Rope Studies: Σαδομαζοχισμός, σχοινιά και ερωτικός διάλογος δίχως λέξεις
- 17 ΟΚΤ 2014
Το βράδυ στην πόλη μπορείς να το περάσεις με πολλούς τρόπους. Υπάρχουν όμως φορές που ένα πολύ αγαπημένο σου μαγαζί, θα φιλοξενήσει ένα πιο ιδιαίτερο show και το βράδυ της Πέμπτης σου δε θα μπορούσε να γίνει πιο ενδιαφέρον. Όταν λοιπόν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φροντίζουν ώστε να φτάσει στ' αυτιά σου το performance των Rope Studies, όπου μπορείς να δεις και να μυηθείς στην τέχνη του ιαπωνικού ερωτικού δεσίματος, δε μπορείς να αγνοήσεις αυτή την πρό(σ)κληση.
Οι φαντασιώσεις της γυναίκας με σαδομαζοχιστικά βίτσια και η εξάρτησή της από τον πόνο, έχουν συχνά αποτελέσει θέμα συζήτησης και αφορμή καλλιτεχνικής δημιουργίας. Για τον Rope Shadow, τον εικαστικό που παράλληλα εξασκεί και την τέχνη του ιαπωνικού δεσίματος, τα σχοινιά του Shibari, είναι ένα μέσο έκφρασης.
Στο performance που παρακολούθησα εγώ, η παρτενέρ του η Sitri, αφέθηκε ολοκληρωτικά στα χέρια και τα σχοινιά του, χαρίζοντας στον ίδιο, αλλά και στο κοινό μερικά λεπτά γεμάτα συναισθήματα. Στο χώρο υπήρχε διάχυτος ερωτισμός, έκπληξη, αγωνία και όλα όσα μπορούσε κανείς να νιώσει κοιτάζοντας το απόκοσμο βλέμμα της γυναίκας που εθελούσια εγκλωβιζόταν στους περίτεχνους κόμπους του Rope Shadow.
Ο Χρήστος από μικρός είχε την τάση να θέλει να δένει κορίτσια. Είχε δει στην τηλεόραση αναπαραστάσεις ομηρίας, θηλυκού στα δεσμά και είχε αισθανθεί πολύ όμορφα. Έτσι ανακάλυψε ότι είχε αυτό το μικρόβιο που αργότερα στον οδήγησε στο ιαπωνικό ερωτικό δέσιμο. Μυήθηκε όμως σε αυτό, μετά την εφηβεία του, από art books με φωτογραφίες του ιάπωνα Nobuyoshi Araki. Αυτή η τεχνοτροπία στα δεσμά έχει μια ανατολίτικη αισθητική, διαφορετική από αυτή που βλέπουμε στις ταινίες και σε οποιουδήποτε άλλου είδους δυτικό δέσιμο, γεγονός που του άρεσε ιδιαίτερα.
Μου αρέσει να βλέπω δεμένες γυναίκες, να τις βλέπω να υποφέρουν μέσα στα σχοινιά, να ευχαριστιούνται, να περιορίζονται και να μη μπορούν να ανασάνουν. Μου αρέσει να μορφοποιείται το σώμα τους από τα χέρια μου μέσα στα σχοινιά.
“Μου προκαλεί ευχαρίστηση ότι ένα σώμα με εμπιστεύεται και μπορώ να το πλάσω. Απολαμβάνω ότι εκείνη τη στιγμή το κορμί γίνεται αντικείμενο και πιθανό έργο τέχνης. Δε μπορώ να βρω άλλη πράξη αντίστοιχη που να δημιουργεί αυτό το πάρε-δώσε συναισθημάτων, μόνο το σεξ. Για μένα το shibari όμως, είναι μιας μορφής σεξ, σεξ με τα σχοινιά. Στις περιπτώσεις όπου οι παρτενέρ είναι και σύντροφοι, το ιδανικό είναι να ολοκληρώνουν και σωματικά. ” Ο Χρήστος και η Sitri δεν είναι σύντροφοι στη ζωή, μόνο παρτενέρ που μοιράζονται συναισθήματα μέσω των σχοινιών.
Νιώθω ότι ήδη επιβάλλομαι εγώ η ίδια πάνω στον Χρήστο δίνοντας του την ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει στο σώμα μου. Εμπιστεύομαι το κορμί μου ολοκληρωτικά στα χέρια του. Δε με υποβιβάζει επειδή με δένει.
“Γενικά υπάρχει η αντίληψη ότι αυτά τα θεάματα θέλουν να ξεφτιλίσουν τη γυναίκα. Ουσιαστικά κι εγώ εκείνη τη στιγμή θέλω από μια άποψη να νιώθω σαν αντικείμενο. Θέλω να είναι πολύ απρόσωπη η όλη διαδικασία. Να μη μπαίνουν στη μέση οι δικές μου επιθυμίες, δεν έχω την ανάγκη να προσπαθήσω εγώ να καθοδηγήσω τον Χρήστο. Έχω χαλαρώσει τόσο, ώστε οτιδήποτε κι αν κάνει, το απολαμβάνω.”
Τα performances που κάνουμε εμείς μπορούν να προσελκύσουν περισσότερες γυναίκες γιατί δε δείχνουμε έναν άντρα που υποβιβάζει ένα θηλυκό, αλλά επικεντρωνόμαστε στην άλλη πλευρά, αυτή που η γυναίκα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και είναι μέρος της τέχνης. Δε μου αρέσει να το βλέπω αποκλειστικά σαν κάτι ζωώδες. Θέλω να παράγουμε κάτι υψηλής ποιότητας και αισθητικής.
Η σχέση τους την ώρα που εξασκούν το shibari δεν απαιτεί διάλογο. Ο ένας μιλά στον άλλον μέσα από τα σχοινιά και η “συζήτηση” αυτή μπορεί να γίνει πολύ ερωτική. “Υπάρχουν φορές που τα σχοινιά περνούν από πάνω μου και νιώθω γι’ αυτά συναισθήματα. Χαίρομαι να νιώθω πως με αγκαλιάζουν. Αν παραδοθώ σε αυτά, όπως θα παραδινόμουν στα χέρια ενός εραστή, τα συναισθήματα μπορούν να γίνουν πολύ έντονα.”, παραδέχεται η Sitri ενώ κοκκινίζει και ο Χρήστος έχει ανάγκη να πει τι ευχαρίστηση παίρνει ο ίδιος καθώς δένει μια γυναίκα.
Αυτό που με ιντριγκάρει στο δεμένο γυναικείο κορμί, είναι να το βλέπω εγκλωβισμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να αποπνέει ταυτόχρονα κάποιου είδους βαρβαρότητα, αλλά και κάποιου είδους ερωτική απόχρωση, ποτέ μόνο το ένα.
Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες που τραβά ο ίδιος ο Χρήστος από τις γυναίκες στις οποίες εξασκεί το Shibari, εκφράζω τις απορίες και τις ενστάσεις μου σχετικά με το ζήτημα του πόνου, αλλά και τα όρια τα οποία θέτει ο ίδιος με την κάθε γυναίκα που θα δέσει. Όπως παραδέχεται, υπάρχουν πολλές που του ζητούν να τους κάνει διάφορα, ώστε να βιώσουν μια σαδομαζοχιστική εμπειρία.
Σέβομαι τα όρια της γυναίκας, αλλά έχω κάποιες τεχνικές και εκεί που με παίρνει προσπαθώ να τα επεκτείνω. Έχει πάντα να κάνει με το πλαίσιο που θέτει η γυναίκα. Μπορεί απλά να θέλει να σε χρησιμοποιήσει για να ικανοποιήσει το μαζοχισμό της.
“Είναι είτε παντρεμένες, είτε ελεύθερες ή απλά ο σύντροφός τους δε θέλει να μάθει το shibari, ενώ εκείνες θέλουν να το βιώσουν. Δεν έχω με όλες αυτές σεξουαλική επαφή, αλλά υπάρχει σίγουρα ερωτικός διάλογος με τα σχοινιά ή κάποιου τύπου διάλογος που έχει να κάνει με τον σαδομαζοχιστικό, ερωτικό διάλογο. Πρέπει να γνωρίζω ότι δεν έχει προβλήματα υγείας και ότι συναινεί σε ό,τι θα ακολουθήσει.”
Η φύση του Χρήστου είναι να θέλει να προκαλεί ένα είδος πόνου με τον οποίο θα αισθάνεται καλά μια γυναίκα. Να νιώθει όμορφα με αυτόν που τη δένει και την αγγίζει. “Υπάρχουν γυναίκες που έρχονται με ναρκισσιστική διάθεση. Νιώθουν καλά με τον εαυτό τους δίνοντάς μου το σώμα τους και επιτρέποντάς μου να το κάνω κάτι όμορφο με τη βοήθεια των σχοινιών. Υπάρχουν και άλλες που έρχονται με τη διάθεση να νιώσουν πολύ άσχημα, ώστε να νιώσουν καλά.”
Η Sitri προσπαθώντας να μου εξηγήσει πώς νιώθει όταν αιωρείται δεμένη από τα σχοινιά μου ξεκαθαρίζει ότι της αρέσει η αίσθηση του να νιώθει περιορισμένη.
Μέσα μου είναι πολύ περισσότερο ευχαρίστηση, παρά πόνο. Απολαμβάνω τα όσα μου προσφέρει. Μου αρέσει που περιορίζομαι και δε μπορώ να κουνήσω το πόδι μου, αν δεν το κουνήσει ο ίδιος. Ξέρω ότι τα χέρια μου είναι εντάξει, γιατί τα νιώθω, αλλά παράλληλα με ιντριγκάρει που δε μπορώ να τα κουνήσω.
Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα είδος τέχνης άκρως ερωτικό, εφόσον προϋποθέτει μια κάποιας μορφής έλξη μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας που θα του επιτρέψει να τη δέσει, ζητώ να μάθω πόσο απαραίτητη είναι η σεξουαλική επαφή. “Στις ιδανικές περιπτώσεις που εξασκούμε το Kimbaku (δέσιμο με συναισθήματα ανάμεσα στους παρτενέρ), υπάρχει και σεξουαλική πράξη”. Η Sitri από τη μεριά της έχει άλλη άποψη.
“Σε εμάς τις γυναίκες, μας αρέσει να δέχεται το σώμα μας διεγέρσεις ευχάριστες, ώστε μετά να έχουμε μια ευφορία. Εφόσον λοιπόν με ικανοποιεί μόνο και μόνο το δέσιμο, είναι αρκετό για να μου προσφέρει πολύ ευχάριστα συναισθήματα. Το σεξ είναι άλλη υπόθεση”.
Όταν αφεθείς εντελώς ελεύθερη στα συναισθήματά σου και στα σχοινιά, μπορείς να βιώσεις μέχρι και οργασμό. Είναι σαν κύματα τα οποία έρχονται το ένα μετά το άλλο, κι εκεί που έχεις χαλαρώσει κι έχεις συνηθίσει το προηγούμενο, έρχεται το επόμενο το οποίο σε διεγείρει ακόμα περισσότερο.
Ο Χρήστος διδάσκει την τέχνη του ιαπωνικού δεσίματος και σε ζευγάρια που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον. “Έρχονται ζευγάρια, μαθητές να μάθουν την τέχνη του δεσίματος, όχι μόνο για show, αλλά και για πιο προσωπικά πράγματα, για την κρεβατοκάμαρά τους. Ο κόσμος ενδιαφέρεται και μένα μου αρέσει να το δείχνω. Εξυπηρετώ την περιέργειά τους και το κομμάτι του επιδειξία που ικανοποιεί εμένα.”
Ο Χρήστος δυσκολεύεται να περιγράψει με λέξεις το πώς νιώθει όταν αφήνεται στα χέρια του το γυναικείο κορμί ώστε να το “ανυψώσει”. Η Sitri αναφέρεται σε αυτόν με τον όρο “καλλιτέχνης” και απολαμβάνει την ιδιότητα που μπορεί να της δώσει ο ίδιος και να πλάσει κάτι όμορφο με το κορμί της.
Θέλω το σώμα μου να χαλαρώσει τόσο πολύ, ώστε να μπορεί να πάρει πολύ εύκολα τη μορφή που θέλει να του δώσει ο καλλιτέχνης.
Η σχέση ανάμεσα στον Χρήστο και τη Sitri επάνω στη σκηνή ξεδιπλώνεται με τη μορφή μιας ιεροτελεστίας. Με ευλαβική προσοχή και αλλεπάλληλες κινήσεις που είναι ξεκάθαρα ερωτικά χρωματισμένες, προσφέρουν ένα θέαμα διαφορετικό, αισθαντικό και πρωτόγνωρο. Οι σαδομαζοχιστικές τεχνικές που εξασκούν δεν είναι κάτι βάρβαρο, άγριο και ζωώδες. Ο ένας σέβεται τη φύση και τις ορμές του άλλου σχηματίζοντας ένα ερωτικό τρίγωνο, όπου “θύτης”, “θύμα” και σχοινιά, δημιουργούν ένα δεσμό τον οποίο δύσκολα κανείς μπορεί να λύσει με γυμνά χέρια και κοινή λογική.
Upcoming Events
H ομάδα Rope Studies σε συνεργασία με τον George Fakinos (Second Skin Club) υποδέχονται τους Iταλούς Shibari performers Κirigami & Tenshiko για ένα μοναδικό show στo πλαίσιo του Venus in Furs V.2 την 1η Noεμβρίου και ένα workshop την αμέσως επόμενη μέρα στον ίδιο χώρο (Κυριακή 2 Νοεμβρίου).
Την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου συνεργάζονται για 1η φορά με τον καταξιωμένο τσελίστα Σταύρο Παργινό, στο Faust στο πλαίσιο της εκδήλωσης Rope Jammin: Cellobaku
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα των Rope Studies στο Facebook.
Φωτογραφίες: Chris Shaghal
