SEX AND THE CITY

20 χρόνια Sex & the City: 10 άγνωστες ιστορίες από τα παρασκήνια

Ήταν το μακρινό 1996 όταν ο παραγωγός και σκηνοθέτης των μεγάλων επιτυχιών Darren Star αγόραζε τα δικαιώματα για την τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου της Candace Bushnell για- μόλις- 50.000 δολάρια. Από εκείνη τη στιγμή και μετά το Sex and the City δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση για κανέναν. Και βασικά γιατί να είναι κάτι εύκολο, από τη στιγμή που διαπραγματεύεται τις ζωές τεσσάρων τόσο διαφορετικών γυναικών, μέσα σ' έναν κόσμο σουρεαλιστικά αληθοφανή;

Ο Darren Star ζήτησε από δύο πολύ δυνατούς casting directors να του βρουν τις κατάλληλες για το καρέ. Αλλά η Ellie Kanner και o Russell Gray είχαν κι άλλες δουλειές. Η μεν πρώτη είχε να φέρει βόλτα τρία χολιγουντιανά projects, δύο ακόκα στα σκαριά και μία σειρά που έκανε ήδη μεγάλη επιτυχία εκείνη την εποχή αλλά και πολλές μετέπειτα, τα «Φιλαράκια». «Όταν διαβάσαμε το σενάριο είπαμε και οι δύο πως ήταν κάτι πολύ διαφορετικό και αρκετά τολμηρό για την εποχή. Η πρώτη αντίδραση ήταν πως μάλλον δεν μπορούμε να το κάνουμε. Μέχρι που διαβάσαμε τον πιλότο και αποφασίσαμε ότι δεν μπορούμε να ΜΗΝ το κάνουμε», λέει σήμερα ο Gray.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά στον πλανήτη του Sex and the City συνέβησαν τόσα πολλά, υπέροχα, αξέχαστα, χαρούμενα, στενάχωρα, αστεία, βγαλμένα από τη ζωή τεσσάρων υπέροχων επιδραστικών γυναικών. Τα περισσότερα τα γνωρίζεις ήδη. Αλλά όχι όλα.

#1 Η Cynthia Nixon παραλίγο να μην κάνει ποτέ κάστινγκ

 H Nixon ήταν πρόταση του Russell Gray. Μια πολύ καλή, σχετικά άγνωστη Νεοϋρκέζα θεατρική ηθοποιός. Η Ellie Kanner δεν την γνώριζε και στην αρχή έφερε ενστάσεις.«Πίστευα ότι ο Darren Star δεν θα είχε ιδέα για το ποια είναι». Τελικά κέρδισε ο Gray, ευτυχώς.

#2 Η Sarah Jessica Parker δεν ήθελε να κάνει τηλεόραση εκείνη την εποχή

 Τελικά είπε το «ναι» υπό την προϋπόθεση να είναι μόνο 13 επεισόδια και τα γυρίσματα να γίνουν αποκλειστικά στη Νέα Υόρκη.

#3 H Kim Catrall ήταν το τελευταίο πρόσωπο που μπήκε στο βασικό καστ

 

Η ηθοποιός που άφησε εποχή ως Samantha, αρχικά ήταν πολύ αρνητική για το ρόλο. Ξεκάθαρα δεν ήθελε να το κάνει. Ο Darren Star όμως, ήθελε να την γνωρίσει και επέμεινε πραγματικά πολύ.

#4 Ο ρόλος της Carrie δεν πήγε απευθείας στην SJP

 Οι παραγωγοί ήθελαν σαν τρελοί την Dana Delaney, η οποία έπαιζε στο Desperate Housewives. Εκείνη αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να κάνει έναν ακόμα σέξι ρόλο. Επίσης η Kristin Davis, πριν καταλήξει ως Charlotte είχε περάσει από κάστινγκ για την Carrie.

#5 O Darren Star δεν ήθελε μαζί την Carrie και τον Mr Big

«Πιστεύω ότι η σειρά στο τέλος πρόδωσε αυτό το οποίο πρέσβευε, το ότι δηλαδή ο γάμος δεν πρέπει να είναι ο σκοπός μιας γυναίκας για να είναι ευτυχισμένη», δήλωση κατόπιν εορτής ο δημιουργός της. Τώρα που το λες βρε Darren, όντως. 

 

#6 Ο Mr. Big υπάρχει στ’ αλήθεια

Όταν η Candace Bushnell, η «αληθινή» Carrie και συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου έγραφε για τον Mr.Big είχε στο μυαλό της τον Ron Galotti, έναν ισχυρό εκδότη που οδηγούσε Ferrari κι έβγαινε με μοντέλα. Η Bushnell γνώρισε τον Galotti σ’ ένα πάρτι και του ‘βγαλε το παρατσούκλι λόγω του γνωστού attitude μεγαλομανίας που τον χαρακτήριζε.

#7 Το διαμέρισμα της Carrie πουλήθηκε σε τιμούλα σοκ

9,85 εκατομμυρια δολάρια για ένα διαμερισματάκι στη Νέα Υόρκη; η φήμη ότι ο αγοραστής πήρε πακέτο και τα Manolos που είχε η Carrie στην ντουλάπα παραμένουν ανεπιβεβαίωτες.

#8 Στη σειρά εμφανίζεται ο Justin Theroux. Και μάλιστα σε δύο διαφορετικούς ρόλους. Μία φορά στην πρώτη σεζόν, ως φίλος του Stanford που την πέφτει στην Carrie και μία σεζόν αργότερα σαν συγγραφέας γκόμενος της Carrie που υποφέρει από πρόωρη εκσπερμάτωση.

#9 Η Kristin Davis είναι η πιο αδικημένη

Η μοναδική της τετράδας που δεν έλαβε ούτε ένα βραβείο για την ερμηνεία της ως Charlotte. E όχι, αυτό είναι κάπως σκληρό.

 

#10 Το αρχικό πλάνο έλεγε Carrie με καστανά μαλλιά

Έγινε ξανθιά εντελώς στο παραπέντε, κι αφού είχε γυριστεί ο πιλότος.

Άντε κι ένα ακόμα

Όπως αποκάλυψε κάποτε η ενδυματολόγος της σειράς Patricia Field η λευκή τούλινη φούστα που φοράει η Sarah Jessica Parker στους τίτλους αρχής είχε αγοραστεί από καλάθι και κόστιζε μόλις πέντε δολαριάκια.