ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Δοκιμάσαμε 7 είδη χορού και ξέρουμε γιατί δε θα μας έπαιρναν ποτέ στο SYTYCD

Είναι γνωστό - δεν το κρύβουμε άλλωστε - ότι μας αρέσει να δοκιμάζουμε πράγματα. Αυτή τη φορά οι παράγοντες, η τύχη, το ημερολόγιο και η ελληνική τηλεόραση, συνέβαλαν με τον δικό τους τρόπο στο να βρεθούμε στη σχολή του Πάνου Μεταξόπουλου στο Περιστέρι. Η τύχη δε βοήθησε ιδιαίτερα τους μαθητές που ανέλαβαν να μας δείξουν τα επτά είδη χορού, το ημερολόγιο έλεγε ότι σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα χορού - οπότε και ήμασταν αναγκασμένες να κάνουμε κάτι (άλλο που δε θέλαμε) και η ελληνική τηλεόραση δείχνει εδώ και δύο εβδομάδες το So You Think You Can Dance.

Αν πρέπει εγώ να τοποθετηθώ περί SYTYCD, θα δηλώσω φανατική τηλεθεάτρια και πιθανό κοινό στα live shows, αφού ο χορός ήταν ανέκαθεν μία τέχνη που με συγκλόνιζε. Παρακάτω, βέβαια, είναι ξεκάθαρο ότι είμαι πολύ καλή μόνο στο να κάθομαι και να παρακολουθώ το show (ή να χορεύω μεθυσμένη Rihanna, κάτι Σαββατόβραδα με τη Νάνσυ). Όχι, ότι οι υπόλοιπες συνάδελφοί μου, πάνε πίσω.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, να απευθυνθούμε στον Πάνο Μεταξόπουλο, ως το μέλος της κριτικής επιτροπής με τη μεγαλύτερη εμπειρία στο χορό, γιατί δε θέλαμε να μας αναλάβουν και ερασιτέχνες – ντροπή, και στα έμπειρα χέρια των μαθητών του. Στο νούμερο έντεκα της οδού Αδριανουπόλεως, έμελλε να ζήσουμε μεγάλες στιγμές. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι που μας έβλεπαν από τα παραθυράκια, βέβαια, μπορούν να πουν το ίδιο.

1. Salsa

Το μενού ξεκίνησε με salsa και τη Λήδα Αλεξανδρή να προσπαθεί – μάταια – να μας μάθει τα βασικά. Η Μαριλέλλα με την τσίχλα έδωσε ένα δικό της στιλ στο χορό, ενώ η Χριστίνα απέδειξε ότι δεν είναι καλή μόνο ως beauty editor, αφού ήδη δέχτηκε προτάσεις να παρουσιάζει latin parties σε bar στη Μάνδρα Αττικής. Οι υπόλοιπες, αχαρακτήριστες.

Η salsa ξεκίνησε να αποτελεί είδος χορού περίπου στη δεκαετία του ’70 στη Νέα Υόρκη. Έχει αρκετά styles, με το Los Angeles και το New York να είναι τα πιο διαδεδομένα. Χαρακτηριστικό της είναι οι εναλλαγές του βάρους του σώματος που δημιουργούν την έντονη – χαρακτηριστική κίνηση στους γοφούς. Σαν αυτή που κάνουμε εμείς.

 

2. Μοντέρνο

Ο μοντέρνος χορός περιλαμβάνει ουσιαστικά πολλά είδη χορών συνδυασμένα. Εμείς κάναμε funky jazz με τη βοήθεια της Μαρίας Διονυσοπούλου. Βασικό κομμάτι του χορού αυτού είναι το συναίσθημα που θέλει να βγάλει ο εκάστοτε χορευτής.

 

Εδώ, εμείς, ξεκάθαρα νιώθουμε γελοίες, γι’ αυτό και το μόνο που μπορεί να σου προκαλέσει αυτό το gif, είναι γέλιο.

 

3. Σύγχρονο

Στο σύγχρονο, τα πράγματα πήγαν κάπως καλύτερα. NOT. Η Βάσω Καλλιντέρη μας εξήγησε ότι ο σύγχρονος διαφέρει από τον μοντέρνο στο ότι χρειάζεται να έχεις τη βάση του μπαλέτου για να το κάνεις σωστά (σχεδόν όλες κάναμε λίγο μπαλέτο όταν ήμασταν μικρά κοριτσάκια, μάλλον δεν ήταν αρκετό). Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι κινήσεις των χορευτών συνθέτουν μια χορογραφία, αφού οι φιγούρες εναλλάσσονται με πολύ αρμονικό τρόπο, ώστε τα διαφορετικά είδη χορού να γίνουν ένα.

Σχεδόν το πετύχαμε.

 

Βασική προϋπόθεση είναι η πειθαρχία, ο έλεγχος και η καθαρότητα των κινήσεων, χαρακτηριστικά που το σύγχρονο έχει κρατήσει από την επιρροή του από το μπαλέτο.

4. Μπαλέτο

Ένα από τα παλαιότερα και ίσως το δυσκολότερο είδος χορού, είναι το μπαλέτο. Γεννήθηκε την περίοδο της Αναγέννησης, αλλά πήρε την σημερινή του μορφή αργότερα στη Γαλλία και τη Ρωσσία. Η Έλενα Μαυρομανωλάκη μας δείχνει κάτι πολύ βασικά βήματα χωρίς όμως να μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Η Νάνσυ συγκεκριμένα, προτίμησε να δείξει τη χορευτική της δεινότητα σε παραδοσιακούς χορούς της Λιβαδειάς.

Προς υπεράσπισή μας, βέβαια, ήμασταν όλες πολύ μεγάλες για τα πρώτα μας βήματα στο μπαλέτο. Για να μπορέσει ένα κορίτσι να το ακολουθήσει επαγγελματικά, πρέπει να ξεκινήσει από πολύ μικρό. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι ακόμα κι αν πιστεύεις πως είσαι μεγάλη, δε μπορείς να εκπλήξεις τον εαυτό σου και να τα καταφέρεις.

 

Δες για παράδειγμα τη Μαριλέλλα.

 

Ή τη Χριστίνα.

 

Ή πάλι τη Χριστίνα σε grand jeté.

 

Και όχι εμένα (μην κρίνεις από την κάλτσα).

5. Breakdance

To breakdancing είναι ένα από τα τέσσερα στοιχεία – κλειδιά τα οποία συνθέτουν τη hip hop κουλτούρα. Δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’70 στην Αμερική και έκτοτε προσφέρει μοναδικό θέαμα σε όλους όσοι το παρακολουθούν.

 

Τα b-boys όλο και πληθαίνουν, ενώ τα b-girls δεν είναι ακόμα τόσα πολλά, καθώς οι πιο φαντασμαγορικές φιγούρες του break απαιτούν πολλή δύναμη στα χέρια, πράγμα στο οποίο δυστυχώς υστερούμε. Ο Γιώργος Κοκορομύτης, θέλησε να μας δείξει κάτι απλό, αλλά δεν καταφέραμε να βγάλουμε κάτι. Δες όμως τι καλά που θα ήταν αν το κάναμε σαν αυτόν.

 

6. Hip Hop

Ένα από τα πιο διαδεδομένα είδη χορού σήμερα, είναι το hip – hop. Πρόκειται για ένα από τα street styles που απαιτούν ύφος, attitude και αέρα, χαρακτηριστικά που μπορούν να σώσουν ορισμένες αστάθειες ή τυχόν λάθη στη χορογραφία. Η Σοφία Σταυροπούλου μας έδειξε ένα 8άρι που θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να χορέψουμε με το Formation ένα Σάββατο βράδυ. Όχι όλες μας φυσικά. Είναι νομίζω ξεκάθαρο ποια απογείωσε την κίνηση Robocop.

 

Ποια δεν πιστεύει ότι είμαι η καλύτερη;

 

7. Commercial

Το commercial είναι ουσιαστικά κάτι σαν το “εμπορικό hip-hop”, δηλαδή απαρτίζεται από τις κινήσεις εκείνες που βλέπουμε στα videoclip και πάντα ζηλεύαμε. Το hip-hop είναι πιο “σκληροπυρηνικό”, ενώ το commercial έχει πιο θηλυκές κινήσεις. Η Σταματία Δεωνά είδε με διαφορά το team τoυ Ladylike στα καλύτερά του, αφού πλησιάσαμε περισσότερο από κάθε άλλο στιλ χορού, τα όσα μας έδειξε. Να που τα τόσα χρόνια που κουνιόμασταν μπροστά στα χορευτικά των pop ειδώλων μας, δεν πήγαν χαμένα. Ούτε οι ώρες που παρακολουθούμε το So You Think You Can Dance.

 

Φωτογραφίες και Gif: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

Eυχαριστούμε τη σχολή χορού Πάνος Μεταξόπουλος στο Περιστέρι, Αδριανουπόλεως 11.