ΥΓΕΙΑ

O θείος μου έγινε άλλος άνθρωπος και η ιστορία του θα σε κάνει να χαμογελάσεις

''Την υγειά μας να έχουμε'', ''υγεία πάνω από όλα'', ''υγεία και όλα τα άλλα έρχονται'' είναι μόνο μερικές από τις ατάκες που ακούμε καθημερινά με κάθε ευκαιρία. Από τη γιαγιά μας που θα μας τονίσει να προσέχουμε την υγεία μας, να ντυνόμαστε καλά, να τρώμε σωστά, μέχρι τη φίλη ή τη γνωστή από τα παλιά που θα μας ευχηθεί στα γενέθλιά μας το κλασικό ''Χρόνια πολλά με υγεία''.

Αλήθεια πόσοι από εμάς δίνουμε σημασία στην υγεία μας; Πόσοι από εμάς ακολουθούμε τις συμβουλές των γιατρών μας; Πόσοι από εμάς κάνουμε προληπτικές εξετάσεις και πόσοι από εμάς φροντίζουμε να ασφαλιζόμαστε ιδιωτικά ώστε να παρέχουμε στον εαυτό μας τις καλύτερες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης;

Το κακό με τους περισσότερους από εμάς είναι ότι βάζουμε μυαλό αφού μας συμβεί κάτι. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι πολλοί από εμάς ΔΕ βάζουμε μυαλό ακόμη και όταν μας συμβεί το κακό. Ευτυχώς στο δεύτερο γκρουπ δεν ανήκει ο θείος μου ο Χρήστος του οποίου και θα σας διηγηθώ την ιστορία. Πηγή έμπνευσης για αυτό το κείμενο αποτέλεσε ένα video της ασφαλιστικής Generali που βρήκα στο διαδίκτυο. Σήμερα βλέπεις είναι η Παγκόσμια ημέρα Υγείας και καλό είναι να βλέπουμε τέτοια όμορφα βίντεο και φυσικά να ακούγονται ιστορίες σαν του θείου μου που μπορούν να χαρίσουν ελπίδα και θετική σκέψη σε πολλούς ανθρώπους εκεί έξω.

Τόσο αληθινό και όμορφο το μήνυμα που περνά που νομίζω άξιζε το χρόνο σου, δε νομίζεις;

Ο Χρήστος που λες (αδερφός της μητέρας μας και πολύ αγαπημένος μου θείος, μιας και μέναμε επί χρόνια στην ίδια πολυκατοικία) συνήθιζε να απολαμβάνει τη ζωή του χωρίς περιορισμούς. Τι σημαίνει αυτό; Έτρωγε ό,τι ήθελε, κάπνιζε πολύ και τις ώρες που δεν εργαζόταν την έβγαζε αραχτός στον καναπέ. Γυμναστική; Τι είναι αυτό καλέ; Παρόλο που πάντοτε ήταν αδύνατος, δεν ήταν ποτέ φαν της γυμναστικής και της υγιεινής διατροφής. Στα μεγάλα αρνητικά της καθημερινότητάς του; Είχε διαρκώς τρομερό άγχος και βίωνε δύσκολες καταστάσεις στα επαγγελματικά του.

Παρόλο που ήξερε ότι η διατροφή του δεν ήταν και η καλύτερη, ότι η καθιστική ζωή του έκανε μεγάλο κακό και το κάπνισμα αργά ή γρήγορα θα του δημιουργούσε πρόβλημα, εκείνος δεν έλεγε να αλλάξει τρόπο ζωής. Σε ερώτησή μου τι σκεφτόταν εκείνη την περίοδο η απάντησή του είναι ξεκάθαρη: ” Πίστευα ότι δεν πρόκειται να πάθω κάτι. Θεωρούσα ότι ποτέ δε θα τύχαινε σε εμένα κάτι κακό και συνέχιζα ανενόχλητος τις συνήθειές μου”.

Και να που το ”κακό” δυστυχώς συνέβη. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ που οι ξαδέρφες μου χτύπησαν πανικόβλητες το κουδούνι του σπιτιού μου και φώναζαν σε εμένα και την οικογένειά μου να κατέβουμε κάτω γιατί ο θείος δεν ήταν καλά. Σάστισα! Τρόμαξα τόσο πολύ όταν τις είδα χλωμές και κλαμένες. Ποτέ μέχρι τότε η οικογένειά μας δεν είχε αντιμετωπίσει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και όλο αυτό μας έκανε να χάσουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας.

Ήταν μόλις 45 ετών όταν έπαθε έμφραγμα και ταυτόχρονα εγκεφαλική αιμορραγία. Αισθάνθηκε έναν έντονο πόνο και μούδιασμα στο χέρι και (ευτυχώς) τον πήγαμε αμέσως στο νοσοκομείο. Οι γιατροί του είπαν πως αν δεν είχε δώσει σημασία στο μούδιασμα και δεν είχε φύγει απευθείας για το νοσοκομείο, οι πιθανότητες να ζήσει θα ήταν ελάχιστες. Η επέμβαση πήγε πολύ καλά και ο οργανισμός του έδειχνε να ανταποκρίνεται άψογα σε όλα. Η ουσία είναι μία, τα κατάφερε. Η περιπέτεια αυτή όχι μόνο δεν του άφησε κανένα πρόβλημα υγείας, αλλά τον έσωσε. Οξύμωρο ε; Καθόλου, αν σκεφτείς ότι άλλαξε πλήρως τρόπο σκέψης αλλά και ζωής.

Από φανατικός καπνιστής έγινε φανατικός αντικαπνιστής. Από φαν του… καναπέ έγινε φαν της άθλησης. Ποιος να το περίμενε ότι θα σηκωνόταν κάθε πρωί και θα πήγαινε για περπάτημα και ότι δίπλα από την τηλεόραση στο σαλόνι του θα έβρισκες ένα διάδρομο; Άλλαξε τελείως τη διατροφή του, από τη μία μέρα στην άλλη. Έκοψε μαχαίρι τα κακά λιπαρά από τα γεύματά του, μείωσε την κατανάλωση κόκκινων κρεάτων και τηγανητών και έβαλε στο καθημερινό του πρόγραμμα τα λαχανικά, τα φρούτα, τα ψάρια και το άπαχο κρέας. Τήρησε κατά γράμμα τις συμβουλές των γιατρών του και δεν αμέλησε ποτέ τη φαρμακευτική του αγωγή.

Σε ερώτησή μου πώς κατάφερε να γίνει άλλος άνθρωπος και να κάνει στροφή 180 μοιρών η απάντησή του ήταν τόσο ειλικρινής και συγκινητική: ” Ήθελα να ζήσω για να δω τις κόρες μου να μεγαλώνουν, να σπουδάζουν, να προοδεύουν (η μεγάλη μου ξαδέρφη εκείνη την περίοδο έδινε Πανελλήνιες εξετάσεις). Ήθελα να ζήσω για την οικογένειά μου και για τη γυναίκα μου που με στήριξε τόσο πολύ όλο αυτό το δύσκολο διάστημα. Η οικογένειά μου είναι τα πάντα μου και ήθελα να παλέψω πρώτα για εκείνη και μετά για εμένα. Ήθελα να ζήσω για να καταφέρω να απολαύσω κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή της καθημερινότητάς μας και γνώριζα καλά πως αν δεν άλλαζα τρόπο ζωής δε θα τα κατάφερνα.”

Μετά από αυτό νομίζω καταλαβαίνεις γιατί τον θεωρώ υπόδειγμα. Ενώ οι γιατροί του έδιναν ελάχιστες πιθανότητες να ζήσει, εκείνος τα κατάφερε!

Όλη αυτή η ιστορία μου δίδαξε τα εξής βασικά πράγματα: να προσέχω την υγεία μου, να μην αμελώ τις προληπτικές μου εξετάσεις και να μην τσιγκουνεύομαι τα χρήματά μου όταν έχει να κάνει με το πολύ βασικό θέμα της υγείας. Έχω προσέξει πως οι περισσότεροι από εμάς δεν ”κλαίμε τα λεφτά μας” όταν τα ξοδεύουμε σε βόλτες, φαγητά, ρούχα, ταξίδια, αντιθέτως τα λυπόμαστε όταν πρέπει να τα δώσουμε στην ασφαλιστική μας, σε εξετάσεις και γιατρούς.

Λένε ότι στα καθημερινά γεγονότα κρύβεται το βαθύτερο νόημα και το μεγαλείο της ζωής. Δίκιο έχουν! Πώς θα τα βιώσεις όμως αν δεν φροντίσεις την υγεία σου και τον εαυτό σου, για να τα χαρείς όπως τους πρέπει;

Γιατί ναι, κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή. Ένα μικρό, καθημερινό γεγονός, μπορεί να σημαίνει πολλά περισσότερα για τον καθένα από εμάς. Για το θείο μου τη δεδομένη χρονική στιγμή ήταν βασικό να δει την κόρη του να πετυχαίνει στις εξετάσεις της, για εμένα μπορεί να είναι σημαντικό ένα χάδι από το σύντροφό μου σε μια δύσκολη μέρα, για εσένα μία βόλτα δίπλα στη θάλασσα παρέα με την κολλητή σου. Για κάθε τι που για τον καθένα από εμάς είναι τα πάντα, για ό,τι αγαπάμε, για τις μικρές και μεγάλες μας στιγμές, η Generali είναι δίπλα μας με έξυπνα και οικονομικά προγράμματα. Δίπλα στους ανθρώπους για κάθε τι που για εκείνους είναι πραγματικά τα πάντα!