ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Ρωτήσαμε μία σεξεργάτρια τι είναι αλήθεια και τι μύθος από όσα ακούγονται για το επάγγελμά της

Istock

Η σεξεργασία είναι αληθινή εργασία και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτόν τον κλάδο αξίζουν όχι απλά τον σεβασμό μας, αλλά και τα δικαιώματα που κάθε εργαζόμενος δικαιούται. Πρόκειται για ένα επάγγελμα που συνοδεύει την ανθρωπότητα εδώ και χιλιετίες, αλλά κι έναν χώρο τον οποίο συχνά αντιμετωπίζουμε ως ταμπού. Το αποτέλεσμα των ταμπού είναι να επικρατεί η στερεοτυπική σκέψη μας κάθε φορά που τα σκεφτόμαστε. Τι ισχύει και τι όχι τελικά για τη σεξεργασία. Ποιες από τις σκέψεις που άκριτα λέγονται για την παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών ανταποκρίνονται στην αλήθεια και ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι μύθοι που κάποιοι ακόμα πιστεύουν;

Η σεξεργασία είναι αληθινή εργασία και τα εργαζόμενα άτομα εργαζόμενοι του κλάδου ζημιώνονται από τα βλαβερά στερεότυπα που επικρατούν για τα ίδια και τη βιομηχανία αυτή. Υπάρχει τρόπος να μειώσουμε το στίγμα και τις διακρίσεις σε βάρος των σεξεργαζόμενων κι αυτός είναι με λίγη περισσότερη εκπαίδευση. Και με την αποσαφήνιση των μύθων που επικρατούν γι’ αυτή. Γι’ αυτό ζήτησα τη βοήθεια μίας χρόνια εργαζόμενης στον κλάδο της σεξεργασίας. Και μου απάντησε με όλη την ειλικρίνειά της.

Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Σεξεργασίας, που έχει οριστεί στις 2 Ιουνίου κάθε έτους, βάζουμε τα στερεότυπα γι’ αυτήν στο μικροσκόπιο. Ας δούμε τι απ’ όσα ακούμε για τη σεξεργασία είναι μύθος και τι αλήθεια, λοιπόν, σύμφωνα με μία εργαζόμενη του κλάδου.

Μύθος ή αλήθεια; 10 δηλώσεις για τη σεξεργασία και 10 απαντήσεις από μία σεξεργάτρια

1. Η σεξεργασία είναι «εύκολα λεφτά, όλες/οι μπορούν να το κάνουν»

Σαφώς και μπορούν όλες/οι να το κάνουν, αρκεί να υπάρχει επίγνωση και αυτοδιάθεση. Είναι όμως παραλογισμός αυτό με το εύκολο χρήμα. Και οξύμωρο συνάμα, αφού κατά την άποψη πολλών- πάρα πολλών- είναι σωματική βία και κακοποίηση η σεξεργασία, πώς είναι δυνατόν να θεωρείται εύκολο χρήμα. Είναι «γρήγορο» χρήμα, μα καθόλου εύκολο. Εκεί μπερδεύονται.

2. Οι σεξεργάτριες δεν ερωτεύονται.

Οι σεξεργάτριες τρώνε, πίνουν, κοιμούνται, διασκεδάζουν, προβληματίζονται κλπ. Με λίγα λόγια ως άνθρωποι έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Και μέσα σε αυτές είναι και ο έρωτας, η αγάπη.

«Φυσικά και ερωτεύονται και τις ερωτεύονται και μάλιστα είναι μέγιστη ανάγκη αυτό το συναίσθημα, διότι λόγω της φύσης της δουλειάς, το σεξουαλικό στοιχείο δεν είναι προτεραιότητα ως ζητούμενο».

Απλά σε αρκετές περιπτώσεις για να νιώθουν πιο ασφαλείς, έχυν αποκλείσει μία τέτοια συνθήκη στη ζωή τους.

Είναι από μόνο του δύσκολο και το λιγότερο άβολο να σε μοιράζεται κάποιος που τρέφει συναισθήματα για σένα κι ας γνωρίζει πως είναι «αναγκαίο κακό». Απ’ την άλλη πλευρά είναι σχεδόν οδυνηρό να είσαι ερωτευμένη με κάποιον και να πρέπει να αγγίζουν το σώμα σου άλλα χέρια, ενώ επιθυμείς τα συγκεκριμένα.

3. Πηγαίνοντας σε σεξεργάτριες αυξάνεις τις πιθανότητες για ΣΜΝ (σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα).

Αυτός είναι ο μεγαλύτερος μύθος. Η νομοθεσία που δημιουργήθηκε από τα μέσα του 19ου αιώνα είχε ως πρόσημο τη δημόσια υγεία. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα η πρωταρχική αναγκαιότητα του νόμου παραμένει η ίδια (να θυμίσω την τραγική περίπτωση με τις οροθετικές γυναίκες το 2012 με τη διάταξη Λοβέρδου). Είναι το μόνο επάγγελμα που υποχρεώνει το εργαζόμενο άτομο να κάνει τόσο συχνά εξετάσεις για ΣΜΝ αυξάνοντας το ήδη έντονο στίγμα που έχει η σεξεργασία.

«Από την άλλη πλευρά- στηλιτεύοντας την υποκρισία κοινωνίας και πολιτείας, δεν απαιτείται καμία υγειονομική διασφάλιση από τον πελάτη. Κι ο πελάτης απαιτεί πλέον σε ένα ποσοστό 80% με 85% στοματικό χωρίς προφύλαξη, δίνοντας 10€ παραπάνω- και αυτό στην καλύτερη περίπτωση».

4. Είναι επιλογή για όλες

Όχι δεν είναι επιλογή για όλες δυστυχώς. Για τις τρανς γυναίκες δεν είναι επιλογή (άσχετα με το αν θα προτιμούσε τη σεξεργασία αν είχε τη δυνατότητα γι’ αυτήν την επιλογή). Και φυσικά υπάρχει αυτή η τεράστια Λερναία Ύδρα του trafficking που εκμεταλλεύονται σεξουαλικά κορίτσια, παιδιά, γυναίκες κ.α. Έχει εξελιχθεί στην 3η μεγαλύτερη μπίζνα μετά τα όπλα και τα ναρκωτικά. Ο κύριος όγκος αυτών των θυμάτων είναι φυσικά από τις πιο φτωχές χώρες των Βαλκανίων και, κυρίως τώρα τελευταία, είναι τραγικός ο αριθμός – όσα καταγράφονται τουλάχιστον – από Λατινική Αμερική.

5. Δεν είναι επιλογή για καμία

Είναι αδιανόητο να ισχυρίζονται κάτι τέτοιο για ένα επάγγελμα που υπάρχει από τις απαρχές της ιστορίας του ανθρώπου (να θυμίσω τον ρόλο και την ισχύ που είχαν οι εταίρες στην αρχαία Ελλάδα).

Υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός γυναικών που διαλέγουν να εργαστούν ανταλλάσσοντας το σώμα τους με χρηματική ή όποια άλλη κερδοφόρα συναλλαγή. Στην επιφάνεια βλέπουμε τη δυσχερή θέση κάποιων σεξεργατών – ο πόνος πουλάει– αλλά δεν έχουμε εικόνα για ευνόητους λόγους για γυναίκες που δουλεύουν με γραφεία, αυτόνομα, με ατζέντη κλπ.

Επίσης όταν μια γυναίκα είναι άνεργη και έχει στη διάθεσή της θέσεις εργασίας ως καθαρίστρια, είτε σε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο ή στο Δήμο, ή τραπεζοκόμος, ή να φροντίζει ηλικιωμένους αλλά προτιμά τη σεξεργασία, πάλι επιλογή είναι.


6. Στις σεξεργάτριες καταφεύγουν μόνο άνθρωποι που δεν μπορούν να έχουν το σεξ αλλιώς.

Υπάρχει μία δόση αλήθειας σε αυτό. Και μιλώ για ανθρώπους που δεν ικανοποιούνται σεξουαλικά με συμβατικούς τρόπους. Στη σεξεργάτρια δεν ντρέπονται, δεν λογοδοτούν, δεν υποκρίνονται. Κι αυτό είναι μία μορφή εκτόνωσης κι ελευθερίας. Από την άλλη, η πελατεία για σεξουαλικές υπηρεσίες περικλείει όλο το φάσμα του αντρικού πληθυσμού και οι λόγοι είναι πολλοί:

  • Ευκολία και «ανώδυνη» συνάντηση. Χωρίς να χρειάζεται να αναλωθεί σε περίσσιες κουβέντες κλπ
  • Απενοχοποίηση κάποιας ιδιαιτερότητας είτε σεξουαλικής, είτε κοινωνικής δέσμευσης.
  • Σύζυγοι ή σύντροφοι που εγκυμονούν οι γυναίκες τους.
  • Έφηβοι που θέλουν να μάθουν το σώμα τους και πώς λειτουργεί σεξουαλικά με κάποια γυναίκα που έχει τον τρόπο και την εμπειρία να απεγκλωβίσει το λογικό και αναμενόμενο στρες για κάτι που είναι τόσο σημαντικό για έναν άντρα.
  • Το πέος του και η χρήση του.
  • Ανάπηροι άνθρωποι που δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες – για τους γνωστούς λόγους– με μη ανάπηρους.

Θα μπορούσα να γράφω ατέλειωτα παραδείγματα.

7. Οι σεξεργάτριες δεν μπορούν να έχουν «φυσιολογική» ζωή.

Το απάντησα αυτό εν μέρει στον 2ο «μύθο» που σπάσαμε. Αν δεν υπήρχε όμως το στίγμα ως ανάχωμα, θα ήταν ακόμη πιο «φυσιολογική» η καθημερινότητά τους. Δεν έχετε ιδέα πόσες από αυτές τις γυναίκες είναι μητέρες που φροντίζουν τα παιδιά τους, πηγαίνουν σούπερ μάρκετ, σε παιδιάτρους κλπ.

8. Όλες έχουν προαγωγό.

Μιλάμε ξεκάθαρα για περιπτώσεις trafficking ή ατομικής εκμετάλλευσης από επιτήδειους, πουλώντας συναίσθημα και μια υποτυπώδη ασφάλεια και προστασία.

Ο υπόλοιπος πληθυσμός ανήκει σε όλα αυτά που αναφέρω πιο πάνω.

9. Το OnlyFans και το διαδίκτυο έχουν μειώσει τη ζήτηση για τη φυσική σεξεργασία.

Κατά μεγάλο ποσοστό ναι, και είναι λογικό, η ευκολία που λέγαμε. Επιπλέον η σεξουαλική εργασία στο διαδίκτυο είναι κατά πολύ πιο ασφαλής απο τις άλλες περιπτώσεις. Κι αυτό είναι κάτι πολύ θετικό όπως καταλαβαίνετε.

«Το αρνητικό σε αυτή τη νέα πραγματικότητα με τη σεξεργασία στο διαδίκτυο είναι πως αποκλείονται με έναν τρόπο σεξεργάτριες μεγαλύτερων ηλικιών καθώς δεν υπάρχει εξοικείωση και γνώση με το αντικείμενο».

10. Όλες ονειρεύονται πώς και πώς τη μέρα που θα βρεθούν μακριά από αυτή τη δουλειά.

Αυτή είναι μία πολύ γενικευμένη θεώρηση. Πολλές γυναίκες- κυρίως από τις χώρες του Ανατολικού μπλοκ της περασμένης 20ετίας- ήρθαν με αυτόν τον σκοπό και το μεγαλύτερο ποσοστό τα κατάφερε. Υποθέτω πως κάθε άτομο το οποίο είναι εργαζόμενο, κάποια στιγμή θέλει να σταματήσει και να απολαύσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, όπως επιθυμεί. Η διαφοροποίηση με τη σεξεργασία είναι πως παρόλο που είναι νόμιμη στη χώρα μας, δεν έχουμε κανένα εργασιακό δικαίωμα και φυσικά ούτε λόγος για συνταξιοδότηση.

Exit mobile version