαίνεις μόνη πολύ αργά το βράδυ, να περπατάς σε σκοτεινούς δρόμους, να μιλάς στο κινητό χάνοντας κάθε επαφή με το περιβάλλον γύρω σου. Είναι απλή λογική. Πράγματα που θα έπρεπε να προσέξουν εξίσου και τα 2 φύλα όταν ταξιδεύουν.

 

2. Πώς «την παλεύεις» μόνη σου;

Άλλη μια πολύ συνηθισμένη ερώτηση. «Μα καλά πώς αντέχεις μόνη σου;», «Δε βαριέσαι;», «Δε σε πιάνει κατάθλιψη;», «Δε νιώθεις μοναξιά;» Ε λοιπόν όχι. Επιλέγοντας να ταξιδέψω μόνη μου σημαίνει πως χρειάζομαι πραγματικά αυτόν τον χρόνο για τον εαυτό μου και γι’αυτό δε μπορώ να πω ότι νιώθω μόνη. Είναι μια συνειδητή επιλογή που την κάνω γιατί θέλω να φύγω για λίγο από τα οικεία πρόσωπα, από την ασφάλεια του να είμαι με τους δικούς μου και την καθημερινότητα.

Σίγουρα δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες. Υπάρχουν ώρες που θέλω να μοιραστώ μια εικόνα, μια στιγμή με κάποιον αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις μπορώ είτε να μιλήσω με τους δικούς μου ανθρώπους με ένα πάτημα του κουμπιού, είτε να πιάσω κουβέντα με άλλους solo travelers, με ντόπιους, με οποιονδήποτε άλλο.

Άλλωστε το έχω ξαναπεί, όταν ταξιδεύεις με τους δικούς σου ανθρώπους, δεν είσαι το ίδιο ανοιχτός στο να γνωρίσεις νέο κόσμο, να πιάσεις κουβέντα με αγνώστους, να ανταλλάξεις σκέψεις και συναισθήματα γιατί πολύ απλά έχεις το παρεάκι σου και σου αρκεί. Όταν είσαι όμως μόνος σου θα μπεις πιο εύκολα στη διαδικασία να κοινωνικοποιηθείς.

Και για να απαντήσω πιο συγκεκριμένα στην ερώτηση, όχι δε νιώθω μοναξιά όταν ταξιδεύω μόνη μου γιατί είναι μια απολύτως συνειδητή επιλογή. Στο ενδεχόμενο που αισθανθώ μόνη, επιλέγω να κάνω κάποιο walking tour ή κάποια δραστηριότητα στην οποία παίρνουν μέρος και άλλοι ή επιλέγω να μένω σε hostel και γνωρίζομαι με άλλους travelers καθισμένη στο σαλόνι ή την κουζίνα, στους κοινόχρηστους χώρους δηλαδή. Τέλος, αν έχω όρεξη για κουβέντα, όταν βγω μόνη μου (ναι μόνη μου) για καφέ ή ποτό, θα επιλέξω να καθίσω στο μπαρ και θα πιάσω κουβέντα με τον μπάρμαν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «του την πέφτω».

3. Πώς επιλέγεις τη διαμονή σου;

Η αλήθεια είναι πως παρόλο που όλο και περισσότερος κόσμος ταξιδεύει μόνος του, στα περισσότερα ξενοδοχεία εξακολουθούν να χρεώνουν πιο ακριβά το μονόκλινο από το δίκλινο δωμάτιο οπότε έχει τύχει κάποιες φορές να επιλέξω να κλείσω δίκλινο γιατί η διαφορά είναι πολύ μικρή. Άλλες φορές, συνήθως όταν πρέπει να μείνω σε μια πόλη για μόλις ένα 24ωρο, επιλέγω γυναικείο κοιτώνα σε hostel, δηλαδή δωμάτιο με μόνο γυναίκες ενώ μεγαλώνοντας, αν μείνω σε Hostel θα επιλέξω και την οψιόν να μείνω σε δίκλινο. Ναι, σε πολλά hostel υπάρχουν και δωμάτια που δε χρειάζεται  να μοιραστείς με άλλους!

Άλλες επιλογές είναι το airbnb και το couchsurfing αλλά προσωπικά όταν επιλέγω κάποια από τις 2 επιλογές έχω σαν βασικό κριτήριο ο ιδιοκτήτης να είναι γυναίκα. Είναι ο δικός μου τρόπος για να νιώθω πιο ασφαλής νοικιάζοντας το σπίτι κάποιου αγνώστου μόνη μου.

Τέλος σημαντικότατοι παράγοντες αναζήτησης διαμονής  για εμένα, είναι πέρα από την τιμή, η περιοχή του ξενοδοχείου (πάντα σε κεντρικό σημείο με πρόσβαση σε μετρό) και φυσικά το  free wifi.

 

4. Πώς αισθάνεσαι σιγουριά και ασφάλεια στα solo ταξίδια σου;

Εδώ η απάντησή μου έχει 4 σκέλη:

α) Έχω μάτια και… στον «ποπό». Ναι! Όταν ταξιδεύω και είμαι μόνη μου έχω όλες μου τις αισθήσεις σε εγρήγορση. Ξέρω τι γίνεται δίπλα και πίσω μου ανά πάσα στιγμή.

β) Αποφεύγω να βγαίνω μόνη μου πολύ αργά το βράδυ και ούτε λόγος για στενά σκοτεινά δρομάκια χωρίς κόσμο.

γ) Επιδιώκω να έχω ταξιδιωτική ασφάλιση που να μου καλύπτει  ακυρώσεις πτήσεων, κλοπές ακόμα και ιατρική περίθαλψη. Παλιότερα που ήμουν πιο μικρή, δε μου πέρναγε καν από το μυαλό. Πλέον, ειδικά στα ταξίδια εκτός Ευρώπης, είναι από τα πρώτα πράγματα που κάνω πριν ταξιδέψω. Όταν ταξιδεύεις μόνος σου, δε σε παίρνει να αφήνεις τα πράγματα στην τύχη τους.

δ) Ίσως το πιο σημαντικό από όλα. Εμπιστεύομαι πάντα μα πάντα το ένστικτό μου. Αν για κάποιο λόγο κάτι δε μου αρέσει ή κάτι μέσα μου με προειδοποιεί να μην πάω στο τάδε μέρος ή να μην κάνω κάτι, θα υπακούσω. Άλλωστε ταξιδεύοντας μόνη, μαθαίνεις να λειτουργείς πολύ με ένστικτο και να ακούς τον εαυτό σου πολύ περισσότερο από ότι στο παρελθόν.

5. Δεν… ντρέπεσαι να ταξιδεύεις μόνη σου;

Άλλη μία ερώτηση που μου κάνουν πολύ συχνά. Έχουμε μάθει από παιδιά να κινούμαστε μέσα στο σύνολο, να νιώθουμε καλύτερα μέσα σε ένα γκρουπ, μια παρέα.  Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό της χώρας μας. Ο μόνος του είναι διαφορετικός, είναι προβληματικός, κάτι αλλόκοτο έχει για να περπατάει μόνος.

Δε μας αδικώ. Έτσι έχουμε μάθει. Έτσι είναι η κουλτούρα μας. Θυμάμαι για πολλά χρόνια – πριν πάω Erasmus και πριν αρχίσω να ταξιδεύω εντατικά- έβλεπα κάποιος ταξιδιώτη στην Ελλάδα να κάθεται και να τρώει μόνος του και τον λυπόμουν. Αναρωτιόμουν γιατί να είναι μόνος ή άραγε πώς θα νιώθει που είναι τόσο μόνος. Τότε δε μπορούσα να αντιληφθώ πως μάλλον ήταν επιλογή του να ταξιδεύει μόνος του.  Και αυτό άρχισα να το καταλαβαίνω ταξιδεύοντας στο εξωτερικό και βλέποντας όλο και πιο συχνά ανθρώπους να ταξιδεύουν μόνοι.

Κάπου εκεί συνειδητοποίησα πως το να ταξιδεύεις μόνη/μόνος, όταν είναι επιλογή σου δεν υπάρχει λόγος να σε κάνει να νιώθεις ντροπή, ανασφάλεια. Γιατί δηλαδή να νιώθεις άβολα αν θέλεις να καθίσεις για φαγητό μόνη σου; Αν θες να πιεις ένα ποτό χωρίς να έχεις απέναντί σου κάποιον γνωστό σου;

Η απάντησή μου λοιπόν είναι ΟΧΙ, όχι δε ντρέπομαι να βγαίνω μόνη, να τρώω μόνη, να περπατάω μόνη γιατί είναι επιλογή μου. Αν τώρα θέλεις και συ αλλά δεν μπορείς ακόμα να διαχειριστείς το άβολο της κατάστασης, ξεκίνα έχοντας πάντα ένα βιβλίο μαζί σου, τα ακουστικά σου για μουσική, ένα tablet. Σιγά σιγά όμως θα δεις πως δε θα χρειάζεσαι κάτι να απασχολείς τα χέρια σου ή το μυαλό σου γιατί πολύ απλά θα μάθεις να απολαμβάνεις τη μοναξιά σου χωρίς να ντρέπεσαι!

For every bad thing there is always a good one to come. For every sad memory there is a happy one to remember too. For every grey day there is always a COLOURFUL day waiting for you. So stay positive, smile always, trust others, forgive, forget, be kind, love as much as you can and have faith in yourself and your journey. The right people, the right moments, the happy memories will eventually find their way… "home"… to you. Trust me. . . Για κάθε άσχημη στιγμή υπάρχει πάντα και μια καλή. Για κάθε δύσκολη και μαύρη ημέρα υπάρχει εξίσου και μια εύκολη και πιο χρωματιστή. Για κάθε δυσάρεστη ανάμνηση να είσαι σίγουρος/η πως υπάρχει και μια χαρούμενη. Μείνε θετικός/η λοιπόν, αγάπα με όλη σου τη δύναμη, συνέχισε να εισαι ευγενικός, να συγχωρείς, να πιστεύεις στους ανθρώπους και να ξεχνάς ό,τι δεν αξίζει να θυμάσαι. Μα πάνω απ'όλα πίστεψε σε εσένα και στο "ταξίδι" σου. Κάποια στιγμή οι όμορφες στιγμές, οι σωστοί άνθρωποι και το σωστό timing, θα βρουν το δρόμο τους και θα σου χτυπήσουν την πόρτα. Μέχρι τότε ΖΗΣΕ. Μην περιμένεις.

A post shared by MARIA KOFOU Tstories.gr (@travelstoriesfromyworld) on

 

6. Μα καλά πώς βγάζεις φωτογραφίες μόνη σου;

Θα είμαι λιτή και περιεκτική. Έχω μαζί μου το τριποδάκι μου και με τη βοήθεια της αντίστροφης μέτρησης (timer) βγάζω άνετα τον εαυτό μου ό,τι φωτογραφία θέλω. Σε περίπτωση που υπάρχει πολύς κόσμος γύρω μου και δε θέλω να αφήσω το κινητό ή τη φωτογραφική μου μόνα τους, προτιμώ να βγάλω απλά μια σέλφι ή να ζητήσω από κάποιον ο οποίος έχει φωτογραφική στα χέρια του, άρα δε θα πάρει τη δική μου και θα αρχίσει να τρέχει.  

7. Πώς ηρεμείς τους δικούς σου όσο είσαι μακριά;

Στη δική μου περίπτωση οι δικοί μου άνθρωποι έχουν εξοικειωθεί με τα ταξίδια μου και τον τρόπο ζωής σου. Αν όμως εσύ είσαι ακόμα στην αρχή και προσπαθείς να τους πείσεις ότι όλα θα πάνε καλά  τότε ακολούθησε την εξής διαδικασία:

Συζητάς μαζί τους και τους εξηγείς τους λόγους που θέλεις να κάνεις το ταξίδι.

Τους βάζεις στη διαδικασία προετοιμασίας του ταξιδιού ώστε να έχουν εικόνα του πού πας και το πώς είναι η χώρα που θα ταξιδέψεις.

Τους δίνεις διευθύνσεις ξενοδοχείων που θα μένεις αλλά ακόμα και το ακριβές πρόγραμμά σου αν κρίνεις πως έτσι θα νιώσουν πιο σίγουροι και φυσικά όσο ταξιδεύεις φροντίζεις να δίνεις… σημεία ζωής μία φορά την ημέρα.

8. Πώς προσέχεις τα προσωπικά σου αντικείμενα;

Εδώ έρχεται το βασικό πρόβλημα. Είσαι μόνη σου άρα δεν έχεις κανέναν να σου κρατάει τη βαλίτσα όταν πας στο μπάνιο σε δημόσιους χώρους, δεν έχεις την κολλητή σου να σου κρατάει το τσαντάκι όταν θέλεις να απομακρυνθείς για κάποια λεπτά από ένα σημείο.

Προσωπικά αυτός ήταν και ο λόγος που έμαθα να ταξιδεύω με λιγότερα πράγματα. Περιόρισα τις βαλίτσες και τα έξτρα τσαντάκια ώστε να μπορώ να διαχειρίζομαι πιο εύκολα τα υπάρχοντά μου όταν ταξιδεύω μόνη. Μία βαλίτσα και μια τσάντα πλάτης είναι όλα όσα χρειάζομαι λοιπόν. Στην τσάντα πλάτης έχω πάντοτε μαζί μου όλα τα απαραίτητα έγγραφα, ηλεκτρονικές συσκευές και λεφτά ενώ στη βαλίτσα αφήνω μόνο ρούχα, παπούτσια και καλλυντικά τα οποία μένουν στη συνέχεια στο ξενοδοχείο.

Τέλος, επιδιώκω να έχω κρυμμένα χρήματα σε τουλάχιστον δύο διαφορετικά σημεία ενώ έχω πάντα μαζί μου και μια back up πιστωτική κάρτα για έκτακτη ανάγκη. Φυσικά και δεν ξεχνώ ποτέ να έχω σκανάρει την ταυτότητα και το διαβατήριό μου και να τα έχω εκτυπώσει ή να τα έχω στο email μου σε περίπτωση που για κάποιο λόγο χαθούν τα πρωτότυπα (φτου φτου μακριά από εμάς).

 

9. Ταξιδεύεις μόνη σου γιατί δεν έχεις σχέση;

Το ξέρω ότι φαίνεται περίεργο αλλά το solo travel είναι επιλογή. Μπορείς να είσαι σε σχέση, να είσαι φουλ ερωτευμένη, να έχεις οικογένεια αλλά να έχεις και την ανάγκη να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου. Ένα ταξίδι. Ένα solo ταξίδι που θα γεμίσει τις μπαταρίες σου, ένα ταξίδι που θα σου δώσει χρόνο για να είσαι για λίγο με τον εαυτό σου, για να σκεφτείς καθαρά, για να χαλαρώσεις, για να αναπολήσεις, για να κάνεις σχέδια ακόμα και για να γυρίσεις και να είσαι πιο παραγωγική από πριν.

Το solo travel λοιπόν δεν έχει καμία σχέση με το αν είσαι single,  με το να έχεις ή όχι σχέση. Είναι ξεκάθαρα μια προσωπική επιλογή που μπορείς να την ακολουθείς ακόμα και όταν είσαι παντρεμένη με παιδιά.

10. Ποια είναι τα πιο ασφαλή μέρη για μια γυναίκα Solo traveler;

Προσωπικά έχω πολλά αγαπημένα! Η Ιταλία και η Ισπανία είναι αγαπημένες solo travel επιλογές.

Επίσης αν δεν έχεις θέμα με το ρομαντικό της υπόθεσης, τότε η Πράγα, το Salzburg, η Βουδαπέστη, η Βιέννη είναι σίγουρα από τις πιο ασφαλείς πόλεις και πρωτεύουσες. Άλλες επιλογές εκτός Ευρώπης είναι η Ταϊλάνδη, η Σιγκαπούρη, η Καμπότζη αλλά και οι περισσότερες πόλεις της Κίνας και της Ιαπωνίας.

This Year Please Don't Dream Big. Dream BigGER! This year grow more, learn more, show to your loved ones how much they mean to you, work harder, simplify your life and focus on striving to be the best that you can be. Get up and push yourself so that you can live life on your terms. You are never too old to set another goal or to dream a new dream. It's never too late to be happy, fulfilled, loved. Are you ready? You got this! We got this! . . Φέτος ονειρεύσου ακόμα περισσότερο από πέρυσι αλλά κάνε όνειρα τρελά, όνειρα μεγάλα, όνειρα που σχεδόν σε φοβίζουν. Ας είναι φέτος μια χρονιά γεμάτη μεγάλα όνειρα, μεγάλες τρέλες, μεγάλους στόχους, μεγάλες συγκινήσεις. Άλλωστε σε ποιον αρέσουν τα μέτρια πράγματα; Φέτος εξελίξου περισσότερο, δείξε στους αγαπημένους σου ακόμα πιο πολύ πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στη ζωή σου, διάβασε περισσότερο, ταξίδεψε περισσότερο και προσπάθησε να γίνεις ακόμα καλύτερος/η. Στο χέρι σου είναι. Αυτή η χρονιά θα είναι πιο όμορφη από την περσινή μόνο αν το αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι Το 'χουμε; Τι λες;

A post shared by MARIA KOFOU Tstories.gr (@travelstoriesfromyworld) on

 

‘Αντε λοιπόν! Τι κάθεσαι; Μήπως ήρθε η ώρα να ξεκινήσεις και συ να κάνεις κάποια ταξιδάκια για/με τον εαυτό σου ;

Για περισσότερα ταξιδιάρικα ποστ μπες στο tstories.gr