ΣΧΕΣΕΙΣ

Όλα τα (σοβαρά και μη) κριτήρια που έχουμε όταν ψάχνουμε έναν άντρα

Σε αυτήν την ερώτηση καταλήγουν συχνά πολλές γυναικοπαρέες, συνήθως μετά από εκτεταμένη συζήτηση γύρω από σχέσεις που απέτυχαν. «Ωραία, χώρισες με τον Τάσο, γιατί πιστεύεις ότι τελικά δεν τα βρήκατε»; Στο σημείο αυτό ξεκινάει, συνήθως, η απαρίθμηση των λόγων της αποτυχίας, μεταξύ των οποίων βρίσκονται τα βασικά κουσούρια του κάθε πρώην συντρόφου, τα οποία είναι αυτομάτως αποφευκτέα όσον αφορά σε τυχόν μελλοντικούς υποψηφίους για τη συγκεκριμένη θέση.

Τα κριτήρια αποφυγής είναι πολλά, είναι ποικίλα και, πολλές φορές, είναι τραβηγμένα από τα μαλλιά. Κάναμε μια μικρή έρευνα σε δείγμα γυναικών από 25-40, διαλέξαμε μερικά κριτήρια, τα αναλύσαμε και αναρωτηθήκαμε αν τελικά είμαστε υπερβολικά picky στη διαδικασία επιλογής συντρόφου.

Τα σοβαρά

Δεν υπάρχει πιο υποκειμενικό πράγμα από την «αντικειμενικότητα». Ωστόσο, ορισμένα κριτήρια αποφυγής μελλοντικών συντρόφων (εφεξής ας το λέμε απλά αντρών), φαίνεται πως παίρνουν μια οικουμενική διάσταση στο γυναικείο υποσυνείδητο και, μάλλον, καλώς συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Τσιγκουνιά: Αυτό ήταν το κριτήριο που κέρδισε κατά κράτος τα υπόλοιπα στο πλαίσιο της πιο πάνω έρευνας. Μπορεί να είναι καλός, χρυσός, όμορφος ή οτιδήποτε άλλο, αν, όμως, είναι απόγονος του Σκρουτζ Μακ Ντακ, είναι καταδικασμένος στη συνείδησή μας. Πράγματι, αν ο άλλος είναι τσιγκούνης στα λεφτά (όχι σπάταλος, σφιχτός, με καβούρια στην τσέπη, μίζερος), το πιθανότερο είναι πως η τσιγκουνιά του θα επεκτείνεται και σε άλλους τομείς της ζωής του και, κυρίως, στα αισθήματα. Να μας λείπει, καλύτερα σε μοναστήρι.

Έλλειψη χιούμορ: Το αμέσως επόμενο πιο συχνό κριτήριο είναι αυτό της έλλειψης χιούμορ. Βέβαια, ο ορισμός του χιούμορ διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αν εξετάσουμε το ζήτημα μέσα σε όλη του την υποκειμενικότητα, και πάλι είναι εύλογο μια γυναίκα να θέλει έναν σύντροφο που να την κάνει να γελάει και δεν υπάρχει τίποτα παράλογο σε αυτή την απαίτηση.

Καθαριότητα: Αυτό το κριτήριο «κονταροχτυπήθηκε» με το αμέσως προηγούμενο, διότι, δυστυχώς, δεν είναι αυτονόητο πως όλοι οι άνθρωποι τηρούν τις βασικές αρχές της υγιεινής. Με δυο λόγια, δεν είναι αυτονόητο πως όλοι κάνουν μπάνιο κι αλλάζουν εσώρουχο κάθε μέρα. Δεν είναι απαραίτητο ο άλλος να μυρίζει διαρκώς λιβάδι, είναι, όμως, λογικό να ζητάς από τον άλλο να μη μυρίζει η μασχάλη του.

Εργατικότητα: Δεν χρειάζεται να είναι πλούσιος, ούτε να θέλει σώνει και καλά να γίνει. Χρειάζεται απλά να έχει όρεξη για δουλειά, να θέλει να κάνει κάτι στη ζωή του. Να έχει ένα όνειρο σε επίπεδο καριέρας, όχι απαραίτητα μεγαλόπνοο, αλλά κάτι που να θέλει πραγματικά, ώστε να μη βαλτώνει επαγγελματικά και να μην μισεί τη ζωή του.

Τα πιο υποκειμενικά

Έχοντας τοποθετηθεί πιο πάνω σε σχέση με την υποκειμενικότητα, ορισμένα κριτήρια ερμηνεύονται κατά περίπτωση, ωστόσο εμφανίζονται πολύ συχνά και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην απόφαση μιας γυναίκας να ασχοληθεί ερωτικά με έναν άντρα.

Κουλτούρα: Το πνευματικό επίπεδο δεν εξαρτάται απαραίτητα από τις σπουδές. Η κουλτούρα εμφανίστηκε ως κριτήριο υπό την έννοια ότι πρέπει να έχεις τη δυνατότητα, αν θέλεις, να συζητήσεις κάτι «σοβαρό κουλτουριάτικο» μαζί του. Να έχει δει δυο ταινίες του Κισλόφσκι ή, αν δεν τις έχει δει, να έχει τις προσλαμβάνουσες για να πας μαζί του σε μια πολιτιστική δραστηριότητα, από μια συναυλία ως ένα χορόδραμα, και να μπορείς να πεις δυο (ή και παραπάνω) πράγματα μαζί του σχετικά με το τι παρακολούθησες. Σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό το κριτήριο τίθεται και ως παράγοντας – κίνητρο προσωπικής βελτίωσης. Αρέσει στον άντρα κάποιο πολιτιστικό φαινόμενο για το οποίο εσύ δεν έχεις ακούσει ποτέ; Μήπως θα άξιζε να το δεις, ώστε να λάβεις σε πνευματικό επίπεδο κάτι από αυτό; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο κι εσύ το επιθυμείς, μόνο καλό μπορεί να σου κάνει.

Χόμπι: Εκ των πραγμάτων, είναι καλό να έχει ο άλλος κάποια χόμπι, είτε σου αρέσουν είτε όχι, καθώς αυτό καταδεικνύει ότι δεν θέλει να κάθεται όλη μέρα σε έναν καναπέ και να κοιτάζει το ταβάνι. Ωστόσο, αν τα χόμπι του περιορίζονται είτε μόνο σε πράγματα που γίνονται outdoors, με μια εκ μέρους του μονομανία, είτε σε όσα μπορούν να γίνουν indoors, με μια αντίστοιχη διάθεση, τότε συνολικά οι προσωπικές ασχολίες του μπορεί να αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα για να προχωρήσεις μαζί του. Είτε η φάση εντοπίζεται στο «Μα θα πάμε Φλεβάρη μήνα να ανεβούμε τον Όλυμπο μεσούσης χιονοθύελλας» ή στο «Πάλι μέσα θα καθίσουμε για να παίξεις Pro», το πρόβλημα είναι το ίδιο.

Τα περίεργα

Μετά τα σοβαρά και τα πιο υποκειμενικά, σειρά έχουν τα περίεργα κριτήρια, τα οποία, βέβαια, είναι τα υποκειμενικότερα όλων. Ωστόσο, ας μην κρυβόμαστε, κάποια τα έχουμε σκεφτεί όλες και κάποια τα έχουμε εφαρμόσει, πολλές φορές και υποσυνείδητα.

Παπούτσια: Πού πας με το δετό που θα φορούσε ο παππούς μου για να πάει στο καφενείο ή με το λευκό μυτερό σκαρπίνι που χτυπάει την κατσαρίδα στη γωνία (όταν δεν το φοράει ο Λευτέρης Πανταζής για να βγει στην πίστα); Μάλλον δεν πηγαίνεις κάπου. Μαζί μου, τουλάχιστον.

Αποτρίχωση: Δεν είναι όλοι αθλητές, για να χρειάζεται να έχουν αποτριχωμένα πόδια. Αν ο άλλος έχει κάνει πιο πολύ λέιζερ στη ζωή του από εσένα (εκτός αν είσαι φαν του βελούδου γενικότερα στη ζωή σου), μάλλον δεν θα θέλεις να βγεις ξανά μαζί του.

Υπερβολική αγάπη για τη μανούλα: Κάθε άνθρωπος αγαπάει τη μάνα του. Η υπερβολή, όμως, που εκδηλώνεται στον «μαμάκια» και δη στον «ύπουλο μαμάκια», ο οποίος δεν λέει συνέχεια «μάνα, να με φτιάξεις κιοφτέδες» (όπως ο Κώστας Βουτσάς σε εκείνη την ταινία), αλλά κρύβει επιμελώς την εξάρτησή του από τη μάνα του, είναι πολύ πιθανό να σε απομακρύνει από αυτόν. Μεταξύ μας, ευτυχώς.

Καράφλα: Έχω μια θεία που έλεγε ότι δεν θα παντρευτεί ποτέ καραφλό που να είναι και δημόσιος υπάλληλος. Της συνέβη ακριβώς αυτό, με τον ίδιο άνθρωπο και μια χαρά ήταν η ζωή της μαζί του. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα, ωστόσο η καράφλα αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις βασικό κριτήριο αποφυγής ενός άντρα.

«Ουρίτσα» στο μαλλί: Δεν είναι το αντίθετο της καράφλας, είναι απλώς ένα κακό grooming, το οποίο είναι εξίσου αποτρεπτικό με το υπερβολικό προϊόν περιποίησης μαλλιού σε ένα κεφάλι που δεν έχει ανάγκη από τόση προσοχή.

Αυτοκίνητο: Εδώ “με χάνει” κάπως η γυναικεία σκέψη, καθώς δεν δίνω καμία σημασία στο αυτοκίνητο του άλλου. Ωστόσο, πολλές γυναίκες δεν θέλουν να είναι “καγκούρικο”, με διπλή σειρά led, αυτοκόλλητα – κεραυνούς, φιμέ τζάμια και τριπλές αεροτομές, ενώ κάποιες άλλες δεν θέλουν απλώς να είναι ένα ταπεινό μικρό τετράπορτο και προτιμούν μια χλιδάτη μερσεντές.

Νύχια: Υπάρχουν δυο σκέλη σε αυτό το κριτήριο. Κάποιες γυναίκες σιχαίνονται όταν ο άλλος τρώει τα νύχια του. Προσωπικά, αυτό δεν με ενοχλεί. Κάποιες άλλες σιχαίνονται όταν ο άλλος δεν κόβει τα νύχια του (και συγκεκριμένα τα νύχια των ποδιών του) μόνος του, αλλά βάζει τη μαμά του να το κάνει ή το ζητάει από την εκάστοτε κοπέλα του. Εδώ τις στηρίζω με όλη μου την ψυχή.

Κομπολόι: Το μοντέλο «Σταύρος Παράβας με το τρίκυκλο» ήταν στη μόδα πολύ παλιά. Σε κάποιες μπορεί να αρέσει, μην επαναλαμβανόμαστε διαρκώς ως προς την υποκειμενικότητα. Ωστόσο, φαίνεται, αν μη τι άλλο, περίεργο, ένας νέος άνθρωπος να ασχολείται με ένα κομπολόι για οποιονδήποτε λόγο κι αν το απέκτησε (π.χ. μετά το κόψιμο του καπνίσματος).

Κάπνισμα: Πολλές γυναίκες δεν θέλουν να καπνίζει ο άντρας, τόσο για λόγους υγείας και γενικότερης στάσης ζωής, όσο και για λόγους μυρωδιάς. Δεκτότατον, δεν είναι όμορφο να φιλάς ένα τασάκι, ακόμα κι αν είσαι η ίδια καπνίστρια.

Εσώρουχα: Ξέρω κοπέλα που χώρισε άντρα μόλις συνειδητοποίησε ότι φορούσε μόνο κλασικά σώβρακα και ποτέ μποξεράκια. Δεν μπορώ να επιβάλλω στον άλλο τι τον βολεύει να φοράει για να είναι άνετος, αλλά ούτε εγώ θα τρελαινόμουν με ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν θα τον χώριζα, αλλά δεν θα του τα ψώνιζα και με χαρά.

Έξοδος: Πού βγαίνει; Γουστάρει μπουζούκια, πλατεία Αγίας Ειρήνης, Κολοκοτρώνη και τα πέριξ της, Γλυφάδα, Χαλάνδρι ή μήπως Εξάρχεια; Από την έρευνα δεν προέκυψε κάτι απαγορευτικό ως προς την χωροταξική προτίμηση της εξόδου, ωστόσο σίγουρα παίζουν ρόλο οι σχετικές προτιμήσεις του άντρα, κυρίως επειδή πρέπει να έχετε κάποια συμβατότητα, όσο, παράλληλα, θα αλληλοσυμπληρώνεστε.

Τελικά, είμαστε υπερβολικά επιλεκτικές απέναντι στους άντρες; Από την μίνι – έρευνα, τα συμπεράσματά μου είναι δυο. Στα σοβαρά κουσούρια, δεν είμαστε επιλεκτικές. Καλά κάνουμε και βάζουμε όρια, διότι ορισμένα πράγματα δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνονται ανεκτά. Στα υπόλοιπα, μάλλον επειδή «έχει καεί η γούνα μας» στο παρελθόν από συγκεκριμένα περιστατικά, απορρίπτουμε εκ προοιμίου κάποιους ανθρώπους που έχουν τα ίδια «κουσούρια» με πρώην μας, φοβούμενες μην περάσουμε ξανά τις ίδιες άσχημες καταστάσεις. Πέρα και πάνω απ’ όλα, σημασία έχει η καλή ψυχή. Να είναι ο άλλος καλός άνθρωπος, όπως κι αν ερμηνεύει κάθε μια από εμάς την καλοσύνη. Τα υπόλοιπα, τα βρίσκουμε στην πορεία. Και για όσες το έχουν μεγάλο καημό, και το κάπνισμα κόβεται, και το κομπολόι κόβεται, και η ουρίτσα στον σβέρκο κόβεται.