OPINIONS

Τα μαγειρικά βάσανα μιας φοιτήτριας

Φοιτητικά χρόνια. Όλα μοιάζουν δύσκολα μακριά από την μητέρα σου... και το κυριότερο το μαγείρεμα. Ότι και να λένε, διαφωνώ. Δεν είναι εύκολο και δεν μαθαίνεις με τον καιρό.

Τέσσερα χρόνια τώρα έχω μάθει να κάνω κοτομπουκίες, ρύζι, μακαρόνια, κανένα όσπριο και το πολύ πολύ κανένα κοτόπουλο στο φούρνο (ελαφρώς καμένο). Δεν πιστεύω πως θα φτάσω ποτέ την μητέρα μου στο μαγείρεμα. Έστω και λιγάκι.

Εμείς οι καημένες οι φοιτήτριες προσπαθούμε τόσο πολύ και κανείς δεν μας πιστεύει. Αν δεν είσαι φοιτήτρια, πρέπει να πάρεις μια γεύση από τις δυσκολίες μας και τα βάσανα μας. Α και μην γελάσεις με τον πόνο μας. Αν πάλι είσαι μια από τις βασανισμένες φοιτήτριες μαγείρισσες, ώρα να ταυτιστείς και να διαδόσεις.

1. Η προσπάθεια του Σουπερμάρκετ

Μετά από ένα χρόνο περιήγησης στο efood.gr και την συνεχή παραγγελία άφθονων πιτόγυρων αποφασίζεις να γίνεις νοικοκυρά (να μειώσεις και τα έξοδα) και κατευθύνεσαι προς το σουπερμάρκετ. Μπαίνεις μέσα και σου μοιάζουν όλα πανάκριβα.

Σιγά μην αγοράσω κοτόπουλο πέντε ευρώ ενώ μπορώ να παραγγείλω με 6 και να έχω πατάτες και αναψυκτικό.

Αυτές είναι οι πρώτες σου αντιδράσεις…

Η φωνούλα,  όμως, της καλής θέλησης σου, ψιθυρίζει να συνεχίσεις και εσύ τελοσπάντων αγοράζεις τα απαραίτητα. Πας το σπίτι, ξαπλώνεις στον καναπέ και παίρνεις την μητέρα σου τηλέφωνο ρωτώντας την πως θα κάνεις το κοτόπουλο με τα μανιταράκια στο φούρνο. Μόλις ακούς ότι θα σου πάρει κανένα δίωρο παίρνεις τηλέφωνο στην ψησταριά από κάτω και παραγγέλνεις σε δευτερόλεπτα. Μάταιη η πρώτη προσπάθεια.

Αν, λοιπόν, τα κατάφερες να γίνεις νοικοκυρά…συνεχίζουμε με το δεύτερο βάσανο.

2. Το άπιαστο budget των 20 ευρώ

Είσαι φοιτήτρια και πρέπει να περάσεις τον μήνα σου οπωσδήποτε με αυτά που σου στέλνουν, για να μην έρθει ο πατέρας σου και σου πει πως δεν είσαι ικανή να τα υπολογίζεις. Εσύ πιστεύεις πως είσαι άξια να του αποδείξεις το αντίθετο.

Έχεις βάλει ένα budget την εβδομάδα, 20 το πολύ 25 ευρώ (τα 5 θα τα κλαις γιατί έχασες ένα καφέ με τους φίλους). Κάνεις μια πρόχειρη λίστα και αντιλαμβάνεσαι πως σου έχει λείψει το ελαιόλαδο που είναι βασικό. Α και ο καφές. Απελπίζεσαι. Ξέρεις ότι δεν την βγάζεις μόνο με 25 ευρώ. Πας, παίρνεις πράγματα, βγάζεις και βάζεις στο καλαθάκι άλλα συνεχώς ο λογαριασμός πιάνει τα 30 ευρώ και παθαίνεις καρδιακό. Δεν έχει Κιάμο το Σαββατοκύριακο. Ή μάλλον έχει και “θα τρώω μόνο ρύζι από εβδομάδα”. Τελικά καταλήγεις να πάρεις την μητέρα σου να σου βάλει κανένα έξτρα χαρτζιλίκι, κάνοντας κλασικά, επίκληση στο συναίσθημα.

3. Το φούρνισμα

Αυτά τα καμένα, τα έχεις σιχαθεί. Βάζεις τις κοτομπουκιές στο φούρνο. Ξαπλώνεις στο κρεβάτι και χαζεύεις στο facebook (περνάει η ώρα χωρίς να πάρεις χαμπάρι). Σου έρχεται μήνυμα.

Η γειτόνισσα η Θεοδώρα, σε ρωτάει αν έχεις ξεχάσει τον φούρνο αναμμένο γιατί έχει μυρίσει καπνίλα στους διαδρόμους της πολυκατοικίας και σπίτι της. Τρέχεις και ανοίγεις τον φούρνο και η καπνίλα έχει ήδη βρομίσει όλα τα σεντόνια, ριχτάρια και τα μαλλιά σου που σήμερα το πρωί τα είχες ισιώσει.

 

Η Θεοδώρα συνεχίζει να σου στέλνει μηνύματα. “Ο δικός σου φούρνος είναι τελικά και δεν απαντάς; Τώρα τα έχεις δει ε;” και χα και χου. Της χτυπάς το κουδούνι να κάτσεις μια ώρα σπίτι της γιατί το δικό σου πρέπει επειγόντως να αεριστεί.

4. Η αλλαγή του μενού

Μετά από λίγο καιρό που τα έχεις καταφέρει με τα κατεψυγμένα, πας Κύπρο και σου μαγειρεύει η μαμά. Εκεί καταλαβαίνεις τι θα πει φαγητό. Επιστρέφεις στην φοιτητική ζωή και πάλι τα ίδια.

Ξεκινάς τις αλλαγές στο μενού. Βάζεις στο πρόγραμμα όσπρια και ψάρι. Τι κι αν είναι λίγο καμένο το κρεμμυδάκι στις φακές και το ψάρι δεν είσαι σίγουρη αν είναι ψημένο, το τρως. Τα έχεις μαγειρέψει από πέντε φορές για να τα πετύχεις( σε μέτρια κατάσταση) και δεν είσαι σίγουρη για το πότε θα πας νοσοκομείο για σαλμονέλα. Όλα καλά. Η προσπάθεια μετράει. Τουλάχιστον άλλαξες το μενού σου.

5.  Το τέλος του μήνα

 

Ο μήνας έχει 25. Το σιχαίνομαι το τέλος του μήνα. Έχουν κοπεί οι έξοδοι και έχεις μείνει απένταρη. Δεν θέλεις με τίποτα να ζητήσεις πάλι λεφτά και να τα ακούσεις.. Όποτε αποφασίζεις πως για μια εβδομάδα η διατροφή σου περιέχει ρύζι και μακαρόνια. Όχι, δεν είναι δα και τόσο άσχημο.

Ρύζι με πιπεριές, ρύζι με μανιταράκια, ρύζι με ντομάτα. Μακαρόνια με κιμά (πολυτέλεια), μακαρόνια με τυρί, μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας. Απ’ όλα έχει το μενού και έχεις βγάλει την βδομάδα παίρνοντας 2 κιλά από τους υδατάνθρακες.

Μετά από τέσσερα χρόνια μακαρονιών και ρυζιών, σπάνια θα πω την φράση” πάμε να φάμε μακαρονάδα”. Μέχρι και Ρώμη που πήγα δεν έτρωγα. Τα σιχαίνομαι και με το δίκιο μου. Και μην τολμήσει η μαμά να κάνει μακαρόνια όταν επιστρέψω στα πάτρια εδάφη, γίνεται πόλεμος!

6. Η ανυπέρβλητη μαμά

Τελικά, εκεί συνειδητοποιείς την πραγματική σχέση μαμάς- παιδιού. Την αγαπάς καθημερινά όλο και περισσότερο. Γι’ αυτό προτιμάς όταν φύγεις μακριά της, να μην πάρεις μαζί σου τις γόβες και το αγαπημένο σου παλτό (καρδιά πέτρα) αλλά καμιά δεκαριά κιλά με φαγητά της μαμάς, σε ταπεράκια.