Jim Carrey: Ένας ηλίθιος, πανηλίθιος χαμαιλέοντας που ξεχωρίζει
- 4 ΔΕΚ 2014
Όταν με ρωτούν για το ποιος είναι ο αγαπημένος μου ηθοποιός, νιώθω ένα μαύρο σύννεφο για μερικά δευτερόλεπτα πάνω από το κεφάλι μου. Λίγα λεπτά μετά, το τοπίο καθαρίζει, όταν το μυαλό μου γεμίζει εικόνες από σκηνές στις οποίες πρωταγωνιστεί ο Jim Carrey. Διστάζω βέβαια κάθε φορά πριν ξεστομίσω το όνομά του.
Χωρίς τη στόφα του super star, τους κοιλιακούς του sex symbol ή τη σαγήνη του jeune premier, o Jim Carrey κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στη λίστα “Αξίζει να τον δεις”, ανεξαρτήτως σεναρίου, συμπρωταγωνιστών και λοιπών συντελεστών.
Ο James Eugene Carrey γεννήθηκε το 1962 στον Καναδά και ήταν από την πρώτη στιγμή υπερεκφραστικός και κοινωνικός με τους πάντες. Διασκέδαζε τους γονείς, τους συμμαθητές και τους συγγενείς του. Το ντεμπούτο του ήταν άθλιο σύμφωνα με τους παρευρισκόμενους και επρόκειτο για ένα stand up comedy show σε ένα συνοικιακό club.
Λίγο αργότερα θα αναγνωρίσει το ταλέντο του ο κωμικός Rodney Dangerfield και θα τον προσλάβει για να κάνει το opening act στη δική του παράσταση. Κάπως έτσι θα αρχίσουν όλα με αργά και σταθερά βήματα σε μικρότερους ρόλους, μέχρι το 1994. Εκείνη ήταν η χρονιά του. Πρωταγωνιστεί στις ταινίες “Ace Ventura: Pet detective”, στη “Μάσκα” και στο “Ηλίθιος και Πανηλίθιος” και γίνεται γνωστός και στο ευρύ κοινό.
Το πάντα “άγουρο” και γνήσιο ταλέντο του Jim Carrey, είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει και να μη μπορείς να του φορέσεις ποτέ την ταμπέλα του ηθοποιού που πρωταγωνιστεί σε ηλίθιες φαρσοκωμωδίες. Ακόμα κι όταν πρέπει να είναι κάφρος, το κάνει με ήθος, διακριτικότητα και ευγένεια. Δεν ξέρω πώς, αλλά ίσως αυτό είναι που του χαρίζει έναν αστερίσκο και τον ξεχωρίζει από τους άλλους ηθοποιούς της γενιάς του.
Η ελαστικότητα του σώματός του και οι “ανύπαρκτοι” μύες του προσώπου του, αποδίδουν τα συναισθήματα των ρόλων που ενσαρκώνει, καλύτερα απ’ ότι μπορούν οι λέξεις. Η στάση του απέναντι στη ζωή και το πως δεν έχει απασχολήσει ποτέ τα μέσα με σκάνδαλα και χαμό, σίγουρα προσμετρούνται στα θετικά για ένα τελικό high score στην καρδιά μας.
Είμαι πολύ σταθερός στο “όχι αλκοόλ, όχι ναρκωτικά”. Η ζωή είναι πολύ όμορφη.
Αυτό που κάνει τον Jim Carrey όμως να ξεχωρίζει, δεν είναι το πόσο καλός κωμικός είναι, αλλά το πόσο κατέχει τον χαμαιλεοντισμό. Η δυνατότητά του να κάνει τον κόσμο να γελά, να φοβάται, να συγκινείται, να ανησυχεί, να σκέφτεται, είναι μοναδική και αξιοσημείωτη. Ευτυχώς, του έχει δοθεί πολλές φορές η ευκαιρία να μας αποδείξει τι ακριβώς μπορεί να κάνει. Και είναι πολλά.
Oι ταινίες που πρέπει να δεις
“Η Μάσκα” είναι σίγουρα η ταινία που θα δω ξανά και ξανά όποτε παίζεται στην τηλεόραση. Η σκηνή με το σαγόνι που πέφτει και τα μάτια που πετάγονται έξω στην όψη της γυναίκας που ποθεί, στοιχειώνει εδώ και χρόνια κάθε αρθρογράφο ή Video editor που δε μπορεί να αποδώσει το ανάλογο συναίσθημα με λέξεις.
Όταν το “Truman Show” βγήκε στις αίθουσες, ήμουν πολύ μικρή για να το δω. Όταν μια μέρα είχα ανάγκη να δω κάτι από Jim Carrey, συνειδητοποίησα ότι αυτή η ταινία μου είχε ξεφύγει. Ο Truman Burbank ήταν ο πιο ειλικρινής παίκτης ριάλιτι που έχω δει ποτέ. Παρά το γεγονός ότι τον υποδυόταν ένας ηθοποιός. Σε μία ταινία. Πριν καν γίνουν τόσο της μόδας τα ριάλιτι.
Εντάξει για το Grinch δεν έχω λόγια, εκνευρίζεται και θέλει να κλέψει τα Χριστούγεννα. Άλλωστε ο Jim αγαπά τα παιδιά τόσο, ώστε να παίζει σε ταινίες που να μπορούν να δουν και οι γονείς τους. Και γιατί όχι, να συγκινηθούν και περισσότερο απ’ αυτά. Κάτι τέτοιο θέλει μάλλον να πετύχει και με το παιδικό παραμύθι του “How Roland Rolls”. Γιατί γράφει ΚΑΙ παιδικά παραμύθια αυτό το αγόρι.
Μπορεί άλλοι άνθρωποι να προσπαθούν να με περιορίσουν, αλλά εγώ δεν βάζω ποτέ όρια στον εαυτό μου.
Όταν έπαιξε τον Bruce στο “Θεός για μια βδομάδα”, βεβαιώθηκα για το πώς ένας καλός ηθοποιός, μπορεί να κάνει μια κατά τα άλλα χλιαρή ταινία, ενδιαφέρουσα. Τα “Lemony Snicket” και “I Love you Phillip Morris” είναι επίσης στα must-see για να κατανοήσει κανείς πόσο τεράστιος είναι ο Jim Carrey.
Ξεχωριστή μνεία θα ήθελα να κάνω για το “Number 23”, ένα ψυχολογικό θρίλερ – αρρώστια με έναν Carrey που δεν είχα ξαναδεί προσωπικά.
Φυσικά κάπου εδώ θα εκθειάσω την ΤΑΙΝΙΑΡΑ “Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού”, η οποία εκτός από φοβερή για παντομίμα, δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν πήρε Όσκαρ. Την έχω βάλει στην κορυφή των αγαπημένων μου ταινιών και – επειδή το θέμα μας εδώ είναι ο Jim – o Joel Barish, είναι ο άντρας που δημιούργησε ο Charlie Kaufman για σένα. Για μένα. Για όλες τις γυναίκες του κόσμου. Και ω του θαύματος, τον ενσαρκώνει ο Jim Carrey. MONAΔΙΚΑ.
Τον αγαπώ γιατί μπορεί να παίξει τα πάντα και να το κάνει καλά. Είναι έξυπνος, ατακαδόρος και χαρισματικός. Οι κοιλιακοί είναι αναλώσιμοι, αλλά το χιούμορ και η δημιουργικότητα στον άντρα, του χαρίζουν μια αθάνατη γοητεία. Δεν είναι δήθεν, δεν προσπαθεί να είναι ωραίος και γι’ αυτό μας αρέσει. Μήπως είναι κι ο δικός σου αγαπημένος ηθοποιός, και δεν το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα;
