CELEBRITIES

Η Τζένη Διαγούπη δέχτηκε υβριστική επίθεση όσο οδηγούσε: “Εγώ είμαι χοντρή, αυτός τι πρόβλημα έχει;”

Instagram/diagoupi

Ξέρεις ποια είναι τα απαραίτητα πράγματα που παίρνεις μαζί σου πριν μπεις στο αυτοκίνητο. Άδεια, δίπλωμα και το κλειδί σου. Στο έτος 2019 όμως στην Ελλάδα, υπάρχει και ένα ακόμα απαραίτητο αξεσουάρ, που μάλλον θες να έχεις μαζί σου πριν ξεχυθείς στη ζούγκλα των δρόμων της πόλης: Την ωτοασπίδα σου. Γιατί είναι δεδομένο πως βγαίνοντας στον δρόμο θα εισπράξεις κάποια «μωρή» τουλάχιστον και μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου θα νιώθεις ότι ανήκεις τουλάχιστον σε συμμορία gangster και ομιλείς άπταιστα τη slang. Τουλάχιστον αυτό, αποδεικνύουν περιπτώσεις σαν της Γωγώς Δελογιάννη που έφτασε μάλιστα και στο σημείο να υποστεί σωματική βία στον δρόμο, και ακόμα πιο πρόσφατα της Τζένης Διαγούπη.

Διάβασε επίσης: Η Γωγώ Δελογιάννη μιλά για την επίθεση που δέχθηκε στον δρόμο: ”Θα το τραβήξω όσο πάει” 

Η γνωστή ηθοποιός μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της ακόλουθους ένα Insta Story στο οποίο αποκάλυψε πως δέχθηκε υβριστική επίθεση στο κέντρο της Αθήνας. Κρατώντας ένα αναψυκτικο στο χέρι περιέγραψε το περιστατικό ως εξής: «Εδώ στο φανάρι στην Βασιλίσσης Όλγας, λίγο πριν το Καλλιμάρμαρο πριν από δύο λεπτά ένας κύριος δίπλα στο σταματημένο φανάρι άνοιξε το παράθυρο του και μου είπε “Α μωρή χοντρή φάε καμία τυρόπιτα που θες να πίνεις και light”. Τώρα φταίει η κίνηση; Φταίει το φανάρι; Φταίει η ζέστη; Δεν ξέρω. Να τον ενημερώσω ότι ξέρω τον αριθμό του αυτοκινήτου δεν θα τον πω δημόσια ποτέ. Να τον ενημερώσω πως δεν πίνω light, πίνω zero γιατί μου αρέσει και δευτερευόντων όταν θέλω να φάω τυρόπιτα την τρώω και την τυρόπιτα. Εγώ είμαι χοντρή αυτός τι πρόβλημα έχει; Ήταν πολύ ωραίος κύριος, με ωραίο αυτοκίνητο. Τι να πω, μάλλον η κίνηση θα έφταιγε».

Διάβασε κι αυτό: Τζένη Διαγούπη: ”Με κάνει η κοινωνία να αισθάνομαι άσχημα για τα κιλά μου”

Αναρωτήθηκε η Τζένη Διαγούπη για τα προβλήματα που κουβαλά ο κόσμος μαζί του, στην κίνηση, στους δρόμους, στην καθημερινότητα, στον ψυχισμό του, αναρωτιόμαστε κι εμείς. Πότε ξεκίνησε να θεωρείται «υποχρέωση» το να λέμε ό,τι μας κατεβαίνει στο κεφάλι χωρίς να σκεφτόμαστε αν είναι κάτι που προσβάλει τον άλλο, αν είναι κάτι που πληγώνει τον άλλο, αν η ελευθερία της έκφρασής μας η πολύτιμη και τιμημένη παραβιάζει την ελευθερία των άλλων να υπάρχουν με τον τρόπο και την εικόνα που θέλουν σε αυτόν τον κόσμο όπου όλοι συγκατοικούμε. Πότε σταμάτησε να θεωρείται καλή συμβουλή το «Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δε θες να σου κάνουν» και πάψαμε να θυμόμαστε τη ρήση που αναφέρει πως «η γλώσσα κόκαλα δεν έχει μα κόκαλα τσακίζει» υπενθυμίζοντάς μας τις συνέπειες των λεγόμενων μας; Γι’ αυτό σου λέω, ώσπου να θυμηθούμε το τακτ μας και ώσπου να μάθουμε να κοιταζόμαστε πρώτα στον καθρέφτη του αυτοκινήτου μας πριν εξαπολύσουμε το ακόντιο της γλώσσας μας προς το παράθυρο του δίπλα οδηγού, ας έχουμε πρόχειρες στις τσάντες μας τίποτα ωτοασπίδες. Χρειάζονται.

Κεντρική φωτογραφία: Instagram/diagoupi